ΙΔΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΣΤΟ Α.Π.Θ.

Καταλήψεις και εργολαβίες

Του Ν. Ι. ΜΑΡΓΑΡΗ*

Το κτίριο διοίκησης του ΑΠΘ βρίσκεται εδώ και δεκαπέντε ημέρες υπό κατάληψη από συλλόγους φοιτητών του, με αποτέλεσμα να έχει αδρανοποιηθεί σχεδόν κάθε διοικητική λειτουργία του.

Αιτία των καταλήψεων είναι το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβιών, υπό το οποίο εργάζονται πλέον εκατοντάδες άτομα στο ΑΠΘ και χιλιάδες σε όλη τη χώρα. Ανεξάρτητα από τη συμφωνία ή μη με τον τρόπο πολιτικής έκφρασης και δράσης των συγκεκριμένων φοιτητών, η κατάληψη του κτιρίου διοίκησης ανέδειξε ένα τεράστιο πρόβλημα του ΑΠΘ και όλης σχεδόν της δημόσιας διοίκησης της χώρας. Ανέδειξε το πρόβλημα των παράνομων προσλήψεων.

Διοικητικός υπάλληλος έχει να προσληφθεί με νόμιμες διαδικασίες στο ΑΠΘ από το 1983. Από εκείνη την εποχή, ο πρύτανης Δ. Φατούρος για να αντισταθμίσει τις ελλείψεις διοικητικού προσωπικού, που το κράτος δεν φρόντιζε να καλύψει, προσλάμβανε μέσω εργολάβων άτομα για την καθαριότητα των χώρων του ιδρύματος και παρανόμως τα τοποθετούσε σε θέσεις διοικητικών υπαλλήλων.

Αντί, λοιπόν, ο τότε πρύτανης να θέσει την κυβέρνηση ενώπιον των ευθυνών της, συγκάλυπτε το πρόβλημα, ενώ ταυτόχρονα έκανε το «κομμάτι» του και «ενίσχυε» το «εξουσιαστικό» του προφίλ. Ειρήσθω εν παρόδω ότι εκείνη την εποχή αντιπρυτάνεις διετέλεσαν και οι κύριοι Σ. Κουνιάς και Γ. Χουρμουζιάδης. Ομως, το φαινόμενο παράνομης πρόσληψης υπαλλήλων στο ΑΠΘ μέσω εργολάβων έλαβε τεράστιες διαστάσεις επί πρυτανείας Α. Τρακατέλλη, ο οποίος με περισσή θρασύτητα προσλάμβανε απροκάλυπτα τα «δικά του παιδιά».

Η γενίκευση της στελέχωσης των διοικητικών και τεχνικών υπηρεσιών του ΑΠΘ, με παρανόμως προσλαμβανόμενο προσωπικό, εγκλώβισε τις επόμενες πανεπιστημιακές αρχές και τις οδήγησε σε παράνομες συναλλαγές με εργολάβους. Βέβαια, το φαινόμενο των παράνομων προσλήψεων συνεχίστηκε και μάλλον έγινε συνήθεια, που πλέον ελάχιστους ενοχλεί.

Με όλα αυτά και βάσει των στοιχείων που διαθέτουμε, φθάσαμε σήμερα στο σημείο το ΑΠΘ να διαθέτει στα χαρτιά τουλάχιστον 264 εργολαβικούς καθαριστές - καθαρίστριες και 240 εργολαβικούς φύλακες, ενώ το προσωπικό και οι φοιτητές του ΑΠΘ φέρεται ότι απολαμβάνουν υπηρεσιών καθαριότητας, όπως:

-Καθαρισμό όλων των υαλοπινάκων εσωτερικά και εξωτερικά σε μηνιαία συχνότητα (εφόσον δεν απαιτείται χρήση ειδικών ανυψωτικών).

-Καθαρισμός όλων των εξωτερικών υαλοπινάκων με ειδικά ανυψωτικά μηχανήματα του αναδόχου, όπου απαιτείται, μία φορά το τρίμηνο.

-Μυοκτονία και εντομοκτονία στεγασμένων χώρων κάθε τετράμηνο.

-Γενικό καθαρισμό WC εβδομαδιαία (βαθύς καθαρισμός πλακιδίων τοίχων, ειδών υγιεινής, φωτιστικών, οροφών κ.λπ.).

-Γενικό καθαρισμό γραφείων μηνιαία (κάθετες επιφάνειες ύψους άνω των 2m, βιβλιοθήκες, φωτιστικά).

-Βαθύ καθαρισμό των δαπέδων, διαδρόμων που αντιστοιχούν στους χώρους (τρίψιμο - γυάλισμα δαπέδων και υγρό πλύσιμο μοκετών) ανά τετράμηνο.

Υπηρεσίες οι οποίες ουδέποτε έχουν υποπέσει στην αντίληψή μας. Για τις υπηρεσίες φύλαξης δε, ούτε λόγος να γίνεται... Τέλος, φθάσαμε στο σημείο το κόστος της καθαριότητας και φύλαξης του ΑΠΘ να ανέρχεται στο ποσό των 25.000.000 Α ή περίπου 9 δισ. δραχμών, για δύο χρόνια.

Με βάση τα παραπάνω, οι εργολαβίες εκτός όλων των άλλων που τους καταμαρτυρούνται, αποτελούν τροχοπέδη, όχι μόνο για την ανάπτυξη του ΑΠΘ, αλλά και για την επιβίωσή του.

Οι εργολαβίες προσφέρουν πρόσκαιρη και απατηλή διέξοδο στο πρόβλημα της χρόνιας αποψίλωσης του ΑΠΘ από διοικητικό και τεχνικό προσωπικό.

Από την άλλη μεριά, οδηγούν σε στελέχωση του ΑΠΘ με προσωπικό αμφιβόλου ποιότητας και προσόντων, και κατά κανόνα ακατάλληλων για την αντιμετώπιση των αναγκών του ιδρύματος.

Επιπλέον, παρέχουν κάλυψη στις προθέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων για την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου και κάλυψη στις εκάστοτε πανεπιστημιακές αρχές, για την αδυναμία τους να θέσουν, να προτείνουν και να διεκδικήσουν τη μόνιμη επίλυση των προβλημάτων του ιδρύματος.

Για όλους τους παραπάνω, αλλά και για χίλιους δυο επιπλέον λόγους, το καθεστώς των εργολαβιών πρέπει να καταργηθεί και η κυβέρνηση πρέπει να υποχρεωθεί να προκηρύξει όλες τις θέσεις διοικητικού και τεχνικού προσωπικού που χηρεύουν.

Μετά λόγου γνώσεως, δηλώνουμε ότι δεν αποδίδουμε ευθύνες στις σημερινές πανεπιστημιακές αρχές του ΑΠΘ, επειδή γνωρίζουμε εκ του πλησίον την ποιότητά τους και τον έντονο προβληματισμό τους επί του συγκεκριμένου θέματος. Αναγνωρίζουμε ότι οι σημερινές πανεπιστημιακές αρχές του ΑΠΘ βρίσκονται εγκλωβισμένες σε αυτό το θλιβερό και ύποπτο καθεστώς των εργολαβιών και των παράνομων προσλήψεων από λάθη, παραλείψεις και σκοπιμότητες των προκατόχων τους, καθώς και από σκοπιμότητες της πολιτείας.

Παροτρύνουμε, λοιπόν, τις πανεπιστημιακές αρχές του ΑΠΘ να επιχειρήσουν την απεμπλοκή τους από κάθε φύσεως εργολάβους και εργολαβίες και να υποχρεώσουν την κυβέρνηση να προκηρύξει όλες τις θέσεις διοικητικού και τεχνικού προσωπικού που χηρεύουν. Αν το τολμήσουν, όπως ελπίζουμε, θα εύρουν πληθώρα σθεναρών συμπαραστατών.

*Καθηγητής,
πρόεδρος του Τμήματος
Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και
Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ