Κυριακή, Οκτωβρίου 17, 2021

Δύο άρθρα για το ακροδεξιό φαινόμενο Ερίκ Νεμούρ, που υποσκελίζει τη Λεπέν


1. Eρίκ Ζεμούρ: Η ανάλυση του Economist για τον επίδοξο «Τραμπ της Γαλλίας», που απειλεί να ανατρέψει το προεκλογικό σκηνικό

ΤΡΥΦΩΝΑΣ ΚΑΪΣΕΡΛΙΔΗΣ

Μετά τη Λεπέν τα χειρότερα: Ο Ερίκ Ζεμούρ και η άνοδος του γαλλικού «Fox  News»

O Γάλλος ακροδεξιός τηλεσχολιαστής Ερίκ Ζεμούρ / Φωτογραφία: Bertrand Guay, Pool Photo via AP

Ως κομήτης στο γαλλικό πολιτικό στερέωμα ο ακροδεξιός τηλεαστέρας Ερίκ Ζεμούρ βλέπει το τελευταίο διάστημα τις προεδρικές του φιλοδοξίες να ενισχύονται και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που πολλά διεθνή ΜΜΕ τον αποκαλούν «Γάλλο Τραμπ».

Η άνοδος του Ζεμούρ – πρόσφατη δημοσκόπηση  τον έφερε μπροστά από την Μαρίν Λεπέν, να περνά στον β΄γύρο των προεδρικών εκλογών της ερχόμενης άνοιξης απέναντι στον Εμμανουέλ Μακρόν – έχει αιφνιδιάσει τα παραδοσιακά κόμματα στη Γαλλία μεταμορφώνοντάς τον – όπως σχολιάζει ο Economist – από σχολιαστή με εξωφρενικές απόψεις σε φρενήρη talk show στο αντικείμενο της συζήτησής τους, εκεί ακριβώς που θέλει να βρίσκεται ο καταδικασμένος για υποκίνηση φυλετικού μίσους ακραίος εθνικιστής. Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, όμως, δείχνουν και κάτι άλλο για τον Ζεμούρ, που δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει ότι θα κατεβεί υποψήφιος: ότι δηλαδή μπορεί να ανατρέψει τις προεδρικές φιλοδοξίες αντιπάλων του στην άκρα δεξιά, αλλά και την αριστερά.

«Ο 63χρονος Ζεμούρ αποτελεί αμφιλεγόμενη προσωπικότητα εδώ και περίπου 25 χρόνια στη Γαλλία. Βιβλία του με τίτλους όπως “Γαλλική Μελαγχολία” και “Γαλλική Αυτοκτονία” προβλέπουν την κατάρρευση του γαλλικού πολιτισμού. Πρόσφατα συγκέντρωσε πάνω του την προσοχή ως προβοκάτορας στο καλωδιακό δίκτυο Cnews, που ορισμένοι συγκρίνουν με το αμερικανικό Fox News. Αφίσες με συνθήματα “Πρόεδρος Ζεμούρ” φιγουράρουν σε στύλους ηλεκτρικού ρεύματος και τείχους. Τον περασμένο μήνα αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το νυχτερινό τηλεοπτικό του σόου βάσει της γαλλικής νομοθεσίας που απαιτεί δίκαιη κατανομή του τηλεοπτικού χρόνου σε πιθανούς υποψηφίους για την προεδρική κούρσα, με το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο να κρίνει ότι ο Ζεμούρ είναι περισσότερο πολιτικός παρά δημοσιογράφος, άρα έτσι θα έπρεπε να λογαριαστούν οι τηλεοπτικές του εμφανίσεις», αναφέρει το άρθρο του Economist.

Σε αντίθεση με την Μαρίν Λεπέν, που προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το ευρωσκεπτιστικό, ξενοφοβικό, ρατσιστικό παρελθόν του κόμματός της, ο «αντιφεμινιστής», αντι-μουσουλμάνος Ζεμούρ κάνει το ακριβώς αντίθετο προβοκάροντας και οδηγώντας την κουβέντα εκεί ακριβώς που θέλει. Γόνος εβραϊκής οικογένειας αλγερινής καταγωγής έχει δηλώσει ότι το καθεστώς του Βισύ στην πραγματικότητα προστάτεψε τους Γαλλοεβραίους, ότι τα ξένα ονόματα θα πρέπει να απαγορευτούν στη Γαλλία κι ότι το Ισλάμ είναι ασύμβατο με τη χώρα. Οι θέσεις του βρίσκουν απήχηση – όπως αποτυπώνεται και στις σφυγμομετρήσεις – στην ακροδεξιά με τον Ζαν Μαρί Λεπέν να ομολογεί ότι ο Ζεμούρ λέει «πράγματα που ουδείς τολμούσε να πει εκτός από μένα».

Η υψηλή δημοτικότητα του Ζεμούρ μπορεί να αποδειχθεί παροδική, αλλά ο ίδιος φαίνεται πώς έχει βρει κάποια ισορροπία ανάμεσα στον ωμό λαϊκισμό και μια πιο εκλεπτυσμένη, διανοουμενίστικη εικόνα – σε σύγκριση π. χ. με τον Τραμπ – με τρόπο που συνδέει την ψήφο των συντηρητικών Καθολικών αστών με εκείνη του εκλογικού σώματος της εργατικής τάξης. Την ίδια ώρα το άστρο της Μαρίν Λεπέν – που απέτυχε να κερδίσει έστω και μία περιφέρεια στις πρόσφατες τοπικές εκλογές – ξεθωριάζει και οι δύο τους διεκδικούν την ίδια μερίδα της δεξαμενής των απογοητευμένων ψηφοφόρων της ακροδεξιάς, με τον Ζεμούρ να απειλεί να την πετάξει έξω από τη μάχη του δεύτερου γύρου.

«Η κατάκτηση της προεδρίας, ωστόσο», σχολιάζει ο Economist, «είναι διαφορετική υπόθεση. Καμία δημοσκόπηση δεν αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να τα καταφέρει ο Ζεμούρ και ίσως μάλιστα βοηθήσει τον Μακρόν διασπάζοντας την ακροδεξιά ψήφο και αποδυναμώνοντας την Δεξιά. “Προσελκύει πάνω του την προσοχή ως ο περίεργος υποψήφιος” λέει ο Εμανουέλ Ριβιέρ του δημοσκοπικού ινστιτούτου Kantar. “Είναι όμως πολύ πιο δύσκολο να διεξάγεις μια πραγματική προεκλογική εκστρατεία από το να εμφανίζεσαι στην τηλεόραση ή να υπογράφεις βιβλία”. Αλλά ακόμη κι έτσι κι ενώ απομένουν έξι μήνες μέχρι τις εκλογές ο Ζεμούρ φαίνεται έτοιμος να προκαλέσει αναταράξεις στη γαλλική πολιτική σκηνή και να συμβάλει σε μια διχαστική προεκλογική εκστρατεία». 

iefimerida.gr

****************************

 

2. Μετά τη Λεπέν τα χειρότερα: Ο Ερίκ Ζεμούρ και η άνοδος του γαλλικού «Fox News»

 Ο Γάλλος ακροδεξιός πολιτικός Eric Zemmour στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας στην πόλη Asnieres, που βρίσκεται κοντά στο Παρίσι. EPA, CHRISTOPHE PETIT TESSON

 

Η υποψήφια του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού (RN) στις προεδρικές εκλογές, Μαρίν Λε Πεν, πέφτει στις δημοσκοπήσεις. Θα μπορούσε να ήταν ένα καλό νέο.

Στην τελευταία δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη, ο ακροδεξιός τηλεοπτικός σχολιαστής και συγγραφέας Ερίκ Ζεμούρ έρχεται δεύτερος στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές με ποσοστό 17%, αφήνοντας πίσω την Λεπέν με 15%.

Υπενθυμίζεται ότι πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών θα πραγματοποιηθεί στις 10 Απριλίου και ο δεύτερος λίγες εβδομάδες μετά, στις 24 Απριλίου.

Σύμφωνα με το Euractiv, το περιοδικό Challenges χαρακτήρισε ως «σεισμό» την δημοσκόπηση της Harris Interactive, καθώς ο Ζεμούρ φαίνεται να είναι ο αγαπημένος των Γάλλων ακροδεξιών ψηφοφόρων χωρίς να έχει καν ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητά του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν λίγες μέρες ακόμη και ο πατέρας της Λεπέν έχει δηλώσει ότι θα τον υποστηρίξει τον Έρικ Ζεμούρ αν είναι ο καλύτερος υποψήφιος για το εθνικό στρατόπεδο.

Στην πρώτη θέση, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, παραμένει ο Εμανουέλ Μακρόν με ποσοστό 24%. Ο δεύτερος γύρος, ωστόσο, προκαλεί σοβαρές ανησυχίες στο κόμμα του καθώς υπάρχουν φόβοι πως οι ακροδεξιοί ψηφοφόροι θα ενωθούν.

Ποιος είναι ο Ζεμούρ

Η υποστήριξη στον Ζεμούρ, ο οποίος έχει καταδικαστεί δύο φορές για μηνύματα φυλετικού και θρησκευτικού μίσους, διπλασιάστηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Έχει επίσης υποστηρίξει τη «θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης» που υποδηλώνει ότι οι μουσουλμάνοι μετανάστες θα κατακλύσουν τους γηγενείς κατοίκους της Ευρώπης και έχει μια τάση για πολεμική, αντι-φυλετική, αντι-πράσινη, αντι-μεταναστευτική υπερβολή που πολλοί ψηφοφόροι βρίσκουν ελκυστική.

«Καμία μικρή πόλη, κανένα μικρό χωριό στη Γαλλία δεν είναι ασφαλές από μια άγρια ​​ομάδα Τσετσένων , Κοσοβάρων, Αφρικανών ή από το Μαγκρέμπ που κλέβουν, βιάζουν, λεηλατούν, βασανίζουν και σκοτώνουν», γράφει στο νέο του βιβλίο.

Σε προηγούμενα γραπτά του, ο σχολιαστής έχει επίσης κατακρίνει τις υποτιθέμενες αρνητικές επιπτώσεις του φεμινισμού στην κοινωνία, και στο βιβλίο του «The French Suicide»  αναφέρει με νοσταλγία τις μέρες που ένας άντρας μπορούσε να παρενοχλήσει μια γυναίκα χωρίς να βρεθεί αντιμέτωπος με καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης.

Ο Ζεμούρ ήρθε από το πουθενά τον περασμένο μήνα για να γίνει ένας από τους πιο δημοφιλείς υποψήφιους για τις προεδρικές εκλογές. «Είναι η σειρά μου», έγραψε στο νέο του βιβλίο, «Η Γαλλία δεν είπε την τελευταία της λέξη». 

Το κανάλι που του δίνει βήμα και ο δισεκατομμυριούχος Μπολορέ

Η άνοδός του αποτελεί ένα σημάδι της αυξανόμενης επιρροής του CNews, του τηλεοπτικού καναλιού του συντηρητικού δισεκατομμυριούχου Βενσάν Μπολορέ το οποίο αρκετοί παραλληλίζουν με το Fox News του Ρούπερτ Μέρντοχ στις ΗΠΑ. Το Fox News έχει σταθεί δίπλα στον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον δεξιό λόγο.

Όπως αναφέρουν οι Financial Times, το CNews ανήκει στον όμιλο μέσων ενημέρωσης Vivendi, και μέσα σε τέσσερα χρόνια έχει διπλασιάσει το μερίδιο κοινού του φτάνοντας στη δεύτερη θέση μεταξύ των τεσσάρων 24ωρων ειδησεογραφικών καναλιών της Γαλλίας.

 Το επιχειρηματικό της μοντέλο συνδυάζει μια ειδησεογραφική επιχείρηση χαμηλού κόστους με έντονες συζητήσεις για θέματα ποικίλης ύλης, από βίαια εγκλήματα μέχρι τις δόξες του Ναπολέοντα. Το CNews δεν είναι ακόμη τόσο επιδραστικό όσο το Fox στις ΗΠΑ, διευκρινίζουν οι FT, προσθέτοντας ότι ούτε ο Ζεμούρ είναι τόσο δημοφιλής όσο ο Τραμπ.

Αυτό που φαίνεται να κάνει καλά, ωστόσο, και για το οποίο διαμαρτύρονται οι αντίπαλοι πολιτικοί είναι ο τρόπος που το κανάλι θέτει τους όρους της εθνικής συζήτησης και βαθαίνει τα ρήγματα σε μια ήδη διχασμένη κοινωνία.

Το φαινόμενο CNews εξέπληξε πολλούς στη γαλλική βιομηχανία ενημέρωσης οι οποίοι πίστευαν ότι οι αυστηροί κανόνες μετάδοσης θα καθιστούσαν αδύνατη τη δημιουργία ενός καναλιού γνώμης. Το Conseil supérieur de l’audiovisuel (CSA) απαιτεί τα κανάλια να παρουσιάζουν μια σειρά απόψεων και να δίνουν αμερόληπτο χρόνο στους πολιτικούς, ειδικά κατά τη διάρκεια εκστρατειών.

Πώς γεννήθηκε το κανάλι

Το CNews, όπως και οι πολιτικές φιλοδοξίες του Ζεμούρ, είναι ένα σχετικά πρόσφατο φαινόμενο. Γεννήθηκε μετά από την απεργία διάρκειας ενός μήνα στην τηλεοπτική λειτουργία της Vivendi το 2016.

Εκείνη την εποχή το κανάλι ονομαζόταν i-Télé, και ήταν ένα συμβατικό 24ωρο ειδησεογραφικό κανάλι χωρίς ιδιαίτερη πολιτική κλίση. Ο Ζεμούρ είχε τη δική του εκπομπή στο κανάλι μέχρι το 2014, όταν απολύθηκε για τις δηλώσεις του για το ρόλο της Γαλλίας στο Ολοκαύτωμα.

Τη σπίθα για την απεργία άναψε η αμφιλεγόμενη πρόσληψη ενός παρουσιαστή, αλλά σύντομα εξελίχθηκε σε μια ευρύτερη διαμαρτυρία εναντίον του νέου αφεντικού της Vivendi, του Μπολορέ, ο οποίος είχε γίνει πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου με ποσοστό περίπου 15%.

Ο Μπολορέ είχε αρχίσει να παρεμβαίνει στη λειτουργία των μέσων του και υποστήριζε συντηρητικούς πολιτικούς όπως ο Νικολά Σαρκοζί. Οι δημοσιογράφοι της i-Télé με την απεργία ήθελαν επομένως διαβεβαιώσεις ότι η λειτουργία τους θα παραμείνει ανεξάρτητη. Όμως η απεργία οδήγησε στο άκρως αντίθετο αποτέλεσμα καθώς ο Βρετανός δισεκατομμυριούχος είδε την απεργία ως μια ευκαιρία να «ξεκαθαρίσει» την αίθουσα σύνταξης για να μειώσει το κόστος, όπως αναφέρει πρώην υπάλληλος του ομίλου. Στο τέλος, σχεδόν το ένα τρίτο της αίθουσας σύνταξης των 120 είχε εγκαταλείψει.

Και μετά γεννήθηκε το CNews.

Άνθρωποι από τον κύκλο του Μπολορέ υποστηρίζουν ότι ο ίδιος πίστευε ότι τα γαλλικά ΜΜΕ ήταν πολύ αριστερά και είδε το CNews ως απαραίτητη εναλλακτική λύση για την υπεράσπιση των φιλελεύθερων οικονομικών ιδεών και την κάλυψη θεμάτων που άλλα ΜΜΕ αγνοούσαν. Ο μεγιστάνας, λένε, ανησυχούσε ιδιαίτερα για την ασφάλεια και τη μετανάστευση και είδε τον Ζεμούρ ως μια βασική φωνή για να θέσει αυτά τα θέματα.

Κάνοντας κάποιες εύστοχες επιλογές το κανάλι κατάφερε να ανεβάσει τα νούμερά του παρά τις κριτικές που το ήθελαν να στέκεται πολύ δεξιά.  «Ο Μπολορέ πέρασε μια κόκκινη γραμμή παραδίδοντας ένα μέσο στην ακροδεξιά», σχολιάζει στους FT ένας εξέχων σύμβουλος στελεχών και πολιτικών. «Ένα ταμπού έχει σπάσει. Αυτό είναι που ανησυχεί τόσο πολύ κόσμο», λέει χαρακτηριστικά.

Η επιστροφή του Ζεμούρ στο CNews το 2019 βοήθησε σημαντικά τα νούμερα. Τον περασμένο Μάιο, το CNews εκθρόνισε για λίγο το BFM ως το κορυφαίο 24ωρο ειδησεογραφικό κανάλι, προκαλώντας πανηγυρισμούς στον όμιλο Vivendi. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο δημοφιλείς του εκπομπές προσελκύουν 600.000 έως 800.000 θεατές, αριθμός πολύ μικρός συγκριτικά με  τα περίπου 6 εκατ.  που παρακολουθούν τις παραδοσιακές νυχτερινές ειδήσεις στο TF1.

Επιμέλεια: Βαρδαλαχάκη Ιωάννα

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: