Ο σκανδαλοποιός Τόμας Ίκινς

Ίκινς, Τόμας (Thomas Eakins, Φιλαδέλφεια 1844 – Φιλαδέλφεια 1916). Αμερικανός ζωγράφος. Σπούδασε για πέντε χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών της Πενσιλβάνια, κατά τη διάρκεια των οποίων παρακολουθούσε και μαθήματα ανατομίας στο Jefferson Medical College για να γνωρίσει καλύτερα το ανθρώπινο σώμα και να μπορεί να ζωγραφίζει γυμνά μοντέλα. 
Το 1866 μετακόμισε στο Παρίσι και φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών, ερχόμενος σε επαφή με το ρεύμα του ρεαλισμού. Ταξίδεψε στην Ισπανία, όπου ήρθε σε επαφή με το έργο του Βελάσκεθ και του Ριμπέρα, ενώ συνέχισε τα εκπαιδευτικά ταξίδια του στην Ιταλία και στη Γερμανία, προτού επιστρέψει το 1870 στη γενέτειρά του.

Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, κατάφερε να σοκάρει αρκετές φορές τους συγχρόνους του με τις μεθόδους του και τον ρεαλισμό των έργων του, με αποτέλεσμα να μην αναγνωριστεί η αξία της ζωγραφικής του έως τις αρχές του 20ού αι., οπότε χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς προσωπογράφους. Στο αριστούργημά του, Η κλινική Γκρος (1875, Jefferson Medical College, Φιλαδέλφεια), για παράδειγμα, περιγράφει με ανατριχιαστική ακρίβεια μία χειρουργική επέμβαση. Το 1876 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Πενσιλβάνια, αλλά γρήγορα προκάλεσε έντονες αντιδράσεις λόγω των διδακτικών του μεθόδων. 
Τελικά, υποχρεώθηκε σε παραίτηση το 1886, ύστερα από ένα μάθημα, στο οποίο είχε αναθέσει σε μικτή τάξη να ζωγραφίσει ένα γυμνό αντρικό μοντέλο.

Με τον Ί. και τους μαθητές του (μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει ο Χένρι Οσάουα Τάνερ) το ρεύμα του ρεαλισμού συνεχίστηκε στις ΗΠΑ έως τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αι., όταν στην Ευρώπη είχε παραχωρήσει τη θέση του σε κινήματα όπως ο συμβολισμός.

Thomas Eakins (1844-1916): "The Clinic of Dr. Gross"

( Η κλινική του δόκτορα Γκρος), 1875.

Ο καλύτερος πίνακας του διαπρεπούς αμερικανού ζωγράφου.

Οι αρετές του στηρίζονται από τη μια στην

εξαιρετική απόδοση των προσώπων και από την

άλλη στη ρεαλιστική προβολή   ενός θέματος

που  σχετίζεται το ρόλο της χειρουργικής,
όπως τον αντιλαμβάνονται πλέον οι πρωτοποριακοί
χειρουργοί της εποχής εκείνης.

Η χειρουργική έως τότε σχετιζόταν αποκλειστικά

με τον ακρωτηριασμό, εδώ όμως βλέπουμε ότι οι φοιτητές

"καθαρίζουν" και απολυμαίνουν, υπό την επίβλεψη του δόκτορα Γκρος,

την πληγή ενός  ασθενούς, που οι πληροφορίες λένε ότι υπέφερε από οστεομυελίτιδα.
Διαβάστε επίσης=>  Τόμας Ίκινς | Ardalion