Φωτο: Τατιάνα Μπόλαρη / Eurokinissi

Οι κινήσεις Τσίπρα και η αμήχανη σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ

Μέλπω Πετράκη

epohi.gr

Ο Αύγουστος κλείνει τον λαμπερό του κύκλο και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες περιμένουν τις πρώτες δημοσκοπήσεις. Μία τέτοια, που δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες, αυτή της interview, δεν μπορεί να αξιολογηθεί όχι μόνο γιατί έγινε διαδικτυακά, αλλά και γιατί οι καλοκαιρινοί μήνες δεν εγγυώνται την εγκυρότητά της. Παρ’ όλα αυτά είναι μια πρώτη έστω και θολή καταγραφή των τάσεων όπως διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή. Η Νέα Δημοκρατία παρά την ακροδεξιά στροφή (που μάλλον δεν της βγαίνει) και υπό το βάρος του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ χάνει ποσοστά παρότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δεν φαίνεται να έχουν κάποια αξιόλογα κέρδη. Παράδοξο, ωστόσο η τάση αυτή έρχεται ως συνέχεια του περασμένου διαστήματος. Η αντιπολίτευση δεν πείθει και παραμένει συρρικνωμένη να παρακολουθεί ανήμπορη τη φθίνουσα πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Η ενεργός πολιτική και ο Τσίπρας

Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, που αναμφίβολα μυρίζει μπαρούτι, ο Αλέξης Τσίπρας αισθάνεται λίγο πιο άνετα, καθώς θεωρεί ότι αργά και βασανιστικά φτάνει η ώρα της επανεμφάνισής του. Το φωτογράφησε άλλωστε, ενδεχομένως άκομψα, σε συνέντευξή του στην Le Monde. «Μου λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους», είπε ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος τούτη τη στιγμή και για τους επόμενους μήνες θα συγγράφει το βιβλίο του, που αναμένεται σίγουρα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Το «μου λείπει η ενεργός πολιτική», όμως, περιγράφει τη διάθεσή του να εμπλακεί σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Προφανώς η βουλευτική έδρα του Πειραιά, που σε μεγάλο βαθμό ήταν αδικαιολόγητα ανενεργή όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν αρκεί στον Αλέξη Τσίπρα. Θέλει να επανέλθει… Αλλά σε τι; Σήμερα είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, γεγονός που του το υπενθυμίζει με ευγενικό τρόπο ο πρόεδρος του κόμματος Σ. Φάμελλος. Και λοιπόν; Ως φαίνεται ο πρώην πρωθυπουργός έχει πάρει τις αποφάσεις του, αποφάσεις που δεν μοιράζεται με τους νυν συντρόφους του ούτε συνάδουν με το πολιτικό σχέδιο της σημερινής ηγεσίας του κόμματός του. Θα λέγαμε ότι η δημιουργία κόμματος Τσίπρα περνάει μέσα από τον θάνατο του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ δύσκολα μπορεί να συνυπάρξουν ή να έχουν παράλληλες πορείες. Άλλωστε, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δεν βλέπει το όποιο κεντρώο ή κεντροαριστερό νέο εγχείρημα στελεχωμένο από το πολιτικό προσωπικό του κόμματός του. Ακόμα και για «πιστούς συντρόφους του», ο ρόλος που τους επιφυλάσσει κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι στην πρώτη γραμμή, κάπου στα μετόπισθεν και αν… Πόσο περισσότερο για στελέχη που ο ίδιος εκτιμά ότι δεν κάνουν κλικ στο κοινό που θέλει να απευθυνθεί και δεν θα του προσφέρουν την αύρα του νέου μετριοπαθούς κόμματος.

Διχασμένοι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ

Έχουν ενδιαφέρον, όμως, ορισμένα ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης, που πιθανά ενθαρρύνουν τον Α. Τσίπρα. Στην ερώτηση ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός ναι μεν έπεται του Μητσοτάκη, αλλά όχι συντριπτικά, καθώς κινείται πέντε μονάδες πίσω. Αν μάλιστα συγκριθεί με τον Σωκράτη Φάμελλο ή τον Νίκο Ανδρουλάκη η διαφορά είναι αμείλικτη. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη στην ερώτηση για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που ο βουλευτής του κόμματός του ιδρύσει νέο πολιτικό φορέα. Στον γενικό πληθυσμό το 30% απαντά να συνεχίσει την αυτόνομη πορεία του, ενώ ένα άλλο 30% να συγχωνευτεί. Στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ το 48% απαντά ότι το κόμμα θα πρέπει να ακολουθήσει τον πρώην πρωθυπουργό. Εν τούτοις, πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει την τελική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κόμμα θα διχαστεί σε τέτοιο βαθμό, που η ύπαρξή του και όχι μόνο η κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση θα τεθεί επί τάπητος. Προσώρας στον ΣΥΡΙΖΑ, αναγκαστικά ίσως, σφυρίζουν αδιάφορα και ας μην είναι καθόλου αδιάφοροι. Θα λέγαμε ότι είναι βαθιά ενοχλημένοι. Όλοι; Όχι ασφαλώς καθώς κάποιοι είναι έτοιμοι από καιρό. Εξ ου και απέφυγαν να συμμετάσχουν στα όργανα ή δημόσια έχουν τοποθετηθεί υπέρ της πρωτοβουλίας Τσίπρα. Κάποιοι άλλοι όμως ετοιμάζονται να πατήσουν την κατάλληλη στιγμή το κουμπί της ρήξης ή έστω της σκληρής αντιπαράθεσης. Διαφορετικά θα πρόκειται για οικειοθελή απόσυρση από την… ενεργό πολιτική. Από την πλευρά του ο Σ. Φάμελλος, όπως ήταν αναμενόμενο, κρατάει χαμηλούς τόνους και αποφεύγει επιμελώς να ρίξει λάδι στη φωτιά. Απαντά στις, πράγματι, τοξικές και χυδαίες επιθέσεις της ΝΔ εναντίον του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σαν να μην υπάρχει στο τραπέζι το ενδεχόμενο ρήξης με το κόμμα του. Δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Σχολιάζοντας εμπρηστικές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, είπε: «Ήταν ακραία τοξική, που έκανε συσχετισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα με αποφυλακίσεις και εγκληματίες. Δείχνει πρώτα απ’ όλα μια ακραία κατάπτωση που δεν αντιστοιχεί με την Ελληνική Δημοκρατία σε μια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα, αλλά δείχνει και μια πάρα πολύ μεγάλη αγωνία».  

Αντιδράσεις

Και αν στον ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούν αμήχανα και σιωπηλά τις κινήσεις Τσίπρα δεν συμβαίνει το ίδιο στο ΠΑΣΟΚ ή στην Πλεύση Ελευθερίας. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Δ. Μάντζος σε μια προσπάθεια να μειώσει τις διαρροές προς τον επικείμενο νέο πολιτικό σχηματισμό σημείωσε ότι ο Α. Τσίπρας έχει ήδη αξιολογηθεί από τους πολίτες και η αξιολόγηση αυτή είναι ισχυρή έως σήμερα. Αναμενόμενα πιο καυστική, έως εμπρηστική, η Ζ. Κωνσταντοπούλου που μίλησε για «κόμμα λαγούμι» και πολλά ακόμα.

Σε κάθε περίπτωση η ρηκτική ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, πρωτοβουλία Τσίπρα, δεν θα αφήσει ανεπηρέαστες τις δυνάμεις της Αριστεράς. Τέτοια σημάδια είναι πλέον διακριτά σε όλους τους χώρους. Και ας απουσιάζουν από τον δημόσιο λόγο του πρώην πρωθυπουργού τα αυτοκριτικά ή τα αναστοχαστικά στοιχεία. Και ας περιορίστηκε σε ένα «δεν φαίνεται να ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου» στην ερώτηση περί Κασσελάκη και την αφωνία του ίδιου για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν έβλεπε το κόμμα του να βυθίζεται σε μια ατέρμονη κρίση.