Ακροδεξιά χωρίς τρόπο
Του Ιωάννη Δαμίγου
anoixtoparathyro.gr
Η προτεινόμενη και μια λύση, στον γόρδιο δεσμό για το μη περεταίρω “πλεονάσματος” του καπιταλισμού, η προετοιμασία πολέμου. Ώριμοι οι λαοί, που περιέχονται στην πυξίδα της ευρύτητας χώρου της Δύσης, μετά από φροντιστήρια λιτότητας, εθνικισμού και πάγιας αίσθησης του ενός και μόνο αδυσώπητου εχθρού. αυτού της Ρωσίας, έχουν πεισθεί για το αναπόφευκτο του πολέμου. Η θορυβώδης επέλαση της ακροδεξιάς, δεν αφήνει δυστυχώς άλλα περιθώρια, συνηγορώντας στην απόφαση των επιτηδείων.
Η από καιρό καλυπτόμενη ακροδεξιά κυβέρνηση της χώρας μας, συνεπικουρούμενη ασφαλώς από την λαϊκή συναίνεση, δεν έχει ενδοιαστικό λόγο πλέον για οποιονδήποτε ακραίο χαρακτηρισμό. Οι θεσμοί, με πρωτοστάτη αυτόν της δικαιοσύνης, με όλα τα ΜΚΟ παρακλάδια του, από ΣΤΕ έως Άρειο Πάγο, επελαύνουν επίσης θορυβωδώς κατά της ρακένδυτης αλίμονο δημοκρατίας, με ακροδεξιές πλείστες αποφάσεις, που πλέον δεν εκπλήσσουν, παρά τρομάζουν και τους πλέον αδαείς πολίτες. Παίρνουμε συλλογικά μέρος, σε ένα ξέφρενο πανηγύρι λαϊκισμού, σ’ ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι εθνικού παροξυσμού, εν μέσω απανωτών, οικονομικών, πολιτικών και ηθικών κοινωνικών σκανδάλων τέτοιας συχνότητας, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει ακόμα και στα πιο σκοτεινά χρόνια άλλων εποχών. Αναλύουμε, ωιμέ, πολιτικά τον νέο λεκτικό όρο στο λεξικό του Μπαμπινιώτη, “δημοκρατικός καπιταλισμός”! Ορίζουμε εκ νέου, την έννοια του πατριωτισμού! Πιθανή επίκαιρη επί του πρακτέου εξήγηση, η αποφυλάκιση του Μιχαλολιάκου! Ή η αρπαγή του πανό, για τα δολοφονημένα θύματα των Τεμπών, από τον Διοικητή της Αστυνομίας της Άνδρου, με κοψιά Απριλιανού, γιατί “έτσι”! Και οι “ΜΑΝΑΔΕΣ”, αυτές οι μανάδες, του Παύλου Φύσσα (ψυχρά δολοφονημένου από την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή), του Ζακ Κωστόπουλου (από τους δολοφόνους “νοικοκύρηδες” Δημόπουλο και Χορταριά), της Εύης Ανδρεαδάκη (του … τροχαίου στην Λιβύης, δολοφόνων στρατιωτικών ερασιτεχνών) , της Μάρθης Καρυστιανού (από τα 57 δολοφονημένα θύματα των Τεμπών, του Σαχζάτ Λουκμάν (επίσης από την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή) και τόσων άλλων, να στέκονται απέναντί μας και να μας εκθέτουν ντροπιαστικά, ξανά και ξανά, εφιαλτικά, εσαεί. Αδίστακτοι όμως, παραμένουμε έτοιμοι να θυσιάσουμε και τα υπόλοιπα παιδιά μας, στον αιματηρό βωμό του Ευρωπαϊκού αγώνα, στα κελεύσματα της Βον Ντερ Λάιεν, του Μακρόν και των υπολοίπων ακροδεξιών λυμάτων, υπέρ της διάσωσης του ασθενούς και καταχρεωμένου καπιταλισμού, με αναγκαία μετάγγιση.
Ακροδεξιά, χωρίς τρόπο και χωρίς ντροπή, με κάποια τελευταία φύλλα συκής, να πέφτουν από τον φθινοπωρινό αέρα, προχωράμε εκούσια στο αδιανόητο, απτόητοι, εθισμένοι στο αναγκαίο χιλιοειπωμένο, πρόσκαιρα βολικό ψέμα, προς το οδυνηρό ραντεβού με την μια αλήθεια. Μα όταν γραπώνεσαι απλώς απ’ την αλήθεια, αν δεν την αναζητήσεις κι αν δεν νιώσεις τις ανεκτίμητες υπηρεσίες της, πάντα θα πέφτεις, πάντα θα γλιστράς στο ψέμα. Γιατί η αλήθεια δεν είναι αχθοφόρος της ανάγκης, αντίθετα θα σε συνοδεύει πάντα, καθώς είναι ένα και το αυτό με την αξιοπρέπειά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου