Προειδοποιητικό σήμα
[Κύριο άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών]
Η κυβέρνηση συμπλήρωσε
ήδη ένα μήνα στη διακυβέρνηση του τόπου. Ενα από τα πρώτα βήματά της
ήταν να παρουσιαστεί στο ευρωπαϊκό προσκήνιο με νέες θέσεις και νέο ύφος
και να προσπαθήσει να αλλάξει ριζικά την εικόνα που είχαν σχηματίσει
κυβερνήσεις, θεσμοί και όργανα για τους εκπροσώπους των ελληνικών
κυβερνήσεων. Αναμφίβολα πιστώνεται με μια επιτυχία, καθώς όλοι είδαν ότι
υπάρχουν και υπουργοί που τολμούν να εκφράσουν απερίφραστα την αντίθεσή
τους στην κυρίαρχη δημοσιονομική λιτότητα που έχει επιβληθεί.
Στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε σκληρά και πέτυχε -με αρκετούς συμβιβασμούς, είναι αλήθεια- τη συμφωνία με την Ευρωομάδα, η οποία της έδωσε μια τετράμηνη ανάσα. Ουσιαστικά η κυβέρνηση χρειαζόταν χρόνο και τον εξασφάλισε, έστω και ελάχιστο.
Αυτό που κρίνεται τώρα είναι πώς θα τον αξιοποιήσει. Η ελληνική κοινωνία τής έδωσε μετεκλογικά όχι μόνο πίστωση χρόνου, αλλά και πίστωση ανοχής, γιατί αναμένει τα πρώτα χειροπιαστά αποτελέσματα της διακυβέρνησης -δεν λέμε της ανάληψης της εξουσίας, γιατί αυτό είναι ζητούμενο. Ενα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών -πέρα από το 36% που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ- δεν θέλει τη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ούτε βέβαια την ταπεινωτική συμμόρφωση στις επιταγές των δανειστών μας. Αρα η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα δύσκολο εγχείρημα. Πρέπει να δώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα δείγματα αποτελεσματικής γραφής, ανταποκρινόμενη στις προσδοκίες του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Η εποχή των διακηρύξεων τελείωσε. Η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ ηττήθηκε και για την ώρα δεν μπορεί να αρθρώσει κανένα πειστικό επιχείρημα. Οι μηχανισμοί όμως που καθήλωναν για χρόνια τη χώρα στη διαφθορά και τη διαπλοκή πολιτικής, οικονομικής και εκδοτικής εξουσίας, το πελατειακό κράτος, η γραφειοκρατία, η παραοικονομία και η καταστροφική διαχείριση παραμένουν στη θέση τους έτοιμοι να «καταβροχθίσουν» τους νέους κυβερνώντες, να τους αλώσουν ή να τους υποχρεώσουν να συμβιβαστούν με τις κατεστημένες πρακτικές. Αναμφίβολα είναι θετική η διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει ένα εξυγιαντικό μέτωπο με τους κυρίαρχους των ΜΜΕ, η διαπλοκή των οποίων αγκαλιάζει και τον ευαίσθητο χώρο του αθλητισμού.
Ελπίζουμε ότι οι υπουργοί και οι υφυπουργοί της νέας κυβέρνησης ξέρουν πολύ καλά τι έχουν να αντιμετωπίσουν, έστω και αν δεν ήταν καλά προετοιμασμένοι, ούτε «σαν έτοιμοι από καιρό» για να αναλάβουν ένα τόσο δύσκολο έργο. Ελπίζουμε ακόμη να μη νομίζουν ότι κάποιες αλλαγές στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς θα τους σώσουν -αυτές μάλλον αργούν. Εκεί που έφτασαν, πρέπει να δράσουν γρήγορα και αποφασιστικά. Ας αφήσουν κάποιοι τις ανιστόρητες συγκρίσεις με τη δεκαετία του ‘40 και ας ριχτούν με όρεξη και πάθος στο έργο για να ανταποκριθούν σε αυτό που περιμένει όλος ο κόσμος: να δουν κατάματα την πραγματικότητα και να τη διορθώσουν ουσιαστικά, αν δεν μπορούν να την αλλάξουν αμέσως ριζικά.
Να μιλήσουν όλοι ειλικρινά στον κόσμο, να πουν τι μπορούν να κάνουν τώρα και τι αργότερα, να πάψουν να λειτουργούν ως αντιπολιτευτικό κόμμα και, κυρίως, να αφήσουν τις καθημερινές μάχες στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα για τα κομματικά στελέχη τους και εκείνοι να αφοσιωθούν κυριολεκτικά στο κυβερνητικό έργο τους. Τα προειδοποιητικά σήματα από την κοινωνία αυξάνονται ανησυχητικά!
Στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε σκληρά και πέτυχε -με αρκετούς συμβιβασμούς, είναι αλήθεια- τη συμφωνία με την Ευρωομάδα, η οποία της έδωσε μια τετράμηνη ανάσα. Ουσιαστικά η κυβέρνηση χρειαζόταν χρόνο και τον εξασφάλισε, έστω και ελάχιστο.
Αυτό που κρίνεται τώρα είναι πώς θα τον αξιοποιήσει. Η ελληνική κοινωνία τής έδωσε μετεκλογικά όχι μόνο πίστωση χρόνου, αλλά και πίστωση ανοχής, γιατί αναμένει τα πρώτα χειροπιαστά αποτελέσματα της διακυβέρνησης -δεν λέμε της ανάληψης της εξουσίας, γιατί αυτό είναι ζητούμενο. Ενα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών -πέρα από το 36% που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ- δεν θέλει τη ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ούτε βέβαια την ταπεινωτική συμμόρφωση στις επιταγές των δανειστών μας. Αρα η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα δύσκολο εγχείρημα. Πρέπει να δώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα δείγματα αποτελεσματικής γραφής, ανταποκρινόμενη στις προσδοκίες του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Η εποχή των διακηρύξεων τελείωσε. Η συγκυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ ηττήθηκε και για την ώρα δεν μπορεί να αρθρώσει κανένα πειστικό επιχείρημα. Οι μηχανισμοί όμως που καθήλωναν για χρόνια τη χώρα στη διαφθορά και τη διαπλοκή πολιτικής, οικονομικής και εκδοτικής εξουσίας, το πελατειακό κράτος, η γραφειοκρατία, η παραοικονομία και η καταστροφική διαχείριση παραμένουν στη θέση τους έτοιμοι να «καταβροχθίσουν» τους νέους κυβερνώντες, να τους αλώσουν ή να τους υποχρεώσουν να συμβιβαστούν με τις κατεστημένες πρακτικές. Αναμφίβολα είναι θετική η διαφαινόμενη πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει ένα εξυγιαντικό μέτωπο με τους κυρίαρχους των ΜΜΕ, η διαπλοκή των οποίων αγκαλιάζει και τον ευαίσθητο χώρο του αθλητισμού.
Ελπίζουμε ότι οι υπουργοί και οι υφυπουργοί της νέας κυβέρνησης ξέρουν πολύ καλά τι έχουν να αντιμετωπίσουν, έστω και αν δεν ήταν καλά προετοιμασμένοι, ούτε «σαν έτοιμοι από καιρό» για να αναλάβουν ένα τόσο δύσκολο έργο. Ελπίζουμε ακόμη να μη νομίζουν ότι κάποιες αλλαγές στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς θα τους σώσουν -αυτές μάλλον αργούν. Εκεί που έφτασαν, πρέπει να δράσουν γρήγορα και αποφασιστικά. Ας αφήσουν κάποιοι τις ανιστόρητες συγκρίσεις με τη δεκαετία του ‘40 και ας ριχτούν με όρεξη και πάθος στο έργο για να ανταποκριθούν σε αυτό που περιμένει όλος ο κόσμος: να δουν κατάματα την πραγματικότητα και να τη διορθώσουν ουσιαστικά, αν δεν μπορούν να την αλλάξουν αμέσως ριζικά.
Να μιλήσουν όλοι ειλικρινά στον κόσμο, να πουν τι μπορούν να κάνουν τώρα και τι αργότερα, να πάψουν να λειτουργούν ως αντιπολιτευτικό κόμμα και, κυρίως, να αφήσουν τις καθημερινές μάχες στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα για τα κομματικά στελέχη τους και εκείνοι να αφοσιωθούν κυριολεκτικά στο κυβερνητικό έργο τους. Τα προειδοποιητικά σήματα από την κοινωνία αυξάνονται ανησυχητικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου