Γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1758 στην πόλη Arras, κοντά στο Καλέ.
Τον βάπτισαν Μαξιμιλιανό Φραγκίσκο Μάριο Ισίδωρο και τα παιδικά τουχρόνια πέρασαν μέσα σε αφάνταστες στερήσεις.
Παρ' όλα αυτά κατάφερε να σπουδάσει στο Παρίσι και γύρισε
στη γενέτειρά του , όπου επιδόθηκε στη δικηγορία, ενώ παράλληλα
ασχολούνταν με τη λογοτεχνία.
Τη ρουτίνα της επαρχιακής ζωής ήρθε να ταράξει η Γαλλική Επανάσταση του 1789
και την ίδια χρονιά εξελέγη αντιπρόσωπος στη Συνέλευση των Τάξεων.
Στις αγορεύσεις του έδειχνε ότι δεν ήταν οπαδός των άκρων, πρότεινε μάλιστα τη διατήρηση του θεσμού της βασιλείας και την κατάργηση της θανατικής ποινής.
Ύστερα όμως από την πτώση της μισητής Βαστίλης, το 1790 , η καριέρα του απογειώνεται, όταν εκλέγεται Πρόεδρος των Ιακωβίνων.
Το 1793 οι Ορεινοί παίρνουν την εξουσία και ο Ροβεσπιέρος γίνεται αρχηγός τους .
Παίρνει στα χέρια του τα ηνία της Κομούνας και εισέρχεται στη Συμβατική Συνέλευση εκπροσωπώντας το λαό του Παρισιού.
Η μεταστροφή του είναι ολοκληρωτική : ψηφίζει το θάνατο του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄
και πρωτοστατεί στην κατάργηση της Βασιλείας.
Η καρατόμηση του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄.Από το σημείο αυτό επιδίδεται σε ένα όργιο αίματος στέλνοντας στην γκιλοτίνα
χιλιάδες ανθρώπους , με την απλή υποψία ότι διάκεινται εχθρικά
προς την Επανάσταση. Είναι η φοβερή Περίοδος της Τρομοκρατίας,
η οποία θα μείνει στην Ιστορία σαν ένα μαύρο παράδειγμα στυγνών δολοφονιών,
στο όνομα των ευγενέστερων ιδεών.
Η ψυχωσική προσωπικότητα του Ροβεσπιέρου θα τον σπρώξει στην επανίδρυση
του κράτους κατά το πρότυπο των αρχαίων ελληνικών πόλεων .
Συνδετικοί κρίκοι της νέας Πολιτείας από εδώ και μπρος θα είναι
η " ενότητα" και η " αρετή", ενώ θα καταργηθεί το παλαιό ημερολόγιο και
θα μεταρρυθμιστεί η θρησκεία, με τη θέσπιση τη λατρείας του Υπέρτατου Όντος.
Σε μια παραληρηματική κρίση του ο Ροβεσπιέρος θα αυτοαναγορευτεί , στις 16 Νοεμβρίου του 1793, Μέγας Ποντίφικας του Λόγου του Υπέρτατου Όντος.
Η Ιλαροτραγική αυτή περίοδος θα τερματιστεί στις 27 Ιουλίου 1794,
όταν εχθροί και σύντροφοί του τον συλλαμβάνουν και τον οδηγούν μαζί με τους στενούς συνεργάτες του Σεν Ζιστ και Κουτόν στη λαιμητόμο , την επόμενη μέρα (28 Ιουλίου 1794) .
Η σύλληψη του ΡοβεσπιέρουΟ Ροβεσπιέρος θα μείνει στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που κατήργησε μία δικτατορία,
επέβαλε, με τη σειρά του, μία στυγνότερη και προετοίμασε το έδαφος
για την έλευση μίας νέας (Ναπολέων).
Στο πρόσωπό του επίσης συμπυκνώνεται η έννοια
του ιδεόληπτου ατόμου, που πιστεύει ακράδαντα στην ορθότητα
των ιδεών του και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να τις πραγματώσει.
Έτσι , εγκαταλείποντας την πειθώ των λόγων, στρέφεται στην πειθώ της
ωμής βίας, την οποία χρησιμοποιεί ως βασικό εργαλείο για την
επίτευξη των μαξιμαλιστικών του στόχων.
Η εποχή της παντοκρατορίας του Ροβεσπιέρου και των αιμοσταγών
συνεργατών του αμαύρωσε την εικόνα της μεγαλειώδους
Γαλλικής Επανάστασης και καθυστέρησε τους αγώνες των λαών
της Ευρώπης για πολιτικά δικαιώματα,
κοινωνική ισότητα και εθνική ανεξαρτησία.
28 Ιουλίου 1794. Ο δήμιος επιδεικνύειτο κεφάλι του Ροβεσπιέρου στα πλήθη.
4 σχόλια:
Φίλε, δεν μας τα λες καλά. Σε πληροφορώ ότι όλοι οι επαναστάτες είναι "ψυχωσικές προσωπικότητες" στα μάτια των οπαδών των καθεστώτων που ανατρέπονται. Κάνε τον κόπο να διαβάσεις ένα βιβλίο που πρόσφατα κυκλοφόρησε, το "Λαιμητόμος Αρετή" του Ρασσιά και έλα να τα ξαναπούμε. Εκτός αν βλέπεις την Ιστορία "απέξω", θα ήθελα να σε ρωτήσω τι θα έκανες ΕΣΥ, ΤΟΤΕ για να υπερασπιστείς την Επανάσταση, απέναντι στους αντεπαναστάτες, τους βασιλόφρονες, τους θεοκράτες, τις ξένες μοναρχίες, τους εξαγορασμένους, τους μαυραγορίτες και τους συνωμότες; Απέξω από τον χορό και ιδίως απέξω από την Ιστορία, πολλά τραγούδια λέμε.
Θα μπορούσα να σου αντιπαραθέσω εκατοντάδες βιβλία σχετικά με την ψυχωσική προσωπικότητα όχι μόνο του Ροβεσπιέρου αλλά και όλων εκείνων των μεγάλων επαναστατών που αιματοκύλησαν λαούς και έθνη στο όραμα της υλοποίησης κάποιας ευγενούς ιδέας .
Δε θα το κάνω, γιατί είναι μάταιο να αντεπιχειρηματολογείς κάνοντας επίδειξη γνώσεων.
Στέκομαι στο επιχείρημά σου ότι ο χαρακτηρισμός "ψυχωσικός" γι' αυτές τις προσωπικότητες βγαίνει από τους οπαδούς των ανατραπέντων καθεστώτων και σε ερωτώ: τι έχεις να πεις για "επαναστάτες" όπως ο Στάλιν, ο Χίτλερ, ο Μάο, ο Ζαχαριάδης και ο Πολ Ποτ; Ήταν ή δεν ήταν ψυχωσικοί; Έστειλαν ή δεν έστειλαν χιλιάδες ανθρώπους , ακόμα και συντρόφους τους, στο θάνατο απλώς και μόνο με την αβάσιμη υποψία ότι πιθανόν θα έβαζαν εμπόδια στα μεγαλειώδη σχέδιά τους;
Δε χρειάζεται να είναι κανείς να είναι "μέσα στην ιστορία", όπως ο καρατομηθείς Λαβουαζιέ, ο συγγραφέας Μπόρις Πάστερνακ και ο δικός μας ο Άρης Αλεξάνδρου, για να καταλάβει ότι άνθρωποι σ' αυτούς δεν πρέπει να κρίνονται μόνο με όρους ιστορικούς αλλά και με κριτήρια που ανάγονται στη σφαίρα της ψυχοπαθολογίας του ατόμου
Φυσικά τα πάντα πρέπει να συζητιούνται στη βάση της απροκατάληπτης μελέτης της ιστορίας, αλλά να μη φτάσουμε στο διαστροφικό σημείο να μην τα κρίνουμε , να μην έχουμε δηλαδή άποψη για τον μεν ή το δείνα , γιατί έτσι υπογράφουμε το θάνατο της δικής μας της συνείδησης.
Χαίρομαι που δεν είμαι μέρος της ιστορίας της εποχής του Ροβεσπιέρου , αλλά αν περνούσα τέτοια δοκιμασία και είχα τα μυαλά που έχω , θα έλεγα "Δεν πάτε στο διάολο όλοι σας! Κάντε την επανάσταση χωρίς εμένα.". Και θα το 'σκαγα με το κορίτσι μου σε καμιά Άγρια Δύση.
Sting,
αν αρχίσει ο καθένας να αναμειγνύει ανόμοια άτομα, τότε θα προκύψει τρέλλα. Αυτά τα κάνει η προπαγάνδα και τα ιερατεία παντός είδους.
Αν κατάλαβα καλά για σένα κάθε επαναστάτης είναι ψυχωσικός. Αλλά δεν μας είπες αν είναι ψυχωσικοί και αυτοί που γεννήθηκαν σε θέση εξουσίας ή την απέκτησαν νόμιμα και την ασκούν με κάθε τίμημα και δεν την αφήνουν από τα χέρια τους.
Και φυσικά δεν εννοώ πως όλοι οι επαναστάτες ή οι μη-επαναστάτες είναι καλοί ή κακοί. Διαφωνώ όμως με τη φανατική απόρριψη που θυμίζει λίγο ιερά εξέταση.
Ο δε Λαβουαζιέ δεν καρατομήθηκε επειδή ήταν επιστήμονας, αλλά επειδή πριν από την επανάσταση συμμετείχε σε ένα εξαιρετικά διεφθαρμένο φοροεισπρακτικό σώμα. Παρόλα αυτά βέβαια δεν αποκλείεται να αδικήθηκε, αλλά σε τέτοιες περιόδους οχλοκρατίας δεν μπορεί κανείς να βγάλει άκρη - ούτε οι κρατούντες.
Και σου προτείνω να το σκάσεις τώρα σε καμμιά Άγρια Δύση, γιατί φαίνεται πως η σημερινή εποχή θα είναι χειρότερη από εκείνην. Μόνον που δεν ξέρω αν θα υπάρχει πλέον "Άγρια Δύση" για να ζήσεις ανέμελος.
Φαίνεται ότι έχεις προφητικές ικανότητες και μάλλον είμαι σε δεινή θέση.
Δεν υπάρχει πλοίο, δεν υπάρχει οδός για μένα, μια και σίγουρα απόλλυται και η Αγρία Δύσις για την καταφυγή μου σ΄αυτήν.
Το θέμα είναι ποιος ψυχωτικός μαινόμενος όχλος θα με "καθαρίσει" εκφράζοντας το δίκιο του , ο Συριζαίος, ο Νεοναζιστικός , ο Νεοσταλινικός ή ο Νεαντερντάλειος του Καμμένου;
Αγνωστε φίλε, ευχήσου μου "καλό βόλι", για να φύγω μια ώρα αρχύτερα...
Δημοσίευση σχολίου