ANTHOLOGIA GRAECA
ΙΧ
11.—ΦΙΛΙΠΠΟΥ, οἱ δὲ ΙΣΙΔΩΡΟΥ
πηρὸς ὁ μὲν γυίοις, ὁ δ ἄρ ὄμμασιν ἀμφότεροι δὲ
εἰς αὑτοὺς τὸ τύχης ἐνδεὲς ἠράνισαν .
τυφλὸς γὰρ λιπόγυιον ἐπωμάδιον βάρος αἴρων
ταῖς κείνου φωναῖς ἀτραπὸν ὠρθοβάτει:πάντα δὲ ταῦτ ἐδίδαξε πικρὴ πάντολμος ἀνάγκη,
ἀλλήλοις μερίσαι τοὐλλιπὲς εἰς τέλεον.— Paton edition
Το 46ο έμβλημα από το Emblemata saecularia του Γιόχαν Τέοντορ ντε Μπράι με θέμα την αμοιβαία υποστήριξη
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
[Gerontakos]
Ισίδωρου από τις Αιγές ή Φιλίππου Θεσσαλονικέως *
Ήταν δύο ανάπηροι, ο ένας κουτσός κι ο άλλος τυφλός,αλλά καθένας πρόσφερε στον άλλοαυτό που η ατυχία τού είχε στερήσει.Ο τυφλός στήριζε στον ώμο του τον κουτσό
ενώ βάδιζε ο ίδιος υπό την καθοδήγηση του άλλου.
Είναι η πικρή και πανίσχυρη ανάγκη που τους δίδαξε
να μοιράζονται τις ατέλειές τους,
ώστε να σχηματίζουν ένα τέλειο σύνολο.
ΣΧΟΛΙΟ:
*Μηδενικές σχεδόν οι πληροφορίες που υπάρχουν για τον συγγραφέα.
Ο Γιάννης Τζανής πιστεύει ότι ο συντάκτης του επιγράμματος είναι ο Ισίδωρος από τις Αιγές της Μακεδονίας και όχι ο Φίλιππος ο Θεσσαλονικεύς(Δες: Αρχαία και Βυζαντινά επιγράμματα Θεσσαλονικέων και άλλων Μακεδόνων Ποιητών, Μπίμπης,1997)
Η γλυπτή απόδοση του μύθου από τον Τουρκάν, το 1883.
«Ο Τυφλός και ο Κουτσός» είναι ένας αρχαιοελληνικός μύθος που αφηγείται επιγραμματικά πώς δύο ανάπηρα άτομα συνεργάζονται σε μια προσπάθεια να ξεπεράσουν τις σωματικές ατέλειές τους . Το θέμα αναφέρεται για πρώτη φορά στον ελληνορωμαϊκό κόσμο περίπου τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ήταν εξαιρετικά δημοφιλές μέσα στους αιώνες , ξεκινώντας από τον σπουδαίο μυθοποιό Αίσωπο.
Η αλληγορία του κουτσού και του τυφλού που πορεύονται αλληλοβοηθούμενοι είναι ένα ισχυρό πρότυπο ατομικής και κοινωνικής ζωής σε όλες τις εποχές,
Ως βασική της αρχή παραμένει η συνειδητοποίηση ότι τα οι ατομικές αδυναμίες μπορούν να ξεπεραστούν μέσω της αλληλοβοήθειας, της αλληλοσυμπαράστασης, της συλλογικής δράσης, όπου ο καθένας προσφέρει αυτό που μπορεί.
Σε έναν κόσμο που ζει με γνώμονα την ατομική ανάδειξη, πιστεύει στο μύθο της τελειότητας και αυτοδυναμίας και επιδιώκει την παντοδυναμία με κάθε μέσο , η αλληγορία αυτή εξαιρετικά επίκαιρη . Μας θυμίζει ότι η Ζωή καθημερινά αποδεικνύει ότι και τα πιο πετυχημένα άτομα έχουν ατέλειες και χρειάζονται τη βοήθεια του Άλλου για να τις ξεπεράσουν. Δεν υπάρχει η δυνατότητα να τα ξέρουμε όλα, δεν είμαστε ικανοί για όλα, δεν έχουμε εξασφαλισμένη υγεία για πάντα , ασκούμενοι εντατικά για να έχουμε αρμονικό σώμα , τρώγοντας υγιεινά και κόβοντας τις βλαβερές συνήθειες. Με τον καιρό όμως θα ανακαλύψουμε ότι ζούμε σε ένα «κουκούλι» ψευδαισθήσεων , ότι βρισκόμαστε στο κέντρο ενός φαύλου κύκλου καταναγκασμών μιας ψυχοφθόρας αυτοβελτιστοποίησης.
Δεν μπορούμε να γίνουμε υπεράνθρωποι.Η ίδια η ζωή είναι ο μεγάλος δάσκαλός μας , γιατί καθημερινά αποδεικνύει καθημερινά την τρωτότητά μας, τις ανυπέρβλητες, σε ορισμένες περιπτώσεις, αδυναμίες μας . Αν δε ζητήσουμε τότε από τον Άλλο βοήθεια , αν δε στηριχτούμε στο συνάνθρωπο που με ανιδιοτέλεια μας την προσφέρει, δε θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα, θα ηττηθούμε.
Πολύτιμη φυσικά είναι η ύπαρξη του Κοινωνικού Κράτους και των διαφόρων οργανωμένων θεσμών του για την ανακούφιση και στήριξη της ζωής των ΑΜΕΑ, όμως ας έχουμε υπόψη ότι και τα "υγιή" , τα αρτιμελή άτομα έχουν χτυπητές ατέλειες και , υπό μία έννοια , «αναπηρίες».
Η συνειδητοποίησή τους παραμερίζει τον εγωισμό μας και απευθυνόμαστε στους ανιδιοτελείς συνανθρώπους για το ξεπέρασμα των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε , ενώ από την άλλη μεριά τείνουμε ευήκοον ους στο διπλανό μας μας στην αντίστοιχη έκκλησή του για τη δική μας στήριξη.
.
Εικόνα από βιβλίο με μύθους του Αισώπου , που περιέχει την ίδια ιστορία.
The Blind Man and the Lame(Wikipedia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου