Στου καμένου την πόρτα...

Η είδηση είναι αυθεντική.
Προέρχεται από φίλο που έτυχε να είναι παρών στη σκηνή.
Πήγε λοιπόν , ως όφειλε, ο Γιωργάκης εχθές στα καμένα Δερβενοχώρια της Αττικής, εκεί δηλαδή απ' όπου ξεκίνησε η φοβερή φωτιά που έκαψε την Πάρνηθα.
Κι ενώ ανέπτυσσε ο δόλιος στους κατοίκους το όραμά του για την αναγέννηση της φύσης στην περιοχή, πετάχτηκαν επάνω μερικοί και φώναζαν για το άδικο κράτος , που δεν τους αφήνει να χτίσουν στις... δασικές περιουσίες τους,
και απαιτούσαν στο εδώ και τώρα, μια και χάθηκε που χάθηκε το δάσος,
να πιέσει την κυβέρνηση να βρουν ...το δίκιο τους.
Ζεματίστηκε ο άνθρωπος , όταν συνειδητοποίησε πως στου καμένου την πόρτα όσο θέλεις βρόντα και ότι ανάμεσα σ' αυτούς που τον άκουγαν μπορούσαν να υπάρχουν και κάποιοι που είχαν βάλει το χεράκι τους , για να συντελεσθεί το πύρινο θαύμα...
Άμοιρε πρασινοαρχηγέ, έχεις αντιληφθεί ποιους ανθρώπους βάλθηκες να κυβερνήσεις; Αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα , Γιωργάκη μου!
Αλλά , για να φτάσουμε σ' αυτά τα κατάντια, βοήθησαν
και οι δικές σας κυβερνήσεις, που, αντί να σκοτώσουν
το θηρίο που είχε γεννήσει και αναθρέψει η δεξιά,
το υιοθέτησαν και το έθρεψαν πλουσιοπάροχα.
Έτσι δεν είναι, παλικάρι μου;
Λίγη αυτοκριτική δε βλάπτει, αν θέλεις να κόψεις
τους δεσμούς με το αμαρτωλό παρελθόν.