Για να καταλάβουµε τον γερµανικό φασισµό, πρέπει να επιστρέψουµε στη ρικαρντιανή Αγγλία.
Καρλ Πολάνυι
Κυκλοφορεί τη Δευτέρα 12 Απριλίου από τις εκδόσεις Τόπος το βιβλίο του Καρλ Πολάνυι, «Ο Φασιστικός Ιός: Κείμενα της περιόδου 1923-1960», σε μετάφραση και επιστημονική επιμέλεια της Μαρίας Β. Μαρκαντωνάτου.
Πρόκειται για μια συλλογή από κείµενα του διάσηµου διανοητή τα οποία καλύπτουν την περίοδο 1923-1960 και είτε έχουν άµεσα κύριο θέµα τους τον φασισµό είτε αναφέρονται στις αιτίες και συνέπειες της ανάδυσής του.
Τόσο στο εµβληµατικό έργο του «Ο µεγάλος µετασχηµατισµός» όσο και σε πολλά άλλα από τα γραπτά του ο Καρλ Πολάνυι αναφέρεται στον φασισµό, στον ναζισµό ή στον κορπορατισµό, όµως στα επιλεγµένα κείµενα που συγκροτούν αυτό το βιβλίο οι σχετικές του θέσεις είναι πιο ευκρινείς και αναλυτικές.
Τη συλλογή εµπλουτίζουν επίσης σηµαντικά άρθρα του, της ίδιας περιόδου, για το έργο του Μαρξ, τον περιφερειακό σχεδιασµό στη µεταπολεµική εποχή καθώς και για το ζήτηµα της ελευθερίας.
Τα περισσότερα από αυτά δεν είχαν δηµοσιευθεί όσο ήταν εν ζωή και
περιέχονται στο ψηφιακό αρχείο του Ινστιτούτου Πολιτικής Οικονοµίας
«Καρλ Πολάνυι» του Πανεπιστηµίου Κονκόρντια, στο Μόντρεαλ, που διαθέτει
τα χειρόγραφα του συγγραφέα, καθώς και στo αρχείo της κόρης του Kari
Polanyi-Levitt.
Το INFO-WAR έχει τη χαρά να προδημοσιεύσει απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Φασιστικός Ιός», που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω. (εάν έχετε πρόβλημα στην ανάγνωση μέσω κινητού τηλεφώνου, ενεργοποιήστε την αυτόματη περιστροφή και περιστρέψτε το κινητό σας σε οριζόντιο προσανατολισμό)
Ο Kαρλ Πολάνυι (1886-1964) πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Βουδαπέστη και εγκαταστάθηκε το 1919 στη Βιέννη, όπου είχε γεννηθεί. Στη Βιέννη αρθρογραφούσε στο οικονοµικό περιοδικό Der Österreichische Volkswirt, που διαβαζόταν ευρέως στις γερµανόφωνες χώρες. Το 1933 µετανάστευσε στο Λονδίνο, όπου έδωσε διαλέξεις στα Πανεπιστήµια Οξφόρδης και Λονδίνου, δίδαξε πολιτική οικονοµία σε ενώσεις εργατών και συµµετείχε στην οργάνωση Χριστιανική Αριστερά. Από το 1941 ως το 1943, στο πλαίσιο µιας υποτροφίας από το Ίδρυµα Ροκφέλλερ, δίδαξε στο κολέγιο Μπέννινγκτον, στις ΗΠΑ, όπου ολοκλήρωσε το εµβληµατικό έργο του «Ο µεγάλος µετασχηµατισµός» (1944). Επέστρεψε στην Αγγλία αλλά εγκαταστάθηκε οριστικά στις ΗΠΑ το 1947, όταν δέχθηκε ακαδηµαϊκή θέση στο Πανεπιστήµιο Κολούµπια. Καθώς στη σύζυγό του Ιλόνα Ντουτσίνσκα απαγορεύθηκε η είσοδος στις ΗΠΑ λόγω της παλιότερης κοµµουνιστικής της δράσης, ο Πολάνυι µετακινείται στις ΗΠΑ για να διδάξει, αλλά διαµένει στον Καναδά, όπου και πέθανε το 1964.
Έργα του: Ο µεγάλος µετασχηµατισµός, 1944· Europe Today, 1937· Dahomey and the Slave Trade, σε συνεργασία µε τον A. Rotstein, 1966· Primitive, Archaic and Modern Economics: Essays of Karl Polanyi, 1968· The Livelihood of Man (επιµ.: H. W. Pearson), 1977.
Οι υπερασπιστές της φυλής στο Βερολίνο (1923)
Με μια πρώτη ματιά δεν φαίνεται σπουδαία υπόθεση. Μαθαίνουμε ότι ο Σλάγκετερ (Schlageter), ο Γερμανός δολοφόνος που εκτελέστηκε από τις γαλλικές αρχές, είχε προδοθεί από τους ίδιους του τους συντρόφους με αντάλλαγμα 700.000 αιματοβαμμένα μάρκα. Το ακριβές ποσό της αμοιβής της προδοσίας του Ιούδα παραμένει αμφίβολο και λέγεται ότι οι καταδότες του, ο υπολοχαγός Σνάιντερ (Schneider) και ο λοχίας Γκέτζε (Götze), πληρώθηκαν πολύ περισσότερα. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, δεν είναι απίθανο ο ίδιος ο Σνάιντερ να σκόπευε να δολοφονήσει τον Σέβερινγκ (Severing), υπουργό Άμυνας της Πρωσίας. Σε εποχές παγκόσμιας κρίσης το όλο θέμα φαντάζει ασήμαντο. Παρ’ όλα αυτά ο αντιδραστικός Τύπος έχει θέσει αυτή την ασήμαντη υπόθεση στο επίκεντρο της συζήτησης. Φυσικά, ένα ασήμαντο ζήτημα είναι ένα ασήμαντο ζήτημα. Όσο ασήμαντα είναι οι σφαίρες του πιστολιού που έκαναν την καρδιά του Ρατενάου (Rathenau) να σταματήσει ή τα σήμα τα Μορς που αποκάλυψαν τις αγορές ξένου νομίσματος του Στίννες (Stinnes) ή η αξία του γερμανικού μάρκου, από το οποίο προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατηθούν οι Γερμανίδες μητέρες που πεινάνε. Ή όσο ασήμαντο είναι το μικροσκόπιο στο οποίο παρατηρούμε τις αλλαγές σε έναν συνδετικό ιστό που αποσυντίθεται.
Αυτοί που έχουν μάτια θα δουν. Αυτοί που θέλουν να δουν τον ρατσισμό θα τον δουν εδώ, στις ρατσιστικές τακτικές και στρατηγικές. Όσοι θεώρησαν τις πρακτικές των ρατσιστών της Βουδαπέστης συγκεχυμένες και ανώριμες, μπορούν να βρουν στο Βερολίνο την haute école του ρατσισμού. Δεν πρόκειται για απάτη: παρακαλώ, περάστε κατευθείαν μέσα!
Εδώ θα βρει κανείς τον σοβαρό επιχειρηματία και πουριτανό, τον Ούγκο Στίννες, αστέρα στο επιχειρηματικό στερέωμα στη Γερμανία και προστάτη των ρατσιστών. Δεν ασχολείται με την πολιτική· μέρα με τη μέρα οι 300 εφημερίδες του διακηρύσσουν ότι το γερμανικό κράτος έχει χρεοκοπήσει και ότι το γερμανικό μάρκο δεν έχει καμία αξία. Αλλά ο Στίννες δεν τα ξέρει αυτά, μιας και δεν ασχολείται με την πολιτική. Όπως δεν ξέρει ότι, κάθε μέρα που οι εταιρείες του τζιράρουν 250 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα, ρουφάει ακόμα περισσότερο το μεδούλι από τα κόκαλα της γερμανικής φυλής. Δεν τα ξέρει αυτά ο Στίννες, και αυτό σχετίζεται ως έναν βαθμό με το γεγονός πως διαπραγματεύεται με τον Γάλλο Μανφρέντ Βάις (Manfred Weiss) τη συγχώνευση της βιομηχανίας όπλων Schneider-Creuzot με την Alpine Montan της Αυστρίας. Είναι ένας αληθινός ρατσιστής: με το ένα χέρι υποστηρίζει τη φυλή και με το άλλο της αδειάζει τις τσέπες.
Εδώ θα βρούμε επιπλέον τον Φουκς (Fuchs) και τον Μαχλάους (Machlaus), τους ρατσιστές του Μονάχου. Ειδικότητά τους η φραγκοτσεχοσλοβάκικη συνωμοσία υπό την αιγίδα του Ρούπερτ (Rupert), διαδόχου του θρόνου της Βαυαρίας. Τα αδυσώπητα σχέδια εσχάτης προδοσίας που είχαν εξέπληξαν ακόμα και τον Γάλλο συνταγματάρχη Ρισέ (Richer). Ανάμεσα σε άλλα, ήθελαν να παραδώσουν ολόκληρη την αριστερή όχθη του Ρήνου στον «θανάσιμο εχθρό». Είναι κι αυτοί αληθινοί ρατσιστές: Θα προτιμούσαν να δημιουργήσουν ένα βαυαρικό βασίλειο μπίρας –ακόμα και με τη βοήθεια Λατίνων, Σλάβων ή Εβραίων– από μια γερμανική δημοκρατία. Εδώ θα βρούμε επίσης τον Χίτλερ, τον οπαδό του Μουσολίνι. Το είδωλό του ετοιμάζεται να στερήσει από τους Γερμανούς του Νότιου Τιρόλ τα δικαιώματά τους. Είναι και o Xίτλερ ένας αληθινός ρατσιστής – ας φάνε τα σκυλιά τους Γερμανούς του Τιρόλ, αρκεί οι φασίστες του να καταφέρουν να καταλάβουν το Βερολίνο.
Ούτε ο Χάιμ (Heim), ο δικτάτορας των χωρικών, λείπει από τη συνάθροιση. Τον χλευάζουν ότι είναι ένας στενόμυαλος αυτονομιστής, αλλά έχει επιρροή ακόμα και στη Σόφια! Ειδικότητά του οι χωρικοί, στους οποίους αφιέρωσε τη ζωή του: Τους υποστηρίζει όταν είναι σκλάβοι στους παπάδες και στους μεγαλογαιοκτήμονες, αλλά τους μισεί και τους καταδιώκει όταν πρεσβεύουν τις λάθος ιδέες της ειρήνης και της ελευθερίας. Βοήθησε στη δολοφονία του Σταμπολήσκι (Stamboliyski), αφού ξέρει από πρώτο χέρι πώς να διακρίνει τον έναν δικτάτορα των χωρικών από τον άλλο. Οι χωρικοί είναι ευγενής ή ποταπή φυλή, ανάλογα με την περίσταση. Και ως ειδικός στη φυλή, ξέρει πώς να ξεχωρίζει το ένα από το άλλο.
Ο υπολοχαγός Σνάιντερ και ο λοχίας Γκέτζε, οι Γερμανοί ρατσιστές και οι Γάλλοι κατάσκοποι είναι ασήμαντες φυσιογνωμίες συγκριτικά με τα αφεντικά τους, αλλά είναι φιλόδοξοι και ευφυείς. Έχουν κατανοήσει την ουσία του ρατσισμού: να συνεργάζονται με όλες τις φυλές ενάντια στο αίτημα της δικιάς τους φυλής για δημοκρατική ελευθερία και να κατασκοπεύουν και να δολοφονούν στην υπηρεσία του οποιουδήποτε, μόνο και μόνο για να μπορέσουν να ξαναχτίσουν τη δική τους ταξική εξουσία πάνω στα ερείπια της γερμανικής δημοκρατίας. Αυτοί που έχουν μάτια θα δουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου