Η ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΧΡΙΟΝΤΑΝ

Φώτη Κόντογλου (1895-1965) , Η Πλατυτέρα (1936)


Θανάσης Τζούλης
(1932)

Η ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΧΡΙΟΝΤΑΝ

Ο ταπεινός Ρωμανός ο Μελωδός είχε εντός του το θαύμα
κι έφευγε στις προσευχές του από φόβο πλημμύρας
που εκινδύνευαν ο λόγος και ο λύχνος του
κι όταν ρωτούσε (πάντα στις προσευχές του)
συμβαίνει με τις ανάβρες του έλεγαν εξ ύψους
ή έτσι νόμιζε γιατί ήταν κατάμονος στην κέλλα του
κι έβλεπε το μυστήριο του λόγου ενώπιον να σωματούται
γύρω από τη λέξη που χρίονταν

και ήταν η βασίλισσά του βρεφοκρατούσα

Όταν ο Θεός εις το σώμα έλθη πολύς. Αθήνα 1990.