Σάββατο, Οκτωβρίου 13, 2007

Θυμέ τάλαν , τι πέπονθας;


ΡΟΥΦΙΝΟΣ

Πολλάκις ηρασάμην σε λαβών εν νυκτί, Θάλεια,
πληρώσαι θαλερή θυμόν ερωμανίη΄
νυν δ' ότε <μοι> γυμνή γλυκεροίς μελέεσσι πέπλησαι,
έκλυτος υπναλέω γυια κέκμηκα κόπω.
θυμέ τάλαν, τι πέπονθας; ανέγρεο, μηδ' απόκαμνε
ζητήσεις ταύτην την υπερευτυχίην.

Παλατινή Ανθολογία, 47

***
Πολλές φορές , Θάλεια, πόθησα να σε αρπάξω μια νύχτα
και να χορτάσω τον αβάσταχτο ερωτικό καημό μου .
Τώρα όμως που το γυμνό και πανέμορφο σώμα σου
βρίσκεται στο πλάι μου,
παράλυτο είναι απ' την κούραση το σώμα μου και νυστάζω.
Δυστυχισμένη μου ψυχή, τι έχεις πάθει; Σήκω και μην το βάζεις κάτω!
Κάποτε θα αναζητήσεις αυτήν την απίθανη ευτυχία.

2 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Όχι μόνο νυσταγμένους, αλλά και νεκρούς ανασταίνει τέτοιο παραδείσιο ...πτηνό.
Μηδέ ο παναγ(ρ)ιώτατας Ανθιμος θα γλώτωνε τον πειρασμό.

Sting είπε...

Χαίρομαι που αυτήν τη φορά ξεπέρασες τον κίνδυνο του εγκεφαλικού και είδες φιλοσοφημένα την κατάσταση..Όσο για τον Άνθιμο νομίζω ότι έτσι πρέπει να λιγουρεύεται τον... αρχιεπισκοπικό θρόνο.

Κρατική Ορχήστρα Αθηνών: ψηφιοποιήθηκαν 130 ελληνικά συμφωνικά έργα της, πλήρως προσβάσιμα από το κοινό:

  Η νέα ψηφιακή εποχή μιας ιστορικής ορχήστρας Ναταλί Χατζηαντωνίου     ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ  efysyn.gr     30.12.25    Ηταν ζητούμ...