Ανδρέας Λοβέρδος: Ο άνθρωπος της Χολής
Αν επιχειρήσουμε μια μεταφορά στα του ΚΙΝΑΛ από το πασίγνωστο σπαγγέτι γουέστερν, ο Γιωργάκης είναι ο Καλός. Ολο καλοσύνη μάς έχωσε στη σαρκοφάγο του ΔΝΤ και του Τόμσεν.
Η Φώφη είναι η Ομορφη – αυτό δεν χρειάζεται επεξήγηση. Και ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ο Κακός. Ο άνθρωπος που όταν μιλάει βγάζει τόση χολή που όσοι εντρυφούν στην ψυχολογία αναρωτιούνται για τα παιδικά του χρόνια, τα καταπιεσμένα του ένστικτα και τις ακυρωμένες του φιλοδοξίες. Χολή στην οποία πνίγει καθετί που κινείται, μιλάει, περπατάει και πετάει στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και στα πέριξ του Τσίπρα. Αλλά περισσεύει και για να λούσει οροθετικές, αγανακτισμένους, φοιτητές, διαμαρτυρόμενους, ακόμη και κάποιους συνοδοιπόρους του στο μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ.
Ο Μαρξ έχει γράψει ότι ο άνθρωπος είναι το σύνολο από τις εμπειρίες του. Αυτό δεν ισχύει για τον πρώην υπουργό του Σαμαρά, πρώην στέλεχος του Σημίτη, πρώην φίλο του Βενιζέλου και πρώην κνίτη. Ο Λοβέρδος είναι το σύνολο από βαριές κουβέντες, απειλές, χαρακτηρισμούς, φραστικούς τσαμπουκάδες, δουλεμένες σε λευκές νύχτες κατακίτρινες λέξεις. Χολή, εν γένει. Αυτή παράγει σε μεγάλες ποσότητες, αυτή τον χαρακτηρίζει, τον κρατάει στην επιφάνεια, του προσδίνει πολιτική ταυτότητα, αισθητική φόρμα και συναισθηματικό περιεχόμενο. Από την άποψη αυτή, χωρίς βέβαια να είναι νεοναζί, αν και κάποιες συμπάθειες είχε εκφράσει σε μια άτυχη στιγμή για τη Χρυσή Αυγή, μοιάζει κάπως με τον φυγόδικο υπαρχηγό Παππά.
Το ότι κάθισε ψύχραιμα, και όχι σε κατάσταση νευρικής κρίσης, και έγραψε ότι ήθελε να πλακώσει στο ξύλο τον Τσίπρα, γιατί είναι βέβαιος ότι αυτός οργάνωσε τη «σκευωρία» της Novartis, είναι πολύ χαρακτηριστικό. Οχι μόνο για το πώς σκέφτεται. Αλλά και για το πώς θέλει να τον ξέρουμε. Γιατί άλλο να σου ’ρχεται ώρες ώρες να ρίξεις κάνα δυο σφαλιάρες στον Αδωνη, τον Κυριάκο ή τη Νικολάου, για παράδειγμα, κι άλλο να «εκτίθεσαι» γράφοντάς το σε βιβλίο. Να θεωρείς δηλαδή στοιχείο άξιο υπερηφάνειας ότι κολυμπάς στη χολή όχι μόνο όταν τέλος πάντων σε καβαλάει ο διάολος και σε τσιτώνει η κόντρα, αλλά και όταν συγγράφεις πόνημα. Για να κάνεις σοφότερους τους παλιότερους και να διδάξεις πολιτικό ήθος στους νεότερους.
Τούτων δοθέντων, το γεγονός ότι ως θιασώτης της σφαλιάρας δέχτηκε μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα από τη Φώφη, που του ξήλωσε τα γαλόνια του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, μάλλον αγαλλίαση προκάλεσε σε πολύ κόσμο. Χωρίς βέβαια να ανακόψει τις φιλοδοξίες του να καταλάβει την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, με προφανή στόχο να το θέσει χολή τε και πνεύματι στην υπηρεσία του Κυριάκου, για τον οποίο επιφυλάσσει εδώ και καιρό μόνο χάδια. Από τον Ανδρέα της Αλλαγής στον Ανδρέα της Χολής, μερικές σφαλιάρες δρόμος, όπως καταλάβατε, για το έρμο το ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου