Φάνι Ίτον , η ξεχασμένη Προ-Ραφαηλίτικη ομορφιά

Φάνι Ίτον

Μοντέλο ζωγράφων από την Τζαμάικα, που συνδέθηκε με την Προ-Ραφαηλιτική Αδελφότητα στην Αγγλία και βοήθησε στον επαναπροσδιορισμό των βικτοριανών προτύπων ομορφιάς.

«The Mother of Sisera», πίνακας του Άλμπερτ Τζόζεφ Μουρ (1841–1893), Tullie House Museum and Art Gallery.

Η Φάνι Ίτον (Fanny Eaton) ήταν μοντέλο ζωγράφων από την Τζαμάικα, που συνδέθηκε με την Προ-Ραφαηλίτικη Αδελφότητα στην Αγγλία. Πόζαρε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860 για μία σειρά από αξιόλογους Άγγλους ζωγράφους και βοήθησε στον επαναπροσδιορισμό των βικτοριανών προτύπων ομορφιάς.

Η Φάνι Ίτον γεννήθηκε ως Φάνι Ματίλντα Άντγουιστλ στο Σάρεϊ της Τζαμάικα στις 13 Ιουλίου 1835. Μετακόμισε με τη μητέρα της στη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1840, πριν από την αρχή της Βικτοριανής Εποχής. Στα 20 της, άρχισε να ποζάρει για ζωγράφους πορτρέτων στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, και σύντομα τράβηξε την προσοχή μιας μυστικής κοινωνίας ανερχόμενων νέων καλλιτεχνών που ονομαζόταν Προ-Ραφαηλίτικη Αδελφότητα.

Η Ίτον έκανε το ντεμπούτο της στον πίνακα του Σίμιον Σόλομαν «The Mother of Moses» («Η Μητέρα του Μωυσή»), ο οποίος εκτέθηκε το 1860 στη Βασιλική Ακαδημία. Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, πόζαρε για μία σειρά από διακεκριμένους καλλιτέχνες της Προ-Ραφαηλίτικης τέχνης, όπως ο Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι, ο Τζον Έβερετ Μίλεϊ και η Ρεβέκκα Σόλομαν. Η ομάδα κράτησε την Ίτον ως μοντέλο ιδανικής ομορφιάς και την παρουσίασε σε μια εποχή που τα μαύρα άτομα υποεκπροσωπούνταν σημαντικά και συχνά εκπροσωπούνταν αρνητικά, στη βικτοριανή τέχνη.

«The Mother of Moses», πίνακας του Σίμιον Σόλομαν (1860), Delaware Art Museum

Η καριέρα της διάρκεσε σχεδόν σ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860 και η τελευταία της παρουσία ως μοντέλο καταγράφηκε το 1867 στον πίνακα του Μίλεϊ «Jephthah» («Ιεφθάε»). Στις 18 Νοεμβρίου 1874, η Ίτον πήρε μέρος σε μαθήματα ζωής στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, συνεδρίες που ήταν αναπόσπαστα συνδεδεμένες με το Προ-Ραφαηλίτικο κίνημα. Στη συνέχεια δούλεψε ως μοδίστρα, μαγείρισσα και οικονόμος.

Η Φάνι Ίτον πέθανε στο Λονδίνο στις 4 Μαρτίου 1924, σε ηλικία 88 ετών.

Ποια ήταν η Προ-Ραφαηλίτικη Αδελφότητα

Η Προ-Ραφαηλίτικη Αδελφότητα ήταν μία ομάδα νεαρών άγγλων ζωγράφων, που συνενώθηκαν το 1848 για ν’ αντιδράσουν στη στερημένη φαντασίας και ψεύτικη – όπως πίστευαν – ιστορική ζωγραφική της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου και οι οποίοι έταξαν ως σκοπό να εκφράσουν στα έργα τους μία νέα ηθική σοβαρότητα και ειλικρίνεια.

Άντλησαν την έμπνευσή τους από την ιταλική τέχνη του 14ου και 15ου αιώνα, και η υιοθέτηση εκ μέρους τους του ονόματος των Προ-Ραφαηλιτών εξέφραζε τον θαυμασμό τους γι’ αυτό που θεωρούσαν ως την άμεση και απλουστευμένη απεικόνιση της φύσης, η οποία χαρακτήριζε την ιταλική ζωγραφική πριν από την ώριμη Αναγέννηση και ιδίως πριν από την εποχή του Ραφαήλ. Ιδρυτές της αδελφότητας ήταν τρεις σπουδαστές της Βασιλικής Ακαδημίας, ο Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι, ο Γουίλιαμ Χόλμαν Χαντ και ο Τζον Έβερετ Μίλεϊ.

Οι πίνακές τους με θρησκευτικά και μεσαιωνικά θέματα συναγωνίζονταν το βαθύ θρησκευτικό αίσθημα και την απλοϊκή, χωρίς εξωραϊσμούς, αμεσότητα της φλωρεντινής και σιενέζικης ζωγραφικής του 15ου αιώνα. Η τεχνοτροπία που ανέπτυξαν οι Χαντ και Μίλεϊ χαρακτηριζόταν από τον έντονο και λαμπερό φωτισμό, την καθαρή ατμόσφαιρα και μία σχεδόν φωτογραφική αναπαραγωγή και της παραμικρής λεπτομέρειας. Το έργο του Ροσέτι διέφερε από εκείνο των άλλων ως προς την ασάφεια των γραμμών του, μία πιο γλυπτική και υποβλητική φωτοσκίαση (κιαροσκούρο) και την ομιχλώδη, ονειρική του ατμόσφαιρα.

Δεινός επικριτής του έργου τους υπήρξε ο σπουδαίος μυθιστοριογράφος Κάρολος Ντίκενς, όχι μόνο για την περιφρόνηση που έδειχναν απέναντι στο ακαδημαϊκό ιδεώδες του κάλλους, αλλά και για τη φανερή ασέβειά τους στην απόδοση θρησκευτικών θεμάτων με ασυμβίβαστο ρεαλισμό. Ωστόσο, η ομάδα βρήκε τον υπερασπιστή της στο πρόσωπο του κορυφαίου τεχνοκρίτη της εποχής, Τζον Ράσκιν.

Πηγή: https://www.sansimera.gr