Μειράκιον νεόπλουτον και απαίδευτον...

Έτυχε τότε ένας νεόπλουτος και αμόρφωτος νεαρός
να χτίζει το σπίτι του και να συσσωρεύει σ' αυτό διάφορους
πίνακες ζωγραφικής και πέτρες απ' όλες τις χώρες του κόσμου.
Τον ρώτησε λοιπόν (ο Απολλώνιος ο Τυανεύς) πόσα χρήματα
είχε δώσει στους δασκάλους για τη μόρφωσή του.
Εκείνος του απάντησε: "Ούτε δραχμή!".
"Για το σπίτι σου όμως πόσα έδωσες;"
" Δώδεκα τάλαντα", είπε ο νεαρός, " και , άμα χρειαστεί, θα ξοδέψω άλλα τόσα!".
"Και τι το θέλεις τέτοιο σπίτι;"
" Θα είναι ένα μέρος εξαιρετικό για το σώμα μου, γιατί
διαθέτει περιπάτους και άλση, άρα λίγες φορές θα πηγαίνω στην αγορά,
κι όσοι μπαίνουν μέσα σ' αυτό θα μου μιλούν πιο ευχάριστα, όπως όταν
μπαίνουν σ' ένα ναό"
" Οι άνθρωποι" , τον ξαναρώτησε ο Απολλώνιος, εκτιμώνται για αυτό
που είναι οι ίδιοι ή για αυτά που έχουν;
" Για τα πλούτη τους!" είπε ο νεαρός, " Γιατί αυτά είναι πιο ισχυρά!"
"Και για την περιουσία, νεαρέ, " , είπε ο Απολλώνιος," ποιος είναι
ο πιο καλός φύλακας, ο μορφωμένος ή ο αμόρφωτος;".
Κι επειδή εκείνος δεν έβγαλε μιλιά, ο Απολλώνιος του είπε:
" Νομίζω , νεαρέ, ότι δεν ανήκει το σπίτι σε σένα , αλλά
εσύ ανήκεις στο σπίτι. Όσο για μένα, αν πήγαινα σε ένα ναό, πιο πολύ θα
με ευχαριστούσε να 'βλεπα ένα χρυσελεφάντινο αγαλματίδιο ,
παρά ένα μεγάλο άγαλμα από πηλό.".

Φιλοστρατος, Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον, 3.15 5.22

Απολλώνιος ο Τυανεύς
Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος του 1ου αι. μ.Χ.
Περιηγήθηκε το ρωμαϊκό κράτος κηρύσσοντας
την ασκητική ζωή, την αποχή από τις αιματηρές θυσίες,
τα λουτρά, το κρασί και τα όργια.
Καυτηρίασε τον ανήθικο βίο του αυτοκράτορα Δομιτιανού.
Η μη καταδίκη του θεωρήθηκε θαύμα και πλήθος
πιστών τον ακολουθούσε στις περιοδείες του,
όπου, κατά την παράδοση, γιάτρευε αρρώστους,
έδιωχνε τους κακούς δαίμονες, ανάσταινε νεκρούς
και έκανε μαντείες και προφητείες.