1. Το να ασχολείται με τις ανυπότακτες τρίχες
της φαλάκρας του
γηραιού πολιτικού Απόστολου Κακλαμάνη,
προκαλώντας το ακατάσχετο γέλιο του κοινού του
ήταν ό,τι πιο χυδαίο , ό,τι πιο φτηνό
μπορεί να παράξει ένας σατιρικός λόγος,
που διατείνεται ότι βάζει το μαχαίρι βαθιά στην πολιτική.
Αλλά αυτός ο λόγος είναι μουγγός για κάποιους
πολιτικούς που και λένε αλλά και παράγουν τρίχες.
Όπως , για παράδειγμα, ο εκλεκτός φίλος του
Νικήτας Κακλαμάνης, τον οποίο ο εθνικός μας
εισαγγελέας ασμένως υποστήριξε για να βγει δήμαρχος.
Γιούχα λοιπόν για τον έρημο Απόστολο, που αγωνιζόταν
να τιθασσεύσει τις πέντε τρίχες της κεφαλής του.
μούγγα όμως για τον αλαζόνα δήμαρχο , που
δεν μπορεί ούτε τα σκουπίδια της έρημης πόλης του να μαζέψει.
2. Ο λαλίστατος ευφυολόγος επίσης ανήγαγε σε εθνικό ήρωα
τον Βασίλη Παλαιοκώστα, με το γελοίο επιχείρημα ότι
ο διαβόητος (ή περιβόητος για κάποιους
ανεγκέφαλους) κακοποιός έπραξε το αυτονόητο και ότι
δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο ιπτάμενος γκάνγκστερ
δεν είναι δολοφόνος. Αυτή τη δουλειά , δηλαδή τη βρόμικη,
την κάνουν οι άλλοι, όχι ο Παλαιοκώστας.
Κάνουμε την υπόθεση εργασίας ότι ο κύριος Λα(λ)( ζ) όπουλος
πέφτει θύμα του λατρεμένου του ειδώλου, που απαιτεί
από την οικογένειά του ένα υπέρογκο ποσό.
Ερωτούμε: η απαίτηση αυτού του ποσού θα στηριζόταν ή όχι
πάνω στην απλή λογική αρχή κάθε εγκληματία ότι
" ή μας δίνετε τα λεφτά σας ή καθαρίζουμε τον Λάκης σας!";
Κι αν , για κάποιους λόγους χψω, στράβωνε η δουλειά
και δεν έπαιρνε τα χρήματα ο Παλαιοκώστας, ποια θα ήταν
η τύχη της αφεντιάς του Λάκη μας ; Θα τον έστελναν σώο και αλώβητο
στο σπιτάκι του ή θα τον έκαναν πακέτο και θα τον πετούσαν
σε κάποιο χαντάκι γαζωμένο από τις σφαίρες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου