Μία "Κόρη" λίαν θελκτική

Λιθογραφία του  Pierre-Philippe Choffard του 1789 που αναπαριστά τον  πίνακα  του  Pierre-Antoine Baudouin "Η επίπληξη / Μητέρα μαλώνει τη νεαρή κόρη της", 1789.

	Η κακοφυλαγμένη κόρη Μπαλέτο Σοφία Αναστασοπούλου, Ντέιβιντ Βων, John Lanchbery μετάφραση: Νίκος Α. Δοντάς, Christine Sturmey Εθνική Λυρική Σκηνή, 2009 57 σελ. ISBN 978-960-98753-4-9, [Κυκλοφορεί] Τιμή € 15,00

Μπαλέτο [DDC: 792.8]

Το μπαλέτο αυτό, σε δύο πράξεις, είναι εμπνευσμένο από τον πίνακα του Πιέρ-Αντουάν Μπωντουέν "Η επίπληξη-Μητέρα μαλώνει τη νεαρή κόρη της" (1789). Αρχικά με τίτλο "Tο αχυρένιο μπαλέτο" ή "Ένα βήμα χωρίζει το καλό από το κακό", πρωτοπαρουσιάστηκε την 1η Ιουλίου 1789 στο Μεγάλο Θέατρο του Μπορντώ. Η χορογραφία και το σενάριο ήταν του Ζαν Ντωμπερβάλ, ενώ τη μουσική αποτελούσαν δεκάδες κοσμαγάπητα γαλλικά τραγούδια. Πολύ σύντομα το μπαλέτο έγινε δημοφιλές σε όλη την Ευρώπη. Μετονομάστηκε σε "Κακοφυλαγμένη κόρη" με την ευκαιρία παράστασης στο Θέατρο Πάνθεον του Λονδίνου το 1791. Παρά την επιτυχία του σε πολλές ευρωπαϊκές σκηνές, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Όπερα του Παρισιού μόλις το 1803 και παρέμεινε στο ρεπερτόριο έως το 1854. Στο μεταξύ, το 1828 το έργο είχε αναβιώσει ο χορογράφος Ζαν-Λουί Ωμέρ, μαθητής του Ντωμπερβάλ, σε νέα μουσική διασκευή του Φερντινάν Ερόλ, στην οποία ο τελευταίος είχε συμπεριλάβει συνθέσεις δικές του, αλλά και του Τζοακίνο Ροσσίνι. Αρκετές ήταν οι παραγωγές του έργου στην Αγία Πετρούπολη (1818, 1828, 1850). Ίσως η πιο σημαντική υπήρξε αυτή των Μαριύς Πετιπά και Λεβ Ιβανόφ το 1885, όπου χρησιμοποιήθηκε μουσική του Πέτερ Λούντβιχ Χέρτελ, με την οποία είχε παρουσιάσει το μπαλέτο ο Πάουλ Ταλιόνι στο Βερολίνο το 1864. Σε αυτή βασίστηκαν πολλές μεταγενέστερες ρωσικές παραγωγές, ανάμεσα στις οποίες και αυτή του 1903 από τον Αλεξάντερ Γκόρσκι, που ακολουθείται από πολλά θέατρα έως σήμερα. Το 1981 ο χορογράφος Χάιντς Σπαίρλι χορογράφησε νέα εκδοχή για την Όπερα του Παρισιού, με μουσική διασκευασμένη από τον Ζαν-Μισέλ Νταμάζ. Ωστόσο, η πλέον δημοφιλής εκδοχή στις μέρες μας είναι αυτή του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου σε χορογραφία του Φρέντερικ Άστον, με τη μουσική του Ερόλ σε διασκευή του Τζων Λάντσμπερυ. Την εκδοχή αυτήν παρουσίασε  σε πανελλήνια πρώτη η Εθνική Λυρική Σκηνή.  ************************************** Η ΥΠΟΘΕΣΗ  O έρωτας της νεαρής Λιζ με τον αγρότη Κολάς και οι προσπάθειες της μητέρας της να την  παντρέψει με τον γιο ενός πλούσιου γαιοκτήμονα... Σε αυτόν τον άξονα και μέσα  από ένα κωμικό και ανατρεπτικό πρίσμα εξελίσσεται το δημοφιλές μπαλέτο  «Η κακοφυλαγμένη κόρη», το οποίο, σε χορογραφία Φρέντερικ Αστον,  όπως πρωτοανέβηκε στο Λονδίνο το 1960, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα  από την Εθνική Λυρική Σκηνή. Το έργο είναι εμπνευσμένο από τον πίνακα τουΠιερ Αντουάν Μποντουέν«Η επίπληξη/ Μητέρα που μαλώνει τη νεαρή κόρη της» (1789). Πρωτοπαρουσιάστηκε την ίδια χρονιά στο Μεγάλο Θέατρο του Μπορντό υπό τον τίτλο «Το αχυρένιο μπαλέτο» ή «Ενα βήμα χωρίζει το καλό από το κακό».  Σύντομα έγινε δημοφιλές σε ολόκληρη την Ευρώπη και μετονομάστηκε σε «Κακοφυλαγμένη κόρη». Μέσα από πολλές αλλαγές στη χορογραφία και στις μουσικές συνθέσεις, η πλέον δημοφιλής εκδοχή θ εωρήθηκε αυτή του Βασιλικού Μπαλέτου του Λονδίνου, σε χορογραφία Φρέντερικ Αστον. Το έργο χωρίζεται σε δύο πράξεις και παρουσιάζει την εξέλιξη του έρωτα των δύο νεαρών πρωταγωνιστών ενώ αντιμετωπίζουν τα εμπόδια τα οποία προβάλλει η Σιμόν, η μητέρα της Λιζ, η οποία προσπαθεί να εξασφαλίσει έναν πλούσιο γάμο για την κόρη της. Η συμφωνία γάμου βαίνει καλώς, αλλά λίγο πριν από την τελική υπογραφή και επισφράγιση της συμφωνίας η Λιζ  και ο Κολάς παρακαλούν τη Σιμόν να τους δώσει την ευχή της και να τους επιτρέψει να ζήσουν μαζί.  Η Σιμόν αλλάζει γνώμη, δίνει στους δύο νέους την ευχή της και όλα έχουν ευτυχή κατάληξη. Σημαντικό στοιχείο του εν λόγω μπαλέτου είναι ότι πρόκειται για ένα από τα πρώτα που  ασχολούνται με τη ζωή καθημερινών ανθρώπων, την κωμική-συναισθηματική υπόθεση του έρωτα των δύο πρωταγωνιστών. Η «Κακοφυλαγμένη κόρη» είναι ένα μπαλέτο γνωστό για τις ζωηρές προσωπογραφίες του, τη δομή, το χιούμορ και την τρυφερότητά του, καθώς επίσης για τη θαυμάσια ισορροπία του ανάμεσα στο κλασικό μπαλέτο και στην παντομίμα. Πηγή: Πρόγραμμα Εθνικής Λυρικής Σκηνής Το 1989, το  Ballet du Capitole de Toulouse  ανέβασε την "Κόρη",  συμμετέχοντας στον εορτασμό για τα 200 χρόνια από το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης. Πρόκειται για ένα πολύ καλό ανέβασμα, που αναδεικνύει  με χάρη  τα κωμικά  στοιχεία  του έργου εμποτισμένα  από τη γαλλική  φινέτσα. Παράλληλα , δίνει δύο υπέροχες εκτελέσεις του "Χορού με τα Clogs" από την Πρώτη Πράξη : την κλασική  σε χορογραφία του  Άστον και μία νεότερη από το Μπολσόι. ******************  .