Η πόλη των Σερρών φιλά το χέρι του "λεβέντη" της!
Αποκαρδιωτικές εικόνες για έναν πολιτικό που θα έπρεπε να κρύβεταιΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ του Κώστα Καραμανλή να επιβιώσει πολιτικά, με πρόδηλα στημένους τρόπους είναι κάτι περισσότερο από εξοργιστική ― είναι εμετική. Διοργάνωσε χριστουγεννιάτικη γιορτή στις Σέρρες όπου «αυθορμήτως» του φιλούσανε τα χέρια και τον φώναζαν "λεβέντη". "Λεβέντη"! Τον βασικό υπέυθυνο της μεγαλύτερης σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας!
Προσπαθώ να βρω έστω και ένα λόγο που θα μπορούσε αυτό το χοντρόπετσο και αποδεδειγμένα ανίκανο πρόσωπο να χαρακτηριστεί «λεβέντης». Υπό την προϋπόθεση ότι βρίσκεται έστω κι ένας «αυθόρμητος» Σερραίος στην αναιδή φιέστα του. Ξέρουμε ήδη από τον Θουκυδίδη ότι είναι ίδιον της παρακμής να αλλοιώνει την έννοια των λέξεων, αλλά και πάλι, αναρωτιέμαι. Τι δονεί τα πελατάκια του; Είναι ο ιταμός τρόπος που κουνά το κρινοδάχτυλό του στη Βουλή― τιμητής από πάνω; Το γεγονός ότι δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη; Τα publi «γνώμης» που εσχάτως τον ξεπλένουν; Τι;
Ο πολιτικός αυτός γίγας διοργάνωσε την ανακαίνιση του μηδενός του τις μέρες του Χριστουγέννων. Δεν του πέρασε καν από το νου ότι Χριστούγεννα για τους περισσότερους Έλληνες σημαίνει οικογένεια, και ότι εξ αιτίας του δεκάδες οικογένειες αυτά τα Χριστούγεννα πενθούν .
Αυτός ο τύπος θα έπρεπε τώρα να είναι φυλακή και θεωρώ προβληματικό για τη Δημοκρατία ότι δεν οδηγήθηκε έστω στα δικαστήρια. Όπως είναι αποκαρδιωτικό ότι υπάρχουν άνθρωποι που τον εκλέγουν ξανά και του φιλούν το χέρι. Νοσεί βαριά η δημοκρατία, που από πελατειακά κίνητρα αλλοιώνει το νόημα της, προστατεύει τους άχρηστους αντί να τοποθετεί στη θέση τους «άριστους πολίτες».
Aυτό όμως που εξοργίζει περισσότερο, γιατί αγγίζει τα όρια του κυνισμού είναι ότι ο πολιτικός αυτός γίγας διοργάνωσε την ανακαίνιση του μηδενός του τις μέρες του Χριστουγέννων. Δεν του πέρασε καν από το νου ότι Χριστούγεννα για τους περισσότερους Έλληνες σημαίνει οικογένεια, και ότι εξ αιτίας του δεκάδες οικογένειες αυτά τα Χριστούγεννα πενθούν.
Το ‘χει φαίνεται η οικογένεια. Κι ο συνονόματός του, ο μοιραίος Βούδας της ψησταριάς, ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη για τα συντρίμμια που άφησε πίσω του. Κουνάει μονίμως το δάχτυλο, συνοφρυωμένος διότι έτσι νομίζει ότι φαίνεται σοβαρός, κατάπιε την κάμηλο και του φταίνε οι μύγες, τις διώχνει απ’ την μπριζόλα του με μεγαλοπρεπείς χειρονομίες. Ιστορικά γυμνός, νομίζει ότι είναι ενδεδυμένος την προφύρα.
Έτσι κι ο έσχατος της μοιραίας οικογένειας, η οποία εκφυλίστηκε άμα τη εξαφανίσει τού όντως σημαντικού πατριάρχη της. Δείτε τον. Δίπλα στην αδελφή του και τον μπαμπά του, με βλέμμα ανήξερης πουλακίδας. Νομίζει ότι ρίχνει στάχτη στα μάτια, ότι ξεπλένει την ατιμασμένη θητεία του.
Θα προκαλούσε γέλιο, αν δεν προκαλούσε βαθιά περιφρόνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου