Αν όλη η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει εσωτερικός εχθρός, τότε καταλύεται η Δημοκρατία

 

Εσωτερικός εχθρός: κάποτε ήταν η Αριστερά, τώρα όλη η κοινωνία

editorial omegapress.gr

21.01.2021

Με πλήθος νομοσχεδίων, τροπολογιών και διαταγμάτων που επιχειρούν να εδραιώσουν το αστυνομικό κράτος, η κυβέρνηση της ΝΔ  δείχνει το αληθινό της πρόσωπο. Αυτή την ιστορική στιγμή, δεν είναι οι κομμουνιστές που αποτελούν εθνικό κίνδυνο , αλλά όλη η ελληνική κοινωνία που αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει εσωτερικός εχθρός. Είναι η  ίδια κυβέρνηση που όταν ανοίγει ένα ζήτημα ελευθεριών και δικαιωμάτων νοιώθει αλλεργία  και αποστροφή, αλλά όταν πρόκειται για την ενδυνάμωση του ρόλου των δυνάμεων καταστολής,  την καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών και  δικαιωμάτων, είναι αχαλίνωτη.

Ακάθεκτος, έχοντας βεβαίως πολιτικά και ιδεολογικά δεκανίκια μέσα στη ΝΔ  και κάθε λογής δυνάμεις του «νόμου και της τάξης» ο Υπουργός Μιχάλης Χρυσοχοϊδης που προσβάλλει την έννοια της Προστασίας του Πολίτη παρουσίασε το σχέδιό του για την καταστολή των διαδηλώσεων και διαδηλωτών. Δεν είναι όμως στην εποχή του Γκοτζαμάνη που επιτρέπονταν η κυκλοφορία των παρακρατικών και απαγορεύονταν των Αριστερών. Είναι στον 21ο αιώνα που «οριοθετεί» που και πως θα καλύπτουν οι δημοσιογράφοι τις διαδηλώσεις, πως θα κινούνται οι διαδηλωτές, πως θα ιεραρχούνται οι συγκεντρώσεις από την κλίμακα των ακίνδυνων μέχρι τις επικίνδυνες  και πότε «ο νόμος και η τάξη» θα επιβάλλει την κρατική βία. Και για να διαδηλώσουν κάποιοι εργαζόμενοι θα πρέπει να υποβάλλουν αίτηση με τους κωδικούς στο taxisnet.

 

Η επιστροφή στην καθημερινότητα είναι απειλή

 

 Όλα αυτά έρχονται λίγες ώρες αφού η σύνοδος των πρυτάνεων βρίσκεται σε ανοιχτή διαφωνία με το υπουργείο παιδείας για τα ΑΕΙ και πλήθος θεσμών διαφωνεί με την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Έρχεται επίσης σε μια περίοδο που κάποια στιγμή το πέρασμα από την πανδημία στην καθημερινότητα θα βγάλει τον κόσμο από τα σπίτια, τους φοιτητές από την ανία, τους εργαζόμενους από την αναστολή, τους μικρομεσαίους από το λήθαργο και θα μπορούν να κινητοποιηθούν. Η προληπτική αστυνομοκρατία κάνει ήδη θραύση και που να έρθει και η άνοιξη…
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η κυβέρνηση κινείται βάσει σχεδίου. Που έχει στον πυρήνα της όλη την ιστορική μειονεξία του δεξιού κράτους έναντι των οργανωμένων δυνάμεων της κοινωνίας και της νεολαίας και που τώρα, πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας οργανώνει το αστυνομικό κράτος στα πρότυπα αυταρχικών συστημάτων. Στόχος και πριν την δικτατορία του 1967  και τώρα να χτυπηθεί κάθε προοδευτική φωνή  και κινητοποίηση, είτε είναι αριστερή, είναι απλά δημοκρατική ή και ακόμη πιο απλά να είναι η φωνή φτωχών και ανέργων και επαγγελματικών κλάδων. Εννοείται ότι για τους αριστερούς θα υπάρχει ειδική μεταχείριση γιατί η δεξιά ως ιδιοκτήτης της χώρας πρέπει να επιτύχει στρατηγικής σημασίας νίκη κατά της Αριστεράς ώστε να μην επιστρέψει ξανά, σύμφωνα με την γνωστή απειλή του Μάκη Βορίδη
Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης είπε λοιπόν για τους δημοσιογράφους   ότι σκοπός είναι «σε δύσκολες στιγμές να εξασφαλίζεται χώρος για τους δημοσιογράφους, τους φωτογράφους, τους εκπροσώπους του τύπου έτσι ώστε να μπορούν να καλύψουν τα γεγονότα». Αθλιότητες χαμηλής νοημοσύνης.
Οι δημοσιογράφοι ξέρουν άριστα πώς να καλύπτουν και δεν χρειάζονται  κάγκελα. Αυτό σημαίνει ότι θα τους μαντρώνουν κάπου για να μπορούν τα ΜΑΤ να σακατεύουν χωρίς να φοβούνται ότι τους ηχογραφούν ή τους φωτογραφίζουν ή τους γράφουν οι κάμερες. Αλλά δεν πρόκειται να πετύχει τον στόχο του.
    

Αστυνομικό κράτος και φόβος

Άλλη «καινοτομία»  είναι η επιστράτευση όλων των διαθέσιμων ηλεκτρονικών μέσων παρακολούθησης και καταγραφής των διαδηλωτών, , ενώ θα κάνει την εμφάνισή του  και το νέο σώμα αστυνόμευσης των διαδηλώσεων με τίτλο Ομάδα Διαχείρισης και Οριοθέτησης Συναθροίσεων (ΟΔΟΣ). Επίσης θα τεθεί σε λειτουργία  ηλεκτρονική πλατφόρμα όπου θα δηλώνεται μέσω κωδικών του  taxisnet  όποιος φορέας θέλει  να «υποβάλλει γνωστοποίηση της πρόθεσης διοργάνωσης». Φυσικά, η ΕΛ.ΑΣ. είναι εκείνη που θα έχει τον τελευταίο λόγο για το εάν θα πραγματοποιηθεί η διαδήλωση ή όχι, ενώ οργανωτής υποχρεούται να έχει συνεχή επαφή με τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων.
Επίσης καθιερώνεται κλίμακα επικινδυνότητας  μιας διαδήλωσης, η οποία πραγματοποιείται με δύο δείκτες: τους κινδύνους που προκύπτουν από την ίδια τη συνάθροιση και από την τρωτότητά της.

Ο δεύτερος δείκτης προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση, καθώς, εμμέσως πλην σαφώς η ΕΛ.ΑΣ. πετάει το μπαλάκι στους διοργανωτές και διατηρεί το δικαίωμα να παρέμβει εφόσον θεωρήσει ότι η συνάθροιση δεν περιφρουρείται «αποτελεσματικά».
Οι κοινωνίες δεν είναι περίκλειστες . Όλες αυτές οι επινοήσεις θα γίνουν μπούμερανγκ και θα φέρουν σε αντιπαράθεση την αστυνομία με την κοινωνία. Το θεσμικό πλαίσιο για τις διαδηλώσεις ήταν ήδη πλήρες, οι προσθήκες και το παραλήρημα του Νόμου και της Τάξης μόνο σκοπό έχει να αυξήσει τα ντεσιμπέλ αστυνομοκρατίας . Η δράση θα φέρει αντίδραση, αυτό είναι δεδομένο και ισχύει σε όλο τον κόσμο, δεν εξαιρείται η Ελλάδα. Και όταν η αντίδραση εκδηλωθεί, θα καταλάβουν ότι εσωτερικός εχθρός  δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ η Αριστερά , αλλά οι ίδιοι. Που κατασκευάζουν εχθρούς για να δικαιολογούν τις φαντασιώσεις τους και την απέχθειά τους στα κοινωνικά κινήματα, τα δικαιώματα και την δημοκρατία.

Και μια επισήμανση. Αστυνομικό κράτος δημιουργούν τα συστήματα εκείνα που φοβούνται την λαική οργή και όχι εκείνα που έχουν μαζί τους τον λαό.