Τι φοβάται και ιδρώνει ο κ. Δρυμιώτης στην Καθημερινή;
Δεν
είναι σύνηθες να απαντούν τέσσερις μήνες μετά σε κείμενο σου που
αναρτήθηκε στο TVXS στις 30-6- 2021. Και όμως ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης, με
άρθρο του στην Καθημερινή στις 24 - 10 - 2021 με τίτλο «Όνειρα θερινής
νυκτός» προσπαθεί να απαντήσει στο άρθρο μου του Ιουνίου με τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ και ΜεΡα 25 αθροίζονται;».
Τι μεσολάβησε και αποφάσισε τώρα να ασχοληθεί με ένα σενάριο που πριν
τέσσερις μήνες το θεωρούσε - και όχι μόνο αυτός- επιστημονικής φαντασίας
ενώ τώρα όπως άθελα του ομολογεί στο κείμενο του μπορεί από όνειρο να
εξελιχθεί σε εφιάλτη για τον ίδιο και όσους σκέφτονται όπως αυτός;
Δεν νομίζω ότι το έγραψε απλώς για να απαξιώσει ανθρώπους, όπως ο Αντώνης Λιάκος, ο Πάνος Λάμπρου, ο Γιάννης Βαρουφάκης , ο Κρίτων Αρσένης και μη κατονομαζόμενα στελέχη του ΚΚΕ, που θα αναλάμβαναν, κατά τον κ. Δρυμιώτη, κρίσιμα Υπουργεία σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Θεωρώ δε απολύτως φυσιολογικό άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ πρόβλημα με την κ. Κεραμέως, το τρίο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού που εγκαταστάθηκε στην κυβέρνηση, τον κ. Κυρανάκη και μέχρι πρότινος τον κ. Μπογδάνο, να έχουν δυσανεξία με τον Αντώνη Λιάκο . Έναν από τους καλύτερους Ιστορικούς της χώρας, ο οποίος έκατσε και 5 χρόνια φυλακή για την αντιδικτατορική του δράση. Αυτός πάντως είναι ο εφιάλτης του κ. Δρυμιώτη. Να τον κυβερνήσουν άνθρωποι σαν τον Λιάκο. Προφανώς ζει την ευτυχία του με αυτούς που τον κυβερνάνε τώρα.
Αυτό που μεσολάβησε και ανάγκασε τον βραδυφλεγή στις αντιδράσεις του κ. Δρυμιώτη να απαντήσει είναι ότι συνειδητοποίησε ότι η πρόταση για την προοδευτική διακυβέρνηση αρχίζει να συναντά ευήκοα ώτα όχι μόνο στην κοινωνία αλλά και σε μια κρίσιμη για την υλοποίηση της πολιτική δύναμη, το ΚΙΝΑΛ. Θυμίζω πως απαντούσα τότε - τέλη Ιουνίου- στο ερώτημα αν αθροίζονται οι δυνάμεις της δημοκρατικής αντιπολίτευσης «Αριθμητικά, προφανώς. Πολιτικά, πολύ δύσκολο. Δύσκολο αλλά όχι απραγματοποίητο. Γιατί το ενδιαφέρον και μαγευτικό στην πολιτική είναι οι απότομες αλλαγές και επιταχύνσεις, που όμως προϋποθέτουν αριθμούς, δηλαδή την εκφρασμένη διά της κάλπης βούληση των πολλών... Αν, δηλαδή, οι πολίτες αξιοποιώντας και το σύστημα της απλής αναλογικής δώσουν τη δυνατότητα στις παραπάνω δυνάμεις να σχηματίσουν κυβέρνηση, τότε αμφιβολίες, ενστάσεις και εντάσεις μετατρέπονται κάτω από τη σιδερένια λογική των αριθμών σε διάθεση συνεργασίας και η κατηγορηματική άρνηση σε ψήφο ανοχής. Γιατί και το βάρος του τορπιλισμού της δυνατότητας να φύγει η Ν.Δ. από τη διακυβέρνηση θα είναι μεγάλο για τις περισσότερες από αυτές τις δυνάμεις, όταν μάλιστα θα συνοδεύεται από τον παράλληλο τορπιλισμό της απλής αναλογικής.[…]».
Όπως βλέπετε , ήμουν εξαιρετικά συγκρατημένος ακριβώς γιατί δεν υπήρχαν τότε κάποια ορατά ρήγματα στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Πόσο μάλλον ελπίδες για προοδευτική διακυβέρνηση . Γιατί, λοιπόν, ο κ. Δρυμιώτης να μπει στον κόπο να αντικρούσει μια φαντασίωση μου;
Κάπως έτσι θα σκέφτηκε τότε και με προσπέρασε. Και μόνο το γεγονός ότι τώρα αναθεώρησε την στάση του και επιτέθηκε με σφοδρότητα στο « Όνειρο θερινής νυκτός» προσπαθώντας να αποδείξει την μια ότι δεν θα πραγματοποιηθεί και την άλλη ότι αν πραγματοποιηθεί θα είναι εφιάλτης , αποδεικνύει ότι το σχέδιο αρχίζει να αποκτά ρεαλιστική όψη. Δεν είναι πλέον απραγματοποίητο , όπως με πείσμα ισχυρίζεται ο κ. Δρυμιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου