Ανέμελοι και αδαείς
Του Ιωάννη Δαμίγου
Ένας λαός είμαστε, που καταπίνει αμάσητο ό,τι του προσφέρουν για ψυχαγωγική γιορτή, για πρόσκαιρη και κίβδηλη ανάταση και μαζική παράκρουση, προφανώς για να ξεχνά τα μεγάλα του προβλήματα. Με τόσο πονηρό και εύκολο τρόπο, το σύστημα, καπηλεύεται το δράμα των Ποντίων, προκειμένου ν’ αποκομίσει τα όποια πολιτικά του κέρδη.
Έφτιαξε ένα τραγούδι, εκμεταλλευόμενο το συναίσθημα για τους Πόντιους με τόσο αγοραίο τρόπο, όπως αυτός που εφαρμόζει την σκληρή δεξιά του πολιτική, εκδιώχνοντας τους νέους απ’ την ίδια τους την πατρίδα. Κρατά ομήρους με τις πενιχρές συντάξεις τους γέροντες και τις γραίες, καταστρέφει το σύστημα υγείας και παιδείας και ένα σωρό άλλες κοινωνικές παροχές. Διάλεξε ένα κορίτσι από το γκέτο που έχει δημιουργήσει μια δική τους ομάδα, από τα δεκαπέντε μάλιστα χρόνια του, που συμμετείχε σ’ ένα από τα λογής παιχνίδια ταλέντων, του οπoίου δεν αμφισβήτησα την φωνή, να μας εκπροσωπήσει στο πολιτικό παρακμιακό πανηγύρι τραγουδιού. Αμφισβήτησα όμως όλο αυτό το επιμελώς κατασκευασμένο “πακέτο”, της σκηνοθεσίας και της επιβολής του ψεύτικου και απατηλού, μέσω της καπηλείας της εικόνας. Επειδή παρατηρώ καλά κάποιες ενδεικτικές λεπτομέρειες, να σημειώσω εδώ την προσπάθεια των σκηνοθετών σε ένα επικοινωνιακό τρικ διαφοράς, με τα τεράστια μεγέθους γυαλιά της! Δείτε σε παλιές αλλά και νεότερες εμφανίσεις της, τα κανονικού μεγέθους γυαλιά της και βγάλτε τα συμπεράσματά σας! Παρουσιάστηκε η αοιδός, ως απολιτίκ προσωπικότητα, δηλαδή ένα νέο κορίτσι χωρίς πολιτικές θέσεις! Που όμως στην πρώτη ευκαιρία, προχωρά στην πολιτική δήλωση και μάλιστα χρησιμοποιώντας την συνήθη φράση της σκληρής δεξιάς “Κατορθώσαμε να ενώσουμε έναν λαό”, που προφανώς είναι διχασμένος ε;
Δέχεται να συναγελάζεται με δημοσιογράφους του Ισραήλ, αλλά και να πανηγυρίζει προκλητικά μάλιστα το δωδεκάρι πόντων τους! Ενώ γνώριζε, η απολιτίκ προσωπικότητα, πως την στιγμή που τραγουδούσε διαγωνιζόμενη πλάι στην “συνάδελφό” της αοιδό του Ισραήλ, άδοντας το δράμα των Ποντίων, σφάζονται παιδιά και όσα επιβιώνουν είναι αποστεωμένα, σ’ ένα διαρκές μακελειό εξολόθρευσης των Παλαιστινίων! Όχι δεν πάει έτσι , κυρία Κλαυδία, με την ωραία φωνή!
Δεν πάει καθόλου έτσι! Δεν δικαιούστε να χτίζετε την καριέρα σας, άδοντας παλαιό δράμα επάνω σε νέο δράμα που συμβαίνει εμπρός στα μάτια σας! Δεν μπορεί να μην τα βλέπετε μέσα από τα μεγάλα γυαλιά σας!
Αλλά σε μια Ευρώπη, σε ένα παρακμιακό πολιτικό θέαμα, που θα έφερνε στην πρώτη θέση αυτό το Ισραήλ, δεν αρμόζουν τα όποια σχόλια. Καθόλου αθώα η ιδέα του όλου εγχειρήματος. Όμως πέρασε στους πολλούς ανέμελους και αδαείς, που νομίζουν οι άμοιροι, πως το μήνυμα του τραγουδιού άγγιξε τους ακροδεξιούς πληθυσμούς της Ευρώπης. Φευ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου