Τετάρτη, Απριλίου 21, 2021

Η 21η Απριλίου του Ηλία του ράφτη

 

Γεώργιος Παπαδόπουλος

Η 21η Απριλίου του Ηλία του ράφτη

Θανάσης Καρτερός

Τον άρπαξαν απ’ το σακάκι, σκίζεται ο ταλαιπωρημένος απ’ τις μεταποιήσεις γιακάς, φωνάζει ο Ηλίας ο ράφτης με τη δύναμη πενήντα χρόνων από αγκαθωτό σύρμα

Σουρώνει τρομαγμένη απ' τις ερπύστριες η απριλιάτικη νύχτα στην οδό Θερμοπυλών, οι τριανταφυλλιές σωπαίνουν φοβισμένες, τρέχει δίπλα τους λαχανιασμένος ο Ηλίας ο ράφτης να ξεφύγει απ’ τους χαφιέδες που τον κυνηγούν. Θα χάσει, βέβαια, κι αυτή την κούρσα, εξάλλου δεν γεννήθηκε για πρωταθλητής, για ράφτης γεννήθηκε, ο κόσμος, λέει, πρέπει να ξηλωθεί και να ραφτεί ξανά απ’ την αρχή, ούτε να τον μπαλώσεις μπορείς ούτε να τον μαντάρεις, όπως υποστηρίζει η σοσιαλδημοκρατία. Και γιατί στη Ρωσία δεν πάμε τόσο καλά; Τα υλικά, παιδί μου, τα υλικά είναι παλιά και με τα παλιά υλικά πρέπει να φτιαχτεί καινούργιος κόσμος.

Τρέχει μέσα στη νύχτα, ακούγονται τώρα τα δόντια που τρίζουν και η σκυλίσια αναπνοή των άλλων, ουρλιάζουν τα μεγάφωνα καθώς τον πλησιάζουν, "η επανάστασις είναι ως ιατρική επέμβασις, ο ασθενής πρέπει να απαλλαγεί διά εγχειρίσεως από τον καρκίνον των κομμουνιστών και των συνοδοιπόρων των και ακολούθως να παραμείνει κλινήρης επί τι χρονικόν διάστημα, έως ότου ιαθεί πλήρως". Πίσω του μορφάζει το πρόσωπο των χαφιέδων, ένα πρόσωπο έχουν όλοι, κέρινο, τα κοράκια πετούν πάνω απ’ το καφέ σακάκι του Ηλία... "Θα παραμείνουν δε εκτοπισμένοι, μέχρις ότου ή μεταμεληθούν ή καταλήξουν τυμπανιαία και ωδοδότα πτώματα"...

Τον άρπαξαν απ’ το σακάκι, σκίζεται ο ταλαιπωρημένος απ’ τις μεταποιήσεις γιακάς, φωνάζει ο Ηλίας ο ράφτης με τη δύναμη πενήντα χρόνων από αγκαθωτό σύρμα, στρατόπεδα, πυρπολημένα σπίτια και νησιά ιδιώνυμα. Ένταλμα! Πάρε ένταλμα, πούστη, σφυρίζει το πρόσωπο κι αρχίζουν να τον χτυπούν με γροθιές και κλοτσιές στο στήθος, στην κοιλιά, στο κεφάλι, η φαλάκρα βάφεται κόκκινη, ακούγεται ένα υγρό πλαφ, τον χτυπούν κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο. Πέφτει ο Hλίας στα γόνατα, το αίμα απ’ τη φαλάκρα του στάζει στο πεζοδρόμιο της οδού Θερμοπυλών, σταγόνα - σταγόνα, σταγόνα - σταγόνα, χωρίς κανέναν ήχο. Τετέλεσται.

Αναχώρησε εκείνο το βράδυ του Απρίλη ο Ηλίας ο ράφτης μέσα στο παλιό καφέ σακάκι για τον δικό του παράδεισο με συνοδεία τη δική τους κόλαση: Απεβίωσε εις το Δημοτικόν Νοσοκομείο, όπου μετεφέρθη από το Τμήμα Μεταγωγών, ο υπό εκτόπισιν σεσημασμένος κομμουνιστής Hλίας K... Συμφώνως προς την ιατροδικαστικήν έκθεσιν, αιτία του αιφνιδίου θανάτου ήτο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΗ

Αναμνήσεις ενός μεταφραστή (2ο μέρος) ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΣ  sarantakos.wordpress.com Περιαυτολογίας δεύτερο μέρος.    Όπως ξέρετε οι ταχτικοί ...