Απύλωτη εμπάθεια
Ακόμη δεν το πήραμε το δάνειο
βγήκαν κάποιοι να καταγγείλουν προκαταβολικά τον υποψήφιο διαχειριστή
του. Την ξέρετε, ασφαλώς, την υπόθεση για το δάνειο 3 δισ. ευρώ που
ζητάει από την Παγκόσμια Τράπεζα η κυβέρνηση, για να χρηματοδοτήσει
προγράμματα απασχόλησης.
Τίποτε δεν είναι βέβαιο. Οι δανειστές το συζητούν αλλά ακόμη δεν έχουν δώσει το οκέι.
Ωστόσο, και ενώ το θέμα είναι υπό εξέταση, σπεύδει η Δημοκρατική Συμπαράταξη να εκδώσει ανακοίνωση για να αποδοκιμάσει την προσπάθεια της κυβέρνησης επειδή θεωρεί ότι ο βασικός στόχος της δεν είναι να χτυπήσει την ανεργία, αλλά να χτίσει νέο πελατειακό κράτος.
Δηλαδή, να πάρει τα λεφτά, και μάλιστα με υψηλό επιτόκιο, και να τα μοιράσει στους δικούς της ψηφοφόρους που είναι άνεργοι έτσι ώστε να παραμείνει στην εξουσία.
Προφανώς μιλούν εκ πείρας στη Δημοκρατική Συμπαράταξη (κόμμα πυλώνας της είναι το ΠΑΣΟΚ). Ξέρουν από τέτοιες πρακτικές. Τις χρησιμοποίησαν με φοβερή επιδεξιότητα τις δεκαετίες του '80 και του '90 και μεγαλούργησαν. Το ίδιο ακριβώς έκανε και το άλλο σκέλος του συναινετικού δικομματισμού, η Ν.Δ, την περίοδο που κυβερνούσε με εξίσου εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τώρα, αν εξαιτίας αυτών των επιλογών (υπάρχουν κι άλλες βεβαίως) οδηγηθήκαμε στην χρεοκοπία και φορτωθήκαμε τα μνημόνια (για πόσα χρόνια ακόμη ένας Θεός ξέρει) είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια.
Η εμπάθεια πάντως είναι κακός σύμβουλος. Για να πάρουμε το δάνειο πρέπει να το εγκρίνουν οι θεσμοί. Σε επιτροπεία είναι η χώρα για να μην ξεχνιόμαστε. Αν συμφωνήσουν θα έχουν και την ευθύνη της διαχείρισης.
Συνεπώς αυτοί θα οργανώσουν τους μηχανισμούς ελέγχου. Κι αν τους ξεφύγει κάτι υπάρχει και η αντιπολίτευση. Καθήκον της είναι να μην αφήσει την κυβέρνηση να μπει στον πειρασμό να λειτουργήσει με στενά κομματικά κριτήρια. Εκτός αν η αντιπολίτευση πιστεύει ότι δεν πρέπει να διεκδικήσουμε το δάνειο για άλλους λόγους.
Είναι μια θέση. Σεβαστή. Ας την καταθέσει. Καθαρά. Χωρίς φιοριτούρες. Χωρίς βαρύγδουπες τιποτολογίες.
Και ταυτοχρόνως να πει στους ανέργους τις εναλλακτικές λύσεις.
Τίποτε δεν είναι βέβαιο. Οι δανειστές το συζητούν αλλά ακόμη δεν έχουν δώσει το οκέι.
Ωστόσο, και ενώ το θέμα είναι υπό εξέταση, σπεύδει η Δημοκρατική Συμπαράταξη να εκδώσει ανακοίνωση για να αποδοκιμάσει την προσπάθεια της κυβέρνησης επειδή θεωρεί ότι ο βασικός στόχος της δεν είναι να χτυπήσει την ανεργία, αλλά να χτίσει νέο πελατειακό κράτος.
Δηλαδή, να πάρει τα λεφτά, και μάλιστα με υψηλό επιτόκιο, και να τα μοιράσει στους δικούς της ψηφοφόρους που είναι άνεργοι έτσι ώστε να παραμείνει στην εξουσία.
Προφανώς μιλούν εκ πείρας στη Δημοκρατική Συμπαράταξη (κόμμα πυλώνας της είναι το ΠΑΣΟΚ). Ξέρουν από τέτοιες πρακτικές. Τις χρησιμοποίησαν με φοβερή επιδεξιότητα τις δεκαετίες του '80 και του '90 και μεγαλούργησαν. Το ίδιο ακριβώς έκανε και το άλλο σκέλος του συναινετικού δικομματισμού, η Ν.Δ, την περίοδο που κυβερνούσε με εξίσου εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τώρα, αν εξαιτίας αυτών των επιλογών (υπάρχουν κι άλλες βεβαίως) οδηγηθήκαμε στην χρεοκοπία και φορτωθήκαμε τα μνημόνια (για πόσα χρόνια ακόμη ένας Θεός ξέρει) είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια.
Η εμπάθεια πάντως είναι κακός σύμβουλος. Για να πάρουμε το δάνειο πρέπει να το εγκρίνουν οι θεσμοί. Σε επιτροπεία είναι η χώρα για να μην ξεχνιόμαστε. Αν συμφωνήσουν θα έχουν και την ευθύνη της διαχείρισης.
Συνεπώς αυτοί θα οργανώσουν τους μηχανισμούς ελέγχου. Κι αν τους ξεφύγει κάτι υπάρχει και η αντιπολίτευση. Καθήκον της είναι να μην αφήσει την κυβέρνηση να μπει στον πειρασμό να λειτουργήσει με στενά κομματικά κριτήρια. Εκτός αν η αντιπολίτευση πιστεύει ότι δεν πρέπει να διεκδικήσουμε το δάνειο για άλλους λόγους.
Είναι μια θέση. Σεβαστή. Ας την καταθέσει. Καθαρά. Χωρίς φιοριτούρες. Χωρίς βαρύγδουπες τιποτολογίες.
Και ταυτοχρόνως να πει στους ανέργους τις εναλλακτικές λύσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου