Το Όσκαρ της εμμηνορρυσίας
Χριστίνα Πάντζου
Η σκηνοθέτις Ράικα Ζεχτάμπτσι (δεξιά) και η καθηγήτρια και παραγωγός της ταινίας Μελίσα Μπέρτον.
****************************
Πίσω από το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους της Ράικα Ζεχτάμπτσι, που
τιμήθηκε με Όσκαρ, βρίσκεται ο αγώνας γυναικών στην Ινδία που δεν έχουν
πρόσβαση σε προϊόντα περιόδου να τα παράξουν μόνες τους, παίρνοντας την
υγεία στα χέρια τους, αλλά και καταπολεμώντας το κοινωνικό στίγμα.
«Δεν κλαίω γιατί έχω περίοδο... Απλώς δεν πιστεύω ότι μια ταινία που μιλά για την εμμηνορρυσία μόλις κέρδισε ένα Όσκαρ»
ήταν τα πρώτα λόγια της ιρανικής καταγωγής σκηνοθέτιδος Ράικα
Ζεχτάμπτσι όταν παρέλαβε το πολύτιμο αγαλματίδιο της Ακαδημίας για το
καλύτερο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για την ταινία της «Period. End of
Sentence».
To ντοκιμαντέρ διηγείται την ιστορία μιας μικρής ομάδας γυναικών στο Χαπούρ της Ινδίας, που ξεκινά μια ειρηνική επανάσταση βάζοντας σε λειτουργία ένα μηχάνημα με το οποίο μπορούν να παράγουν σερβιέτες και με τον τρόπο τους συμβάλλουν στο να δοθεί τέλος στο στίγμα για την έμμηνο ρύση των γυναικών.
H ταινία είναι συγχρόνως και μια αφήγηση της δύναμης και της αποτελεσματικότητας που έχει η έμπρακτη αλληλεγγύη.
Όλα ξεκίνησαν πριν από έξι χρόνια όταν η καθηγήτρια του Λυκείου Όκγουντ της Καλιφόρνιας, Μελίσα Μπέρτον, πήγε μια ομάδα μαθητριών της σε εκδήλωση της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Κατάσταση των Γυναικών. Εκεί τα κορίτσια έμαθαν για πρώτη φορά πως σε πολλές χώρες, όπως η Ινδία, οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση σε προϊόντα περιόδου και αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ακατάλληλα πανιά, φύλλα, ακόμη και στάχτη, συχνά υποχρεώνονται εκείνες τις ημέρες να εγκαταλείπουν τις δουλειές τους, να απέχουν από το σχολείο, να μην μπορούν να επισκέπτονται ναούς ή να περνούν μέρες απομονωμένες σε ανθυγιεινές καλύβες, για να μη «μολύνουν» την οικογένεια και την κοινότητα.
Οι έφηβες αποφάσισαν να δράσουν: ίδρυσαν το The Pad Project, συνεργάστηκαν με την οργάνωση Action India για να έρθουν σε επαφή με τοπικές κοινότητες, συγκέντρωσαν χρήματα και πρόσφεραν στις γυναίκες του Χαπούρ ένα μηχάνημα που έφτιαξε ο Ινδός Αρουνάτσαλαμ Μουρουγκανάνθαμ για την παραγωγή φτηνών βιοδιασπώμενων σερβιετών από τοπικά υλικά και μαζί τις πρώτες ύλες για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας.
Επειτα από αυτό το διάστημα η μικροεπιχείρηση των γυναικών μπορεί να είναι αυτάρκης και βιώσιμη, ενώ συνάμα συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής των γυναικών της περιοχής. Σε αντάλλαγμα οι γυναίκες εκπαιδεύουν άλλες ομάδες γυναικών της περιοχής για να μπορούν να παράγουν σερβιέτες, αλλά και σε τεχνικές και δράσεις για την αποστιγματοποίηση της εμμηνορρυσίας.
Σκέφτηκαν να καταγράψουν την άφιξη της μηχανής και τις αντιδράσεις των γυναικών και της κοινότητας προτείνοντας στη σκηνοθέτιδα Ζεχτάμπτσι να αναλάβει το εγχείρημα, ενώ η Μπέρτον και έξι από τις μαθήτριές της ταξίδεψαν στην Ινδία για να συνδράμουν στα γυρίσματα και να δουν από πρώτο χέρι πώς άλλαξαν οι νοοτροπίες με αυτή την πρωτοβουλία.
Το Οσκαρ έδωσε φτερά στο The Pad Project: τα κορίτσια συνεχίζουν να συγκεντρώνουν χρήματα για να στέλνουν μηχανήματα και πρώτες ύλες σε ομάδες γυναικών, όχι μόνο στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά και στις ΗΠΑ όπου πολλές έφηβες ευάλωτων, φτωχών και ανέστιων οικογενειών δεν έχουν πρόσβαση σε σερβιέτες.
To ντοκιμαντέρ διηγείται την ιστορία μιας μικρής ομάδας γυναικών στο Χαπούρ της Ινδίας, που ξεκινά μια ειρηνική επανάσταση βάζοντας σε λειτουργία ένα μηχάνημα με το οποίο μπορούν να παράγουν σερβιέτες και με τον τρόπο τους συμβάλλουν στο να δοθεί τέλος στο στίγμα για την έμμηνο ρύση των γυναικών.
H ταινία είναι συγχρόνως και μια αφήγηση της δύναμης και της αποτελεσματικότητας που έχει η έμπρακτη αλληλεγγύη.
Όλα ξεκίνησαν πριν από έξι χρόνια όταν η καθηγήτρια του Λυκείου Όκγουντ της Καλιφόρνιας, Μελίσα Μπέρτον, πήγε μια ομάδα μαθητριών της σε εκδήλωση της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Κατάσταση των Γυναικών. Εκεί τα κορίτσια έμαθαν για πρώτη φορά πως σε πολλές χώρες, όπως η Ινδία, οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση σε προϊόντα περιόδου και αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ακατάλληλα πανιά, φύλλα, ακόμη και στάχτη, συχνά υποχρεώνονται εκείνες τις ημέρες να εγκαταλείπουν τις δουλειές τους, να απέχουν από το σχολείο, να μην μπορούν να επισκέπτονται ναούς ή να περνούν μέρες απομονωμένες σε ανθυγιεινές καλύβες, για να μη «μολύνουν» την οικογένεια και την κοινότητα.
Οι έφηβες αποφάσισαν να δράσουν: ίδρυσαν το The Pad Project, συνεργάστηκαν με την οργάνωση Action India για να έρθουν σε επαφή με τοπικές κοινότητες, συγκέντρωσαν χρήματα και πρόσφεραν στις γυναίκες του Χαπούρ ένα μηχάνημα που έφτιαξε ο Ινδός Αρουνάτσαλαμ Μουρουγκανάνθαμ για την παραγωγή φτηνών βιοδιασπώμενων σερβιετών από τοπικά υλικά και μαζί τις πρώτες ύλες για τον πρώτο χρόνο λειτουργίας.
Επειτα από αυτό το διάστημα η μικροεπιχείρηση των γυναικών μπορεί να είναι αυτάρκης και βιώσιμη, ενώ συνάμα συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής των γυναικών της περιοχής. Σε αντάλλαγμα οι γυναίκες εκπαιδεύουν άλλες ομάδες γυναικών της περιοχής για να μπορούν να παράγουν σερβιέτες, αλλά και σε τεχνικές και δράσεις για την αποστιγματοποίηση της εμμηνορρυσίας.
Σκέφτηκαν να καταγράψουν την άφιξη της μηχανής και τις αντιδράσεις των γυναικών και της κοινότητας προτείνοντας στη σκηνοθέτιδα Ζεχτάμπτσι να αναλάβει το εγχείρημα, ενώ η Μπέρτον και έξι από τις μαθήτριές της ταξίδεψαν στην Ινδία για να συνδράμουν στα γυρίσματα και να δουν από πρώτο χέρι πώς άλλαξαν οι νοοτροπίες με αυτή την πρωτοβουλία.
Ντροπή και στίγμα
Είναι ενδεικτικό ότι, όπως έλεγε στο BBC η 22χρονη Σνεχ, μία από τις πρωταγωνίστριες του ντοκιμαντέρ, στην αρχή ντρεπόταν τόσο να μιλήσει για οτιδήποτε έχει σχέση με την εμμηνορρυσία, ώστε στον πατέρα της δεν είπε πως θα δούλευε παράγοντας σερβιέτες αλλά πάνες για μωρά. Μήνες μετά, όταν ο πατέρας της έμαθε τι ακριβώς δουλειά έκανε, δήλωσε μπροστά στην κάμερα ότι είναι περήφανος για την κόρη του: «Αν η δουλειά της συνεισφέρει στην κοινωνία, και ιδίως στις γυναίκες, νιώθω πολύ ευτυχισμένος».Το Οσκαρ έδωσε φτερά στο The Pad Project: τα κορίτσια συνεχίζουν να συγκεντρώνουν χρήματα για να στέλνουν μηχανήματα και πρώτες ύλες σε ομάδες γυναικών, όχι μόνο στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά και στις ΗΠΑ όπου πολλές έφηβες ευάλωτων, φτωχών και ανέστιων οικογενειών δεν έχουν πρόσβαση σε σερβιέτες.
Σχετικά Άρθρα
Δέκα γυναίκες δολοφονημένες από συντρόφους τους ή πρώην συντρόφους τους μέσα σε ένα μήνα. Η Πορτογαλία κοιτιέται στον καθρέφτη και πλέον δεν μπορεί... Δεν είναι εγκλήματα πάθους, είναι γυναικοκτονίες
Την τελευταία στιγμή η ιρανική κρατική τηλεόραση IRIB ανακοίνωσε την απόφασή της να μη μεταδώσει τον αγώνα Μπάγερν Μονάχου-Αουγκσμπουργκ της... Το Ιράν λογοκρίνει ακόμη και ποδοσφαιρικούς αγώνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου