Το Χρήμα της Οργής (1956) : Το πρώτο αριστούργημα του Stanley Kubrick

Το Χρήμα της Οργής
Α/Μ 01 ωρ. 24 λεπ.

    Αυθ. Τίτλος:
    The Killing
    Εν. Τίτλος:
    Η Κλοπή
    Χρονιά:
    1956
    Χώρα:
    ΗΠΑ
    Γλώσσα:
    Αγγλικά
    Είδος:
    Αστυνομική, Θρίλερ, Νουάρ

 

Μετά από πέντε χρόνια στις φυλακές του Αλκατράζ, ο Τζόνι Κλέι αποφασίζει ότι εφόσον πρόκειται να διαπράττει εγκλήματα, το κέρδος θα πρέπει να είναι αντίστοιχο με την τιμωρία. Έτσι σχεδιάζει με κάθε λεπτομέρεια μια πολυεπίπεδη ληστεία στον ιππόδρομο με λεία $2.000.000. Μοναδική αδυναμία στο σχέδιό του είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη την άπληστη σύζυγο ενός συνεργάτη του και τον αδίστακτο εραστή της.

Σκηνοθεσία:

Stanley Kubrick

Κύριοι Ρόλοι:

Sterling Hayden … Johnny Clay

Coleen Gray … Fay

Vince Edwards … Val Cannon

Jay C. Flippen … Marvin Unger

Elisha Cook Jr. … George Peatty

Marie Windsor … Sherry Peatty

Ted de Corsia … αστυνομικός Randy Kennan

Joe Sawyer … Mike O’Reilly

James Edwards … ο παρκαδόρος

Timothy Carey … Nikki Arcane

Tito Vuolo … Joe Piano

Joe Turkel … Tiny

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Stanley Kubrick, Jim Thompson

Παραγωγή: James B. Harris

Μουσική: Gerald Fried

Φωτογραφία: Lucien Ballard

Μοντάζ: Betty Steinberg

Σκηνικά: Ruth Sobotka

Κοστούμια: Jack Masters

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

    Αυθεντικός Τίτλος: The Killing
    Ελληνικός Τίτλος: Το Χρήμα της Οργής
    Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Η Κλοπή [επανέκδοσης]

Σεναριακή Πηγή

    Μυθιστόρημα: Clean Break του Lionel White.

Κύριες Διακρίσεις

    Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε προέλευση.

Παραλειπόμενα

    Παίζοντας σκάκι στην κεντρική πλατεία της Ουάσιγκτον, ο Kubrick γνώρισε τον παραγωγό James B. Harris, ο οποίος κι αναζητούσε ένα νέο σκηνοθετικό ταλέντο. Η συνάντηση ακολουθήθηκε από αμοιβαία συμπάθεια και συμφωνία, και το 1955 ιδρύθηκε η Harris-Kubrick Pictures Corporation (με τους δυο να συνεργάζονται εντέλει για τα επόμενα δέκα χρόνια). Ακολούθως ο παραγωγός απέσπασε από τη United Artists το μυθιστόρημα του Lionel White (για 10 χιλιάδες δολάρια), κι ενώ το στούντιο το προόριζε για τον Frank Sinatra. Υπό την υπόδειξη του Kubrick προσλήφθηκε για το σενάριο ο νοβελίστας Jim Thompson, με τη United Artists να συμφωνεί να παρέχει τη χρηματοδότηση αρκεί να βρίσκονταν κάποιος διάσημος για τον πρώτο ρόλο. Αυτός που βρέθηκε, ο Sterling Hayden, δεν ήταν το όνομα που ήθελε να ακούσει το στούντιο, παρέχοντας έτσι μόνο 200 χιλιάδες δολάρια. Για τα υπόλοιπα, ο Harris έβαλε 80 χιλιάδες από την τσέπη του, και πήρε δάνειο 50 χιλιάδων από τον πατέρα του.
    Ο Kubrick επέλεξε το καστ του μέσα από νουάρ ταινίες που του είχαν κάνει εντύπωση.
    Η συνδικαλιστική ένωση κινηματογραφιστών του Χόλιγουντ δεν επέτρεψε στον Kubrick να είναι ταυτόχρονα σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας, αναγκάζοντας έτσι στην πρόσληψη του βετεράνου Lucien Ballard. Οι δυο τους όμως δεν τα πήγαν διόλου καλά επί των γυρισμάτων.
    Πριν καταλήξουν στον οριστικό τίτλο, υποψήφιοι ήταν το Clean Break και το Bed of Fear.
    Τελευταία εξολοκλήρου γυρισμένη στις ΗΠΑ ταινία για τον Kubrick. Μόνο τα εσωτερικά του Σπάρτακου θα γυριστούν πλέον εκεί.
    Οι αρχικές κριτικές έκλειναν προς το θετικό, αλλά τα ταμεία ήταν στο μείον, με την ταινία να μην έχει καλή διανομή. Αυτό που μπέρδεψε περισσότερο κριτικούς και κοινό ήταν η μη γραμμική αφήγηση. Με το πέρασμα όμως του χρόνου, η ταινία θεωρείται πλέον ένα από τα κλασικότερα νουάρ.
    Κεντρική πηγή έμπνευσης για τον Quentin Tarantino, και ιδιαίτερα τις πρώτες του ταινίες.
    Η Criterion Collection ανέλαβε την πρώτη ψηφιακή αποκατάσταση του φιλμ, ενώ το 2022 ακολούθησε η Kino Lorber, αυτή τη φορά σε 4K και κατευθείαν από τα αρχικά αρνητικά.
 

Πηγή: filmy.gr

Το πρώτο αριστούργημα του Stanley Kubrick, βασισμένο στο μυθιστόρημα « A clean break» του Lionel White. 

Η ταινία με συνεχή flash-back, με αφήγηση από διαφορετικές οπτικές γωνίες χωρίς την «συνηθισμένη», κλασικά χολιγουντιανή χρονολογική σειρά, περιστρέφεται γύρω από μια εξαιρετικά σχεδιασμένη ληστεία στον Ιππόδρομο από την αρχική σχεδίαση της μέχρι την τελική εκτέλεση. 

Ο ευφάνταστος ελληνικός τίτλος της ταινίας είναι κάπως αταίριαστος.Το «σκότωμα», δεν έχει μέσα ούτε οργή ούτε εκλύει κανενός είδους βίαια συναισθήματα.

 Όλη η ταινία είναι ένα ιδιότυπο φιλμ-νουάρ βουτηγμένο στην ασαφή βεβαιότητα μιας καλύτερης ζωής.

Το χρήμα της οργής - Βικιπαίδεια