Σάββατο, Αυγούστου 19, 2023

Θεόδωρος Γεωργίου : «Το υπο-πολιτικό κίνημα, του οποίου ηγείται η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δεν είναι κοινοβουλευτικo-πολιτικό κόμμα. [.....]Η ίδια ως άτομο και ως αντιπρόσωπος στο Κοινοβούλιο εκφράζει το "απόλυτο μηδέν"».

 

Ζωή Κωνσταντοπούλου

Πώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου «μπήκε στη Βουλή(!)»;

Οι μεταρρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική κοινωνία, του Θεόδωρου Γεωργίου*Θεόδωρος Γεωργίου*

Πώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου «μπήκε στη Βουλή(!)»;

Το υπο-πολιτικό κίνημα, του οποίου ηγείται η Ζωή Κωνσταντοπούλου, δεν είναι κοινοβουλευτικo-πολιτικό κόμμα. Στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες μας εμφανίζονται κατά καιρούς τέτοιου τύπου υπο-πολιτικά κοινωνικά κινήματα, τα οποία με συνταγματικές διαδικασίες «ονομάζονται» πολιτικά κόμματα.

Αυτό λοιπόν το υπο-πολιτικό κίνημα της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τον αριθμό των βουλευτών του θα πρέπει να υπολογίζεται σε «πολιτικό βάρος» 100 βουλευτών, σύμφωνα με τη δήλωση της κυρίας Κωνσταντοπούλου. Δεν σας κρύβω ότι και το χιούμορ μού αρέσει, αλλά προ πάντων μου αρέσει η ανδροπρεπής παρουσία της Ζωής στο Κοινοβούλιο που παραπέμπει στην ίδια τη ζωή μας στον καθημερινό πατριαρχικό μικρόκοσμό μας. Ή μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα; Τι αντιπροσωπεύει το υπο-κίνημα της Κωνσταντοπούλου στη Βουλή; Ούτε η ίδια δεν έχει αναρωτηθεί! Ούτε η ίδια με την πληθωρική προσωπικότητά της δεν έχει αντιληφθεί ότι οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις δεν «μεταφράζονται» σε πολιτικά κεφάλαια για μια κοινωνία, όπως είναι η ελληνική, η οποία πασχίζει εδώ και δεκαετίες να βρει τον πολιτικό προσανατολισμό της.

Η ελληνική πολιτική κοινωνία είναι κατακερματισμένη όσον αφορά στον πολιτικό και εθνικό αυτοπροσδιορισμό της. Αυτός ο συνειδησιακός κατακερματισμός μετά τον θρίαμβο του Μητσοτάκη έχει καταστεί η «πρώτη αρχή» οργάνωσης της κοινωνίας μας.

Με απλά λόγια θέλω να υποστηρίξω τα εξής: πρώτον η Ζωή Κωνσταντοπούλου μολονότι «μπήκε στη Βουλή» δεν ανήκει στον κοινοβουλευτισμό ως διαδικασία του πολιτικού διαφωτισμού. Η ελληνική κοινοβουλευτική πολιτική διαδικασία «δέχθηκε» στους κόλπους της υπο-πολιτικές σημειώσεις όπως π.χ. τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τον Λεβέντη. Θα ανεχθεί και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ως ηθοποιό που παίζει τον ρόλο της στις τηλεοπτικές εμφανίσεις της. Μετά όλοι εμείς οι τηλεθεατές θα θέτουμε το ερώτημα: Η Ζωή για τη ζωή μας για ποιο πράγμα μιλάει; Και από πού τα λέει όλα αυτά; Μήπως είναι στη Βουλή ή μήπως μιλάει εξ ονόματος όλων των Ελλήνων στο σύστημα που την ανέδειξε ως «τηλεοπτική περούκα»;

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου «μπήκε στη Βουλή» από το παράθυρο. Το κοινοβουλευτικό κόμμα, του οποίου είναι επικεφαλής, είναι μια κοινωνική συνθήκη υπο-πολιτικών δεδομένων. Κατά την επόμενη κοινοβουλευτική τετραετία (2023-2027) θα βρίσκεται στα έδρανα της Βουλής, αλλά δεν θα μπορέσει να βρει τις πολιτικο-κοινωνικές αντιστοιχήσεις της ομάδας της με τα αιτήματα και τα όνειρα της ελληνικής κοινωνίας.

Μια τελευταία παρατήρηση: στην πολιτικο-δημοσιογραφική γλώσσα η Ζωή Κωνσταντοπούλου «τοποθετείται» στην αριστερή πολιτική. Αυτό είναι το μέγιστο πολιτικό λάθος. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι η ύψιστη έκφραση του αυτοπροσδιόριστου πολιτικού παρόντος της ελληνικής κοινωνίας. Η ίδια ως άτομο και ως αντιπρόσωπος στο Κοινοβούλιο εκφράζει το «απόλυτο μηδέν». Ο πολιτικός μηδενισμός της είναι το «τείχος» που η ίδια έχει κατασκευάσει και απέναντι στην Αριστερά και ενώπιον του ελληνικού λαού (με τους όρους του Συντάγματος). Η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα πρέπει να καταλάβει ότι το υπο-πολιτικό κίνημά της έγινε σε μία νύχτα κοινοβουλευτικό πολιτικό κόμμα χωρίς ούτε η ίδια να το καταλάβει.

* καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

Θεόδωρος Γεωργίου– Βιβλιοnet

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ουζερί Τσιτσάνης (2004): Μνήμη Μανούσου Μανουσάκη, του σκηνοθέτη που έκανε καλό λαϊκό κινηματογράφο και απολαυστικές τηλεταινίες (1)

Μανούσος Μανουσάκης Το Ουζερί Τσιτσάνης είναι ελληνική ταινία παραγωγής του 2015 σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη. Το σενάριο είναι βασ...