Η αλαζονεία των "αρίστων" και τα τσιπάκια στις ταυτότητες
Ακούω στο ραδιόφωνο σχόλια των «οπαδών του ορθού λόγου» που χλευάζουν τους «ψεκασμένους»: έκοβε ο ένας «να πάνε να βάλουν το κεφάλι τους σε έναν κουβά παγωμένο νερό», έραβε ο άλλος «να το κρατήσουν μια μέρα στον κουβά να είμαστε σίγουροι». Μέρα μεσημέρι στο φιλοκυβερνητικό ραδιόφωνο του Φαλήρου.
Ξεχείλιζε η υπεροχή της αριστείας απέναντι στην πλέμπα την αμόρφωτη. Ομιλούσες κεφαλές με δάχτυλο και φρύδι υψωμένο. Υπεροψία με προσποιητή διάθεση κατανόησης, «θα ήθελα να έρθει ένας από αυτούς στις ουρές να μου εξηγήσει τι φοβούνται αφού δεν υπάρχει γεωεντοπισμός», έλεγαν δήθεν φιλομαθώς. Κοροϊδία κρυμμένη στη φωνή με κορδελάκια οίησης. Αν δεν καταλάβατε, είναι οι ίδιοι που δε βρίσκουν λέξη για μισθούς, υπερεργασία, ανεργία, ασφάλιση, υγεία και εξώσεις, οι ίδιοι που έλεγαν ότι χρειάζονταν γρήγορες κινήσεις επικοινωνίας για να μην κοστίσουν στην κυβέρνηση τα Τέμπη.
Τέτοιες φωνές στέλνουν ακόμα περισσότερους στις ουρές και πιο θυμωμένους. Οι φωνές αυτές είναι μέρος του προβλήματος. Ιδίως όταν είναι φωνές χορτάτες και αυτάρεσκες, φωνές από στόματα κατευθυνόμενης ενημέρωσης και απευθείας αναθέσεων. Φωνές που λιγώνονται με το αφ’ υψηλού χιούμορ της επίκρισης και δονούνται με την καζούρα των φωτισμένων αλλά στέκονται σούζα μπροστά στην εξουσία του αφεντικού, είτε αυτό είναι στο κανάλι είτε στο υπουργείο.
Αυτές οι φωνές λειτουργούν σαν τη φωνή της "λαμπερής λίμπεραλ" Χίλαρυ Κλίντον που έλεγε κουβά με αξιοθρήνητους τους χοντρούς rednecks οπαδούς του Τραμπ. Και έχουν τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα. Λειτουργούν σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, ενισχύουν αυτό που καταγγέλλουν, επιβεβαιώνουν τη δυσφορία και τη μνησικακία των από κάτω.
Το θέμα υπερβαίνει μερικούς θλιβερούς δημοσιογράφους. Είναι πολύ γενικότερο, μας αφορά όλους όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον ανορθολογισμό. Η ουρά των ανθρώπων που σπεύδουν να βγάλουν παλιές ταυτότητες «χωρίς τσιπάκι» προκαλεί λύπη και φόβο για το σκοτεινό μέλλον. Φέρνει δέος ο ανορθολογισμός, η λούμπεν άγνοια και ο σκοταδισμός. Νέοι άνθρωποι να σκέφτονται έτσι, λέμε. Μπορεί κι εμείς να οικτίρουμε ή και να υποτιμούμε την άγνοια, την επιστροφή στο παρελθόν και σε νέες μάχες ταυτοτήτων. Κυρίως όμως θα θέλαμε να μπορούμε να τους εξηγήσουμε και να τους πείσουμε με τη δύναμη της επιστήμης και με τη λογική. Μάλλον δε μπορούμε. Εδώ φαίνονται τα προβλήματα στην εκπαίδευση, ο ρόλος σκοταδιστικών κύκλων στην εκκλησία, η επίδραση της συνωμοσιολογικής ακροδεξιάς που αλωνίζει στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Είτε όμως μπορούμε είτε δε μπορούμε να τους πείσουμε, ελπίζω να έχουμε πάντα την αναγκαία σωφροσύνη, τη συγκρότηση και την καθαρότητα του νου. Να μην καταντήσουμε ανθρωπάκια που εκτονώνουν σύνδρομα αλαζονείας από μικροφώνου πάνω σε αυτούς που στέκονται στις ουρές της άγνοιας, της ψευδοεπιστήμης, του φόβου, της θρησκοληψίας και του θυμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου