H Ιστορία είναι κάτι παραπάνω

 

"Η Ιστορία είναι κάτι παραπάνω

από την καταγραφή των εγκλημάτων,
των ανοησιών και των συμφορών
του ανθρώπινου γένους"
Εdward Gibbon
ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ ΓΙΒΒΩΝ
(27 Απριλίου 1737 – 1794)

Άγγλος ιστορικός , ένας από τους κυριότερους εκφραστές του του Ορθολογισμού στην εποχή του Διαφωτισμού. Στο μνημειώδες και εν πολλοίς αξεπέραστο έργο του "Τhe History of the Decline and Fall of the Roman Empire" ( "Η ιστορία της παρακμής και της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας"), που δημοσιεύτηκε σε έξι τόμους από το 1776-1788, διατύπωσε την άποψη ότι ο χριστιανισμός , με κυριότερο εκφραστή του το Βυζάντιο, ήταν η παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, διότι επέβαλε τη βαρβαρότητα και τη θρησκεία πάνω στην ανθρώπινη λογική, που ήταν η βάση του αρχαίου κόσμου. Η θέση αυτή ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών εκ μέρους της θρησκείας και το έργο του υπήρξε για μεγάλο διάστημα απαγορευμένο στα μέλη των θρησκευτικών κοινοτήτων της Δύσης, ιδιαίτερα στους κύκλους των Καθολικών.
________________________________

Η Ιστορία μιας χώρας μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας

 

 

 

Η οικογένεια στο Βουκουρέστι: στη μέση με τα λευκά, η Ελλη. Αριστερά, η κόρη της Αλίκη και δεξιά, ανακαθισμένη, η Λουκία.

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 26.11.2016

Συντάκτρια: 

Νόρα Ράλλη

Σύμφωνα με το λεξικό της νεοελληνικής, κοσμοπολίτης είναι ο πολυταξιδεμένος, που έζησε σε διάφορες χώρες, προσαρμόστηκε και αφομοίωσε ποικίλους τρόπους ζωής και που χαρακτηρίζεται από την άνεση με την οποία μπορεί να κινηθεί σε όλους τους χώρους.
Η Ελληνίδα Ελλη έμεινε όλη της τη ζωή στη Ρουμανία. Αλλά ήταν γνήσια κοσμοπολίτισσα.
Οπως και οι κόρες της, Λουκία και Αλίκη.

«Είχαν έναν αέρα. Εμπαινε σε έναν χώρο και ο χώρος γέμιζε. Χωρίς τουπέ. Με σιγουριά και αυτοπεποίθηση, χωρίς δειλία. Αυτά τα κληρονόμησα κι εγώ. Μπαίνεις σε ένα χώρο ολόκληρος και δίνεσαι και ολόκληρος. Αυτό που σήμερα ονομάζουμε σνομπισμό και "ύφος", τότε ήταν κοσμοπολιτισμός, σιγουριά και "αέρας". Αυτό που ονομάζουν οι Γάλλοι, prestance - " επιβλητική παρουσία"».

Αυτά μας είπε η Ρωξάντρα Μποττέα - Νούλα, εγγονή της Ελλης, κόρη της Λουκίας και μοναδική απόγονος της αστικής αυτής οικογένειας, που έζησε και διέπρεψε στη Ρουμανία.

Λουκία, Eλλη, Αλίκη: ντυμένες με την τελευταία λέξη της μόδας, για την εποχή | 

 

 

Η Ρωξάντρα (Σάντρα) κατέγραψε την ιστορία της οικογένειάς της και την αλήθεια ενός ολάκερου αιώνα, στο βιβλίο «Οι κοσμοπολίτισσες» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αιώρα.
Οι πρόγονοί της, από Κεφαλονιά, Χίο και Κωνσταντινούπολη, πήγαν στη Ρουμανία για μια καλύτερη τύχη, γύρω στα 1870.
Η ίδια περιγράφει με τρόπο τόσο ιστορικά ακριβή όσο και προσωπικά ευαίσθητο όλα τα συγκλονιστικά γεγονότα του 20ού αιώνα, στη σκιά των οποίων έζησε η οικογένειά της, με πρωταγωνιστές τις τρεις γυναίκες που τόσο αγαπά και θαυμάζει: την πανέμορφη («είχαν να το λένε για την ομορφιά της») Ελλη, τη Λουκία και την Αλίκη.
Ανασυνθέτοντας την ιστορία της αστικής αυτής οικογένειας Ελλήνων της Ρουμανίας κατορθώνει αφενός να ψηλαφίσει τις προσωπικότητες των τριών αυτών γυναικών και αφετέρου να καταρρίψει ποικίλα στερεότυπα:
«Θέλησα, μέσα από την ιστορία της οικογένειάς μου, να μιλήσω και για την Ιστορία της Ρουμανίας. Μιας χώρας που δεν αναγνωρίζεται σήμερα ούτε για την Ιστορία της ούτε για τον ρόλο που έπαιξε στην ευρωπαϊκή Ιστορία. Προ κομμουνισμού, η Ρουμανία ήταν κέντρο πρωτοπορίας, γραμμάτων, τεχνών και οικονομίας. Ο κομμουνισμός πήγε τη χώρα πίσω. Μια χώρα που ξεχώριζε τότε στην Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο που το Βουκουρέστι του Μεσοπολέμου το ονόμαζαν "Μικρό Παρίσι". Τα κτίρια, η κουλτούρα, το πνεύμα των ανθρώπων... Τα σημερινά στερεότυπα δεν έχουν καμία σχέση με το τι ήταν πραγματικά η Ρουμανία. Για να καταρρίψω αυτές τις αντιλήψεις ήθελα, μεταξύ άλλων, να γράψω αυτό το βιβλίο», διευκρινίζει η συγγραφέας.
Πολλά έχουν γραφεί για τους Ελληνες της διασποράς, ωστόσο το να αναπλάσεις μία ολόκληρη εποχή (πάνω από έναν αιώνα σε διάρκεια) μέσα από προσωπικές αφηγήσεις και μαρτυρίες είναι αυτό που ανάγει την μικροϊστορία σε βασική ιστοριογραφική μέθοδο.

Casa Scânteii (1952-56), σύμβολο της κομμουνιστικής περιόδου στο Βουκουρέστι, σήμερα «Οίκος του Ελεύθερου Τύπου». Το άγαλμα του Λένιν έχει πλέον αποκαθηλωθεί. | 

 

 

Το βιβλίο «Οι κοσμοπολίτισσες» όχι μόνο σκιαγραφεί το πώς ζούσαν αλλά και το τι πρόσφεραν οι Ελληνες, από τα τέλη του 19ου αι. μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στη Ρουμανία, αλλά και την ίδια την Ιστορία της χώρας, όπως και στιγμές της περιπλάνησης της οικογένειας προς αναζήτηση νέων πατρίδων, στην Αμερική, στην Αργεντινή και φυσικά στην Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως από τόσους λαούς που πέρασαν από αυτά τα μέρη, οι Ελληνες άφησαν το σημάδι τους:

«Σ' αυτό συνέβαλε καταρχήν ο αριθμός: ήταν πολλοί. Επειτα, ήταν εργατικοί, δουλευταράδες και έξυπνοι. Διέπρεψαν ως επιχειρηματίες. Και όλοι τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έκαναν περιουσίες. Αλλά και στα γράμματα ξεχώρισαν, στο θέατρο, στη μουσική.

Σε αυτούς βασίστηκε κυρίως η ανάπτυξη και η διεθνής αναγνώριση της χώρας τότε. Περισσότεροι από τους μισούς πρωθυπουργούς της Ρουμανίας από τα τέλη του 19ου αι. έως σήμερα ήταν Ελληνες ή ελληνικής καταγωγής...

Στην Ελλάδα ήταν δύσκολο να κάνουν αυτά τα πράγματα. Στο εξωτερικό, όμως, έγιναν μεγάλοι και τρανοί. Και το άξιζαν. Στη Ρουμανία, η οικονομία ήταν στην κυριολεξία στα χέρια των Ελλήνων.

Μετά ήταν οι Αρμένιοι και οι Εβραίοι και τελευταίοι οι Ρουμάνοι. Σύμφωνα, μάλιστα, με ιστορικά στοιχεία, το ελληνικό στοιχείο στη Ρουμανία ήταν παρόν επί 27 αιώνες, χωρίς διακοπή.

Φτιάξανε ωραία σπίτια, καινοτόμες βιομηχανίες, εξέλιξαν τη χώρα σε όλους τους τομείς (οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και πολιτικό). Και το πιο σημαντικό: ήταν κοσμοπολίτες».

 
  Το αρχοντικό του Φαναριώτη Καντακουζηνού, σημερινό Μουσείο Μουσικής «Τζεόρτζε Ενέσκου», Βουκουρέστι. |
 [....................................]
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ=> Η Ιστορία μιας χώρας μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας