Για την Εσθήρ, Εστέρ, Εστερίκα, Ρίκα: το αστέρι το λαμπρό στα πρώτα ερωτικά μου χρόνια τα νεανικά τα μικράτα μου!

Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)

Το ποίημα της Εσθήρ Μπεσσαλέλ*

-Και η Εστέρ;
-Τώρα έρχεται ... η δύστυχη...
ALBERTO SAVINIO Ο Λορέντζος Μαβίλης





σαν ξαναεπιστρέψω
στην Θεσσαλονίκη
από τη Κόλαση
δεν θε ν'αφήσω τους αγαπητούς μου
τους Οβραίους πάλι να με ζουρλάνουνε
με τα
"είδες Σολομωνίκο - τάδε σύνταγμα-
είδες Μωυσή -στον τάδε λόχο
τάδε διμοιρία- ή
ίσως να εσυνάντησες τον Αβραμίκο πουθενά;..."
και άλλα...

Θα τους αρπάξω από τα μούτρα
Τους αγαθούς τους πονεμένους ανθρώπους
Και με φωνές και με σκουξίματα
Θα επιμείνω να μου πουν
Αν συναντήσαν πουθενά
Την Εστερίκα
Τη Ρίκα
Το αστέρι το λαμπρό
στα πρώτα ερωτικά μου χρόνια τα νεανικά
τα μικράτα μου!


Ω! το κελεπούρι του μεγάλου παρισινού βιβλιοπωλείου!
Η χαριτωμένη γαλλιδούλα!
(με βαθιές ρίζες –όμως-
Εις γην Χαναάν)
ώ! η υπέροχη μαγνόλια!
η  κατάλευκη γαρδένια
Τ' άσπρο μου γιασεμί
με τα μαύρα βελούδινα
σπανιόλικα της
μάτια

ώ! ο ποιητικό απόηχος
των γιοφυριών πάνω στο Σηκουάνα
η φουντωτή ανθισμένη καστανιά
των μακρυών λεωφόρων
η μαγευτική γλυσίνα
των ανακτορικών πάρκων
η άκρως δονούμενη
θεσπέσια άρπα του Δαυίδ!

μά πώς την έχασα
την άφατη την ευτυχία
απ' τα χέρια μου!
Οι δίνες της ζωής υπάρξαν οι αιτία...

παντού και πάντα την αναπολώ
πάντα την σκέφτομαι
κι ο νους μου τώρα και πάντα είναι
κοντά της

Μήπως να μετανάστεψε –ως ποθούσε-
Στο «Ερέτζ Ισραήλ»;
Μήπως μου την εκάμαν
Λουλουδάκι
Οι απαίσιοι Νατσήδες;
Ή μήπως τώρα να ‘ναι κάπου να μαραίνεται
Και να μη
Με θυμάται;



 *Συλλογή  "Στην κοιλάδα με τους ροδώνες", εκδ. Ίκαρος 1992