Ραφαήλ (1483-1520): "Η σχολή των Αθηνών"
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
Σης Ραφαήλε χερός θεεύμενος Αμφιγυήεις
έργα, θεών μορφάς, εικόνας εμερίων,
ουκ άτερ Αφρογενούς Χάριτός τ΄, είπεν, τάδε ποιείς
ώς σε δ΄εμή γαμετή και χάρις αυτομολεί.
Ου μέντοι δεσμού, ου δίκτυά γ΄ανέρι τεύξω,
ούτε γέλων μακάρεσσ΄, ου μερόπεσσι τιθώ.
Πυρ δ' ολοόν δάψει σε το συγγενές, όφρ΄απόλοιο,
Κύπρις δ΄αυ παρ΄εμοί και Χάρις αύθι μνένοι.
Είπ΄' ωκεία δε θεών φθονερή τίσις. Αίψα δε καύσος
εισφρήσας ψυχήν σων λίασ΄εκ ρεθέων.
Λώστε ζωγράφων, σον δ΄αυ κλέος ουκ αν όλοιτο,
ούτ΄ερατής σοφίης, ούτ΄αγανοφροσύνης.
Ιανός Λάσκαρις (1445-1535)
Σπουδαίος Βυζαντινός λόγιος , που έδρασε στη Δύση
και συνετέλεσε τα μέγιστα στην αναγέννηση των κλασικών σπουδών.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Τα έργα των χεριών σου , Ραφαήλε, θαυμάζοντας ο Κουτσός (=ο Ήφαιστος),
τις μορφές δηλαδή των θεών, τις εικόνες των ημερησίων (=ανθρώπων),είπε:
Αυτά δεν μπορείς να τα κάνεις χωρίς την Αφρογέννητη
(=Αφροδίτη) και τη Χάρη΄ σ΄εσένα κατέφυγαν η γυναίκα μου και η Χάρη.
Όμως δε θα φτιάξω ούτε αλυσίδες ούτε δίχτυα γι΄αυτόν τον άνδρα,
ούτε και θα δώσω το γέλιο στους ευδαίμονες θεούς ή στους ανθρώπους.
Η ολέθρια φωτιά, η συγγένισσά μου, θα σε καταπιεί, για να χαθείς
και να ΄ρθουν ξανά κοντά μου η Κύπριδα (=Αφροδίτη) και η Χάρη.
Μίλησε΄και είναι γοργόφτερη η φθονερή εκδίκηση των θεών.
Και αίφνης εξαπέλυσε φλόγα που χώρισε την ψυχή σου από τα μέλη.
Όμως , άριστε των ζωγράφων, δε θα χαθεί η δόξα
ούτε της αξιαγάπητης τέχνης σου ούτε της ευγένειας των τρόπων σου.
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
Εις Ραφαήλον τον εξ Ουρβίνου
Σης Ραφαήλε χερός θεεύμενος Αμφιγυήεις
έργα, θεών μορφάς, εικόνας εμερίων,
ουκ άτερ Αφρογενούς Χάριτός τ΄, είπεν, τάδε ποιείς
ώς σε δ΄εμή γαμετή και χάρις αυτομολεί.
Ου μέντοι δεσμού, ου δίκτυά γ΄ανέρι τεύξω,
ούτε γέλων μακάρεσσ΄, ου μερόπεσσι τιθώ.
Πυρ δ' ολοόν δάψει σε το συγγενές, όφρ΄απόλοιο,
Κύπρις δ΄αυ παρ΄εμοί και Χάρις αύθι μνένοι.
Είπ΄' ωκεία δε θεών φθονερή τίσις. Αίψα δε καύσος
εισφρήσας ψυχήν σων λίασ΄εκ ρεθέων.
Λώστε ζωγράφων, σον δ΄αυ κλέος ουκ αν όλοιτο,
ούτ΄ερατής σοφίης, ούτ΄αγανοφροσύνης.
Ιανός Λάσκαρις (1445-1535)
Σπουδαίος Βυζαντινός λόγιος , που έδρασε στη Δύση
και συνετέλεσε τα μέγιστα στην αναγέννηση των κλασικών σπουδών.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Τα έργα των χεριών σου , Ραφαήλε, θαυμάζοντας ο Κουτσός (=ο Ήφαιστος),
τις μορφές δηλαδή των θεών, τις εικόνες των ημερησίων (=ανθρώπων),είπε:
Αυτά δεν μπορείς να τα κάνεις χωρίς την Αφρογέννητη
(=Αφροδίτη) και τη Χάρη΄ σ΄εσένα κατέφυγαν η γυναίκα μου και η Χάρη.
Όμως δε θα φτιάξω ούτε αλυσίδες ούτε δίχτυα γι΄αυτόν τον άνδρα,
ούτε και θα δώσω το γέλιο στους ευδαίμονες θεούς ή στους ανθρώπους.
Η ολέθρια φωτιά, η συγγένισσά μου, θα σε καταπιεί, για να χαθείς
και να ΄ρθουν ξανά κοντά μου η Κύπριδα (=Αφροδίτη) και η Χάρη.
Μίλησε΄και είναι γοργόφτερη η φθονερή εκδίκηση των θεών.
Και αίφνης εξαπέλυσε φλόγα που χώρισε την ψυχή σου από τα μέλη.
Όμως , άριστε των ζωγράφων, δε θα χαθεί η δόξα
ούτε της αξιαγάπητης τέχνης σου ούτε της ευγένειας των τρόπων σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου