Δες ποιος μιλάει!

Συναίνεση ζητά από τα κόμματα ο πρωθυπουργός
για την αντιμετώπιση της κρίσης.

***Επί πέντε χρόνια ρήμαζε και χάλαγε τον τόπο,
επαιρόμενος ότι τον μεταμόρφωνε προς το καλύτερο.
Επί πέντε χρόνια καυχιόταν ότι "θωράκιζε" την
"πραγματική" οικονομία και διασφάλιζε το εισόδημα
των εργαζομένων.
Επί πέντε χρόνια δε δεχόταν μύγα στο σπαθί του,
πετούσε στα καλάθια των αχρήστων του τις συμβουλές
και τις υποδείξεις των άλλων , κατηγορώντας τους αντιπάλους του
ως ανεύθυνους και κινδυνολόγους.
Αποδείχτηκε παντελώς ανίκανος στην αυτονόητη
υποχρέωσή του: να συμπεριφερθεί ως συνετός νοικοκύρης.
Από τη μια οι βλάκες σύμβουλοί του, από την άλλη οι ανίκανοι
υπουργοί του, στη μέση όμως όλων
Αυτός, ο Ανεύθυνος και Ανεπρόκοπος!
Τώρα ζητάει συνυπεύθυνους απευθύνοντας
ρητορικές εκκλήσεις για "συναίνεση".
Συναίνεση όμως πάνω σε τι;
Πάνω στη βάση του "όλα μεν καλώς καμωμένα έως τώρα,
αλλά οι εξελίξεις απρόβλεπτες και επομένως βάλτε κι εσείς ένα χεράκι";
Μα τότε η συναίνεση μοιάζει με ανοχή , για να μην πούμε
ότι στην περίπτωση αυτή ταιριάζει καλύτερα η λέξη "συνενοχή".
Είναι σαν να κόπριζες επί πέντε χρόνια στο σαλόνι σου και να ζητάς
τώρα από το γείτονα να σε βοηθήσει να σκεπάσεις
τα περιττώματά σου κάτω από ένα τεράστιο χαλί.

Αντί να ζητάει "συναίνεση" από αυτούς που δε φταίξανε
σε τίποτα στην κακοδιαχείριση του κράτους,
δε φροντίζει να μας απαλλάξει μια και καλή από την παρουσία του
στα δημόσια πράγματα.
Ιδού μία πράξη με την οποία θα συναινούσαν ευχαρίστως
όλοι οι διαθέτοντες λίγο νιονιό στο κεφάλι τους.
Πλην , φυσικά, των αυλικών, των παρακοιμώμενων, των
τσανακογλύφτηδων, των σφογγοκωλάριων,
των τρωκτικών, των παπαγάλων και των κομματόσκυλών του.
Γι' αυτούς δηλαδή που δεν κουράζονται να πιπιλάνε την καραμέλα
ότι αυτός ο Άχρηστος είναι "εθνικό κεφάλαιο".