Η Ελλάδα του Μητσοτάκη
Όποιος έχει μάτια βλέπει: μαζεύτηκαν πολλά το τελευταίο διάστημα. Οι παθογένειες, που έκρυβε επιμελώς η πολιτική μεταβολή του 2019, συναντήθηκαν με την πανδημία και το εκρηκτικό μείγμα που διαμόρφωσαν γίνεται καταλύτης απελευθέρωσης των χειρότερων πλευρών της νεότερης Ελλάδας.
Ο εγκλεισμός του πληθυσμού για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας αξιοποιείται από το «σύστημα» που κυβερνά, ως ευκαιρία «διόρθωσης» της Μεταπολίτευσης– που είχε ως πυρήνα το ΠΑΣΟΚ και τις παροχές του.
Με το πολιτικό πρόγραμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη το ένα τρίτο της κοινωνίας θα επιπλέει, έχοντας υπό εξάρτηση τους υπολοίπους που δεν έχουν δουλειά, σπίτι, εκπαίδευση, περίθαλψη, ευκαιρίες.
Αυτοί που μαζεύουν τα λεφτά θα βάζουν και τους κανόνες. Το κράτος θα «λειτουργεί», αλλά η έννοια της διεκδίκησης θα ποινικοποιείται και όπου δεν πίπτει λόγος θα πίπτει ράβδος.
Για να φτάσουμε σ’ αυτή την «αναπτυγμένη Ελλάδα» πρέπει να αλλάξουν νόμοι, να αφαιρεθούν δικαιώματα και κατακτήσεις, να αλλοιωθούν συνειδήσεις και να μπουν στον πάγο -σχεδόν κοντά στο γύψο- όσα εγκατέστησε η Γ Ελληνική Δημοκρατία- για πρώτη φορά στους δυο αιώνες της νεότερης Ελλάδας.
Μια άσκηση με πραγματικά πυρά είδαμε την Πέμπτη. Η κυβέρνηση επιχείρησε, πάλι, να παρεμποδίσει την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του «συνέρχεσθαι». Με απόφαση ενός στρατηγού της ΕΛΑΣ και επίκληση μιας λοιμωξιολογικής εισήγησης που δεν υπάρχει.
Αλλά και να υπήρχε δεν θα άλλαζε κάτι. Η χώρα δεν κυβερνάται από λοιμωξιολόγους, αλλά από κοινοβουλευτική κυβέρνηση. Ο Πρωθυπουργός πήρε εντολή, όχι ο Τσιόδρας και ο Σύψας. Το καλαμπούρι « κάνουμε ό,τι λένε οι επιστήμονες», παρατράβηξε..
Ειδικά όταν και οι πέτρες ξέρουν ότι δεν κάνουν ό,τι λένε οι επιστήμονες. Σχεδιάζουν ως ομάδα εξουσίας, με καθεστωτικά κριτήρια.
Αν η κυβέρνηση βρίσκει λόγους να αναστείλει άρθρα του Συντάγματος να το δηλώσει. Να μην κρύβεται πίσω από μια επιστημονική Επιτροπή -τα πρακτικά των συνεδριάσεων της οποίας κρατάει μυστικά- ούτε πίσω από τις «κλάρες» ενός αστυνομικού διευθυντή. Να μιλήσει με τη γλώσσα της πολιτικής και όχι να καλλιεργεί το φόβο και τη συλλογική ενοχή.
Αν ο Πρωθυπουργός πιστεύει ότι με τη συγκέντρωση των φοιτητών υπήρξε κίνδυνος για την υγεία του πληθυσμού, ας μην επέτρεπε στους υπουργούς του να φέρνουν τους νόμους που προκάλεσαν αυτή τη συγκέντρωση.
Αν βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης -ή σε πόλεμο, όπως έλεγε παλιότερα- , γιατί νομοθετεί συνέχεια, χωρίς Βουλή, χωρίς διαβούλευση και συνομιλητές; Με απόντες τους ενδιαφερόμενους ,που καθίστανται ύποπτοι μετάδοσης του κορονοϊού, όταν πρόκειται να αξιοποιήσουν το δικαίωμα της δημόσιας διαμαρτυρίας.
Γιατί δεν αφήνει τα επίμαχα νομοθετήματα για την επομένη της πανδημίας; Γιατί εγκατέστησε βιομηχανία ανατροπής της ζωής των ανθρώπων «για το καλό τους» – αρκεί να μείνουν κλεισμένοι τα σπίτια τους; Αφού <δεν πρέπει να βγουν> , για να αντιδράσουν, πόσο έντιμο είναι να παίρνονται αποφάσεις που τους αφορούν;
Αλλά κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να κρύψει την αλήθεια από την κοινωνία. Ακόμη και αν την σκεπάζει η προπαγάνδα και τα ΜΜΕ, τη διαισθάνεται. Και ήδη με όσα συμβαίνουν ερήμην της πλησιάζει στο σημείο βρασμού και των εκρήξεων.
Η κοινωνία κουράστηκε
Οι πολίτες -εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι, αγρότες, επαγγελματίες, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι- δεν μπορούν άλλο να ζουν σε καθεστώς εκφοβισμού και τρομοκράτησης, ακινητοποιημένοι «για να μην μεταδώσουν τον κορονοϊό», ενώ η κυβέρνηση σφαγιάζει τα δικαιώματά τους και τους τυλίγει σε νόμους που θα βρουν μπροστά τους.
Η κοινωνία κουράστηκε να παρακολουθεί τη φαυλότητα να μεταμφιέζεται σε «κανονικότητα». Την οικογενειοκρατία και τον αυταρχισμό, να παριστάνουν τον «εκσυγχρονισμό». Τη χώρα να οδεύει προς διαπραγμάτευση κυριαρχικών δικαιωμάτων της.
Τρομάζει όταν οι επικοινωνιακοί χειρισμοί της κυβέρνησης -όπως υπαγορεύονται από το υπερατλαντικό «κόνσεπτ» πολιτικού μάρκετινγκ που τους διαμορφώνουν- μετατρέπουν την κοινωνία σε ζούγκλα- στην οποία ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου, χωρίς όρια, αρχές και κανόνες.
Θέματα ουσίας αλλοιώνονται για να απευθύνονται στα κατωτέρα αισθήματα του πλήθους. Άλλα μέτριας ειδησεογραφικής αξίας διογκώνονται για να κυριαρχούν και να αποπροσανατολίζουν. Οι κυβερνητικές επιλογές κατεδαφίζουν συστήματα της κοινωνίας- συνδικαλισμό, ασφάλιση, πρόνοια, περίθαλψη , εκπαίδευση- για να βάλουν στη θέση τους κερδοσκοπικούς μηχανισμούς.
Εξανίσταται όταν η αδιαφάνεια κυριαρχεί, ο κομματισμός διαβρώνει τους θεσμούς, η εκτελεστική εξουσία περιφρονεί την αξιοκρατία και διαπλατύνει τον δρόμο στη σήψη και τη διαφθορά.
Η χειραγώγηση του δημόσιου βίου
Η πολιτική οδηγείται στα κάτεργα της μιντιοκρατίας. Ενισχύεται η χειραγώγηση του δημοσίου βίου από τους ισχυρούς του χρήματος και των ΜΜΕ. Κατασκευασμένα ανδρείκελα , ακραίοι και σούργελα, παίρνουν στη Βουλή τη θέση των εκπροσώπων του λαού.
Ο πολίτης αηδιάζει όταν η κυβέρνηση νομοθετεί την απληστία των ισχυρών, που απομυζούν το κρατικό χρήμα και ζεσταίνουν τις μηχανές για να απορροφήσουν και τους νέους κοινοτικούς πόρους.
Αγανακτεί όταν οι «νταβατζήδες» και οι περικοκλάδες τους -κομπάζοντας για τις ανίερες νίκες τους κατά του Ανδρέα Παπανδρέου παλαιότερα, κατά του Κώστα Καραμανλή στη συνέχεια και κατά του Αλέξη Τσίπρα πρόσφατα- «κάθονται και τρων και πίνουν και την Άρτα φοβερίζουν».
Αξιώνουν να έχουν ακαταδίωκτο, να μην υπάγονται στο νόμο, να μην λογοδοτούν σε κανένα, να μην ελέγχονται από την Πολιτεία και να πουλάνε το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;».
Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα και οι λίγες νησίδες αντίστασης σε κάθε χώρο δεν τη σώζουν. Ο αυταρχισμός και η υποταγή της Βουλής και του υπουργικού συμβουλίου σε έναν υδροκεφαλικό μηχανισμό κυριαρχίας, που μεθοδεύσει αδιάντροπα την φεουδαρχική αναπαραγωγή του, της κόβουν τα φτερά. Τώρα, την ώρα που θα μπορούσε να χαράζει δρόμους προς το μέλλον, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.
Πριν από 18 μήνες ο Κυριάκος Μητσοτάκης συσπείρωσε να πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία , ξεγέλασε πολλούς και παρέλαβε μια χώρα που έβγαινε σακατεμένη από τη χρεοκοπία και τα Μνημόνια -που την οδήγησε το κόμμα του και το ΠΑΣΟΚ, ως αντίπαλοι και ως εταίροι- αλλά η κοινωνία της ήταν όρθια και ήλπιζε.
Αν μείνει άλλους 18 μήνες ,θα παραδώσει χώρα του ζόφου, της φτώχειας, των αστέγων, των ανέργων, της ανισότητας και της κολοβής «κανονικότητας». Στην εργασία, στην πρόνοια, στα δικαιώματα , στη Δημοκρατία- ίσως κολοβή και η ίδια.
Αλλά θα μπορείς να πάρεις πιστοποιητικό γεννήσεως από το κινητό τηλέφωνο.
Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου