Τετάρτη, Ιουλίου 11, 2012

ΑΝ Η ΖΗΛΙΑ ΗΤΑΝ ΨΩΡΑ...

Ήμισύ μευ ζώειν εδόκουν έτι, κείνο δ΄έφυδεν
έν μόνον αιπυτάτου μήλον επ΄ακρομόνος΄
η δε κύων δένδρων καρποφθόρος , η πτιλόνωτος
κάμπη και το μόνον βάσκανος εξέφαγεν.
ο φθόνος εις πολύν όγκον απέβλεπεν΄ος δε τα μικρά
πορθεί, και τούτου χείρονα δει με λέγειν.

Αντιφάνης Μακεδών, Επιδεικτικά επιγράμματα

Νόμιζα ότι το μισό μου μέρος ήταν ακόμα ζωντανό
και ότι έβγαλε στο πιο ψηλό του κλαδί ένα όλο κι όλο  μήλο.
Ζήλεψε όμως το μοναδικό μου μήλο η εξολοθρέφτρα  σκύλα ,
η χνουδόκωλη κάμπια που αφανίζει  τους καρπούς των δένδρων,
και το ντερλίκωσε.
Η ζήλια αποβλέπει στα πολλά , για κείνον όμως που καταστρέφει
και τα ελάχιστα , πρέπει να πω τα ίδια και χειρότερα.

[Μετάφραση:  Gerontakos]

Δεν υπάρχουν σχόλια: