Η περί ζωής και θανάτου άποψη ενός φιλοσόφου
"Θάνατος
ουδείς ουδενός ή μόνον εμφάσει, καθάπερ ουδέ γένεσις ουδενός ή μόνον
εμφάσει. Το μεν γαρ εξ ουσίας τραπέν εις φύσιν έδοξε γένεσις, το δε εκ
φύσεως εις ουσίαν κατά ταυτά θάνατος ούτε γιγνομένου κατ΄αλήθειάν τινος,
ούτε φθειρομένου ποτέ, μόνον δε εμφανούς όντος αοράτου τε ύστερον του
μεν διά παχύτητα της ύλης, του δε διά λεπτότητα της ουσίας, ούσης μεν
αιεί της αυτής, κινήσει δε διαφερούσης και στάσει. Τούτο γαρ που το
ίδιον ανάγκηι της μεταβολής ουκ έξωθεν γενομένης ποθέν, αλλά του μεν
όλου μεταβάλλοντος εις τα μέρη, των μερών δε εις το όλον τρεπομένων
ενότητι του παντός."
"Κανείς δεν πεθαίνει παρά μόνο φαινομενικά, κανείς επίσης δεν γεννιέται παρά μόνο φαινομενικά. Η μετατροπή της ουσίας σε φύση θεωρείται
γέννηση , ενώ η μετατροπή της φύσης σε ουσία θεωρείται , κατά τον ίδιο τρόπο, θάνατος.
Ούτε γεννιέται στην πραγματικότητα κάτι ούτε επίσης φθείρεται ποτέ, αλλά τη μία φορά φανερώνεται και την άλλη δεν είναι ορατό · το πρώτο συμβαίνει λόγω
πυκνότητας της ύλης, ενώ το δεύτερο λόγω λεπτότητος της ουσίας, που
είναι πάντα ίδια και απλώς διαφέρει ως προς την κίνηση και την στάση. Διότι
αυτό είναι αναγκαστικά το χαρακτηριστικό γνώρισμα της μεταβολής, που δεν γίνεται από
κάπου έξω, αλλά το σύνολο μεταβάλλεται σε μέρη, τα δε μέρη μετατρέπονται σε όλον
λόγω της ενότητος του συνόλου. "
-Στον Βαλέριο. [ Περί ζωής και θανάτου ]
Απολλώνιος ο Τυανεύς - Βίος και Έργο. Τα Σωζόμενα.
Απόδοση:Gerontakos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου