Τρίτη, Ιανουαρίου 30, 2024

«Αν όλοι είχαν κρατήσει δίσκο στη ζωή τους, θα υπήρχε περισσότερος σεβασμός στην κοινωνία»

 

https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/max_1920x1920/public/articles/2024-01-29/Servitora.JPG?itok=DxiFFhZK

«Σου άφησα tip, γιατί δεν μου απαντάς στο Instagram;»

Σωτήρης ΒαλάρηςΣωτήρης Βαλάρης

ΑΠΟ ΤΟ 2021 ΚΑΙ ΜΕΤΑ, κάθε φορά που ακούω τη λέξη «σερβιτόρα» μου έρχεται στο μυαλό εκείνη η (25χρονη τότε) αφανής ηρωίδα που βοήθησε μια 19χρονη να δραπετεύσει από το κύκλωμα μαστροπείας στο οποίο την είχε παγιδεύσει ένας αστυνομικός. Μήπως, όμως, τελικά, όλες οι γυναίκες που δουλεύουν σέρβις στην εστίαση, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, είναι κατά κάποιον τρόπο «αφανείς ηρωίδες»;

Αρχικά, σε αντίθεση με τους ντελιβεράδες, που είναι ένα επάγγελμα ανδροκρατούμενο, το σέρβις στην Ελλάδα είναι καθαρά «γυναικεία υπόθεση». Η απάντηση στο «γιατί» είναι εύκολη και πάνω από όλα σεξιστική. Είναι γνωστό –το αντιλαμβάνεται κανείς αν δει αγγελίες ακόμα και εν έτει 2024– ότι οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης αναζητούν εμφανίσιμες κοπέλες, ώστε να προσελκύουν ευκολότερα πελάτες. Είναι μια από τις δεκάδες μπακαλίστικες μεθόδους για να ανεβάσουν τον τζίρο στα μαγαζιά τους. Πόσο στοιχίζει, όμως, αυτή η τακτική στις γυναίκες που επιλέγουν να κάνουν αυτό το ήδη κακοπληρωμένο επάγγελμα; 

Τέσσερις γυναίκες –τρεις cis και μία trans– που είτε εργάζονται είτε έχουν εργαστεί ως σερβιτόρες μιλούν στη LiFO για τις απλήρωτες υπερωρίες, τα άφαντα ένσημα, τις άδειες και τα δώρα που δικαιούνται και δεν παίρνουν ποτέ, αλλά και τις σεξιστικές –ή και σεξουαλικές– επιθέσεις που έχουν δεχτεί το διάστημα που κουβαλούσαν δίσκο. 

«Σεξιστικά σχολιάκια για το σώμα μου, πεσιματάκια, να σε θεωρούν κατώτερη και πιο ηλίθια. Κάποια στιγμή δούλευα με μια φίλη μου και μας λέει ο ιδιοκτήτης "ε, ας κάνετε και κάνα λάθος. Είστε δύο ωραίες παρουσίες στον χώρο. Λίγο κωλαράκι και είμαστε καλά"». 

«Μου έπιασε τα γεννητικά όργανα και τον πρωκτό»

Όταν επικοινωνώ με τη Στέλλα (δεν επιθυμεί να δημοσιευτούν περαιτέρω στοιχεία της), μου λέει ότι είναι απίστευτη σύμπτωση που τη δεδομένη στιγμή συζητάμε για αυτό το θέμα, γιατί ετοιμάζει μια χορογραφία που θα αφορά σερβιτόρες και σεξιστές πελάτες. Είναι χορογράφος και performer, αλλά από τα 18 της (τώρα είναι 27) δουλεύει ως σερβιτόρα σε καφετέριες και μπαρ για τα προς το ζην. Και, όπως λέει, αυτά τα «προς το ζην» δεν βγαίνουν «χωρίς ιδρώτα». 

«Δεν διαπραγματεύεσαι τα deal σε αυτήν τη δουλειά» λέει η Στέλλα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην έμφυλη προέκταση που έχει όλο αυτό, καθώς δεδομένου ότι αυτήν τη θέση μπορείς να την πάρεις και χωρίς εμπειρία «αρχικά σου λένε να είσαι ευγενική και χαμογελαστή». Μάλιστα, λέει ότι κάθε φορά που έχει πάει σε μαγαζί και έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις για το ωρομίσθιο, η απάντηση που έρχεται συνήθως είναι κοφτή: «Λυπάμαι, τόσα δίνω». «Από ένα σημείο και μετά ψάχνουν την πιο αδύναμη για να τα δεχτεί», διευκρινίζει. 

«Αυτό το επάγγελμα είναι 100% σεξιστικό», συνεχίζει, και μάλιστα «υπάρχει σεξισμός πίσω από την κουρτίνα. Υπάρχει ακόμα άπειρο mansplaining από τους άνδρες ιδιοκτήτες, αλλά και passive aggressiveness μεταξύ θηλυκοτήτων. Πλέον, με το political correctness είναι απλά πιο κεκαλυμμένο» διευκρινίζει. 

Αποκαλύπτει ότι μέσα στις τελευταίες 10 ημέρες σημειώθηκαν τα εξής –άκρως επικίνδυνα– περιστατικά. «Στο πρώτο ήταν ένας τύπος στην ηλικία μου. Ήταν με μια φίλη του. Κάποια στιγμή με πλησιάζει και μου λέει "ωραίος ο φίλος σου". Εννοούσε τον συνάδελφό μου. Μου ζήτησε να αποκτήσει επαφή. Του εξήγησα ότι είναι χώρος εργασίας και ότι δεν γίνονται τέτοια. Τέλος πάντων, με τα πολλά, αυτός συνεχίζει να πίνει. Κάποια στιγμή φορούσε γυαλιά ηλίου. Η φίλη του είχε πάει στην τουαλέτα. Αυτός πλησιάζει και μου γαργαλάει τα γεννητικά όργανα και τον πρωκτό. "Τι κάνεις ρε μαλάκα, σήκω φύγε" του κάνω. "Χίλια συγγνώμη, κοπέλα μου, νόμιζα ότι ήσουν η κολλητή μου, έχεις δίκιο, κάνε με cancel αν θες" μου είπε. "Δεν σου πάει να πίνεις, σήκω φύγε" του είπα. Ήρθε η κολλητή του, τον μάζεψε κι έφυγαν». Μάλιστα, η Στέλλα τονίζει ότι τέτοια περιστατικά δεν είναι ασυνήθιστα. 

Το άλλο περιστατικό ήταν το εξής, σύμφωνα με την ίδια: «Προχτές με κοιτούσε μια κοπέλα από την ώρα που μπήκε στο μαγαζί. Τέσσερις ώρες μετά, είχε πιει εμφανώς, έρχεται προς το μέρος μου, με πιάνει από το τσόκερ, με τραβάει και μου φιλάει τα χέρια ρουφηχτά. Της λέω δυνατά "τι κάνεις;". Μου λέει "είναι κίνκι". Δεν έδωσα σημασία γιατί ήταν πολύ πιωμένη, την παρέδωσα στους φίλους της. Λίγη ώρα μετά ήρθε και το ΕΚΑΒ, ήταν λιώμα από τα ποτά και τα ναρκωτικά». 

Πέρα από το κομμάτι του σεξισμού και των σεξουαλικών παρενοχλήσεων, απογοήτευση προκαλούν και τα οικονομικά στοιχεία που παραθέτει η Στέλλα. «Φέτος είδα πρώτη φορά κανονικά ένσημα. Πήγε ηλικιακά. Λόγω εμπειρίας και λόγω παρελθόντος. Πλέον, δουλεύω 8ωρο και μισή ώρα κλείσιμο που προφανώς δεν πληρώνεται. Επίσης, δεν έχεις διάλειμμα. Ως διάλειμμα θεωρείται ένα τσιγάρο την ώρα που κάθεσαι 2 λεπτά, αφού έχεις εξυπηρετήσει πελάτη. Αν δεν καπνίζεις, δεν έχει "διάλειμμα"». 

Να σημειωθεί ότι τα ένσημα που παίρνει είναι για 6ωρο, όχι για 8ωρο. Δουλεύει 4 ημέρες την εβδομάδα και βγάζει 700 ευρώ + 300 ευρώ τα tips. Σχολάει 5 η ώρα το πρωί. «Είναι βάρβαρο. Δεν μπορείς να συνδυάσεις μια σχολή ή αυτό που αγαπάς, όπως είναι ο χορός για μένα. Φοβάμαι μην πάθω υπερκόπωση» σημειώνει. 

Τι θα άλλαζε λοιπόν; Πρώτον, το κομμάτι του σεξισμού, καθώς μια γυναίκα, πέρα από την άθλια οικονομική πρόταση που διαπραγματεύεται κάθε φορά, πρέπει να κάνει deal και το ταξικό και το έμφυλο. 

Όσον αφορά το οικονομικό, εξηγεί πως δεν αμείβεται σωστά. «Οφείλουν να πληρώνουν τις Κυριακές, τις υπερωρίες, τα δώρα, να δίνονται οι άδειες. Η δουλειά είναι δύσκολη. Δεν φτάνουν 20 μέρες συνεχόμενες. Πρέπει να είναι σπαστές και περισσότερες».

Κάνει έκκληση στους ιδιοκτήτες να προσλάβουν προσωπικό και να μην τσιγκουνεύονται, καθώς ο λόγος που δεν βρίσκουν υπαλλήλους είναι «επειδή δίνουν ψίχουλα». Μάλιστα, λέει ότι θα μπορούσαν να δίνουν μισθό για πενθήμερο και ας δουλεύεις τέσσερις μέρες την εβδομάδα, όπως γίνεται στο εξωτερικό. [...........................................]

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ


Σου άφησα tip, γιατί δεν μου απαντάς στο Instagram

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Duy Huynh: δημιουργός αιθέριων χαρακτήρων που λικνίζονται μέσα σε ένα σουρεαλιστικό ή ονειρικό σύμπαν

Ο Philippe Entremont είναι ο βιρτουόζος του πιάνου που παίζει Satie και  Debussy. Η τέχνη είναι του Βιετναμέζου Duy Huynh, του οποίου οι ...