Κοινή είναι η παραδοχή , εδώ και καιρό, από τους εναπομείναντες στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ελλόγιμους δασκάλους ότι η μορφωτική στάθμη των εισερχομένων
από τη Μέση Εκπαίδευση στα
ελληνικά ανώτερα και ανώτατα ιδρύματα
κυμαίνεται ανάμεσα στο μέτριο και το τραγικό.
Δε θα ήμασταν υπερβολικοί αν λέγαμε ότι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση
βγάζει σωρηδόν, αντί στοιχειωδώς "πεπαιδευμένων" νεαρών βλαστών,
ξύλα απελέκητα , έτοιμα προς καύση στα διάφορα τζάκια των
κατ΄ευφημισμόν πανεπιστημιακών σχολών , όπου κυριαρχεί
η ημιμάθεια, κάνουν θραύση η απομνημόνευση και η αντιγραφή,
η σχέση φοιτητών- δασκάλων στηρίζεται στην αμοιβαία ένοχη συναλλαγή
και δίνονται αφειδώς πτυχία σε άτομα παντελώς ακατάλληλα να διακονήσουν
στον επαγγελματικό στίβο το λειτούργημα της επιστήμης τους.
Όσοι σοβαροί επιστήμονες ενεπλάκησαν με οποιαδήποτε ιδιότητα στα ελληνικά
πανεπιστημιακά δρώμενα τις τελευταίες δεκαετίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι
το κείμενο του Θανάση Διαμαντόπουλου που αναρτούμε απεικονίζει με
απόλυτη ακρίβεια τη δραματική πτώση της μορφωτικής στάθμης του
μέσου Έλληνα φοιτητή/σπουδαστή.
Εδραία είναι επίσης η πεποίθησή μου ότι ο λυσσαλέος πόλεμος του
πανεπιστημιακού κατεστημένου εναντίον του πρόσφατου Νόμου που
επιχείρησε προς στιγμήν να αναβαθμίσει το επίπεδο σπουδών στα ΑΕΙ
και ΤΕΙ στοχεύει στο να μην αλλάξει το ελάχιστα επιστημονικό
και απόλυτα αντιπνευματικό κλίμα που επικρατεί εκεί από την εποχή
που το ΠΑΣΟΚ έφερε "το λαό στην εξουσία" . Κλίμα που επιτρέπει
στα γαϊδουράγκαθα να ανθίζουν με περισσή ευκολία...
Gerontakos
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ ΤΗΣ ΑΜΑΘΕΙΑΣ
Θανάσης Διαμαντόπουλος
Τα Νέα, 24/9/2012
Είναι η οδύνη του (πανεπιστημιακού) δάσκαλου: Φορτωμένος
τρεις φορές τον χρόνο με στοίβες γραπτά, συνήθως πολλές εκατοντάδες, υφίσταται
τα προχειρογραφήματα, τη γλωσσική αφροντισιά, τους συντακτικούς παραλογισμούς,
τις τερατώδεις ανορθογραφίες και τα διανοητικά ελλείμματα της συντριπτικής
πλειονότητας των φοιτητών του (οι οποίοι άλλωστε, κατά κανόνα, «μελετούν» από
απίστευτης ανεπάρκειας περιληπτικές σημειώσεις που τους διανέμουν οι
φοιτητικές-κομματικές παρατάξεις). Πράγματι, στη «δημοκρατική» εποχή της -
επιβληθείσης από την κοινωνική πίεση - μαζικής και, ουσιαστικά, ανεμπόδιστης
πρόσβασης στην τριτοβάθμια ανώτατη παιδεία, ένας καθηγητής Πολιτικών Επιστημών
διαβάζει π.χ. για «λητουργία προθυπουργών επί ίσης όρους», για το ιδιαίτερο
κομματικό σύστημα που αποτελεί «ο πλήρους άκαμπτος δικομματισμός», για μια
πρωτότυπη έννοια της κοινοβουλευτικής αρχής ή Δεδηλωμένης («κοινοβουλευτική
αρχή είναι ο πρωθυπουργός»), για τον... «αρχαίο φιλόσοφο Κορνήλιο Καστοριάδη»
και πολλά άλλα μεγαλειώδη που παρεισφρέουν στα φοιτητικά γραπτά.
Είναι η ηδονή του (πανεπιστημιακού) δασκάλου: Μέσα στον
ωκεανό της αμάθειας και των πνευματικών εκπτώσεων συναντάει, αραιά και πού,
φοιτητικά γραπτά-μικρά αριστουργήματα (αριστουργήματα γλωσσικά, νοηματικά, από
πλευράς γνωστικού υπόβαθρου ή λογικής τεκμηρίωσης κ.ο.κ.). Ωστόσο...
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη μάλλον δεν είναι σύμπτωση: Τα -
αρκετά - τελευταία χρόνια η πολύ μεγάλη πλειονότητα των άριστων γραπτών ανήκει
σε αλλοδαπούς-αλλογενείς σπουδαστές, αρκετοί εκ των οποίων, μάλιστα, ούτε
γεννήθηκαν ούτε ήρθαν στη χώρα μας σε νηπιακή ηλικία. Πού όμως οφείλεται αυτή η
τεράστια υπεραντιπροσώπευση, μεταξύ των αριστούχων, των πολωνών, αλβανών,
βουλγάρων, ουκρανών κ.ά. φοιτητών και, πρωτίστως, φοιτητριών;
Δεν νομίζω πως είναι αναγκαίο να συμμερίζεται κανείς τις
απόψεις των μελών της Χρυσής Αυγής ή και της παλαιάς ολυμπιονίκου φοιτήτριάς
μου - που απεδείχθη ωστόσο ότι χρησιμοποιούσε μάλλον παγκοσμιοποιημένες
μεθόδους για να διευκολύνει τους αθλητικούς της θριάμβους - περί προνομιακού
γονιδιακού υποστρώματος της φυλής μας, προκειμένου να απορρίψει κάθε σκέψη,
κάθε υποψία, περί διανοητικής ελλειμματικότητας των ελληνόπουλων. Οπότε ο
προβληματισμός τίθεται, αναπόφευκτα και επιτακτικά, σε διαφορετική βάση: μήπως
για την ελαχιστοποίηση μεταξύ των ομοεθνών μας των αυριανών διακεκριμένων, των
διακριτών και διακρινόμενων σήμερα, πρωτίστως ευθύνεται το ότι οι δεκαετίες της
άκοπης και αθεμελίωτης ευημερίας, οι οποίες προηγήθηκαν, περισσότερο και από το
ξεχαρβάλωμα των δημόσιων οικονομικών μας προκάλεσαν την καταβαράθρωση του
μαχητικού πνεύματος και της διάθεσης για επίμοχθη προσπάθεια των Νεοελλήνων; [ ...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου