Κάνιστρο Ελληνικής Ποίησης

Ο  Η Ν Ι Ο Χ Ο Σ  Τ Ω Ν  Δ Ε Λ Φ Ω Ν

του Άθου Δημουλά*

Όταν σε είδα δεν ερώτησα

τι ακριβώς στα χέρια σου κρατούσες.

Αμέσως ένιωσα πως οδηγείς

κάτι πολύ σημαντικό· της περιωπής

του άρματος του ήλιου.

Η προσοχή σου δεν μπορούσε

να δινόταν έτσι σε τίποτε

φθαρτό και γήινο· κάτι υψηλό,

κάτι μοναδικό έδειχνε ότι ελέγχεις.

Και η γαλήνη σου έδειχνε

πως ήσουν γεννημένος

για τη μοναδικότητα αυτή.

 

*Άθως Δημουλάς (1921-1985) - Βικιπαίδεια