ΕΠΙΤΟΙΧΙΟ

Ομνύοντες επί δύο δεκαετίες στις αρχές του ανεξέλεγκτου ανταγωνισμού
και αποτάσσοντες μετά βδελυγμίας τον κρατικό παρεμβατισμό,
οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία στο χείλος της καταστροφής,
το δε περιβάλλον ένα βήμα πριν από το οριστικό του τέλος.
Οι λαοί , αντί να τους πετάξουν στους σκουπιδοτενεκέδες
της Ιστορίας, εξακολουθούν να ανανεώνουν την τυφλή
εμπιστοσύνη τους προς αυτούς, ελπίζοντας οι αφελείς
πως αυτοί που τους κατάστρεψαν θα... πετύχουν το μέγα θαύμα.
Το οποίο "θαύμα" συνίσταται στη γνωστή συνταγή:
μαζικές απολύσεις, περικοπή κοινωνικών δαπανών,
αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, πάγωμα ή μείωση
μισθών, "ελαστικές" μορφές εργασίας, "γενναίες"
ενισχύσεις και διευκολύνσεις προς τους "παραγωγικούς"
φορείς και τις τράπεζες, τους σύγχρονους αλλά
αμετανόητους Σκρουτζ κάθε εθνικής οικονομίας.
Το χειρότερο: αφήνουν εντελώς ασύδοτους τους
χρηματοπιστωτικούς οίκους και τους
κερδοσκόπους των χρηματιστηρίων, που βουλιάζουν
τις εθνικές οικονομίες με τα δόλια τζογαρίσματά τους.