Οι «ευρωεχθρικοί», οι «λαϊκιστικές», «οι εχθρικοί προς την οικονομία»,οι «εχθρικοί προς τις μεταρρυθμίσεις», οι «ακροαριστεροί»...

Τα επίθετα και η επίδρασή τους

Ενθέματα Αυγής: 22 Φεβρουαρίου 

 

της Ιωάννας Μεϊτάνη

Μέσα στα πολλά κείμενα υπογραφών και τις πολλές εκκλήσεις για συμπαράσταση και αλληλεγγύη στην Ελλάδα που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό, κυκλοφόρησε και μια έκκληση από Γερμανοέλληνες και Ελληνογερμανούς, «Για μια αμερόληπτη και δίκαιη ανταπόκριση στις δημοκρατικές αποφάσεις του ελληνικού λαού». Yπεύθυνος για τη δημοσίευση είναι ο Jürgen Link, ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου, και από τις 6.1.2015 έως σήμερα έχει υπογραφεί από εκατοντάδες άτομα, πολλοί από τους οποίους είναι εκπρόσωποι της ελληνογερμανικής πολιτιστικής κοινότητας στη Γερμανία. 

Ότο Ντιξ, «Pragerstrasse», 1920

Διαλέγω να την σχολιάσω εδώ όχι γιατί την θεωρώ την πιο σημαντική (μεγαλύτερη βαρύτητα είχε στη γερμανική κοινή γνώμη, λ.χ., η έκκληση των μεγαλύτερων γερμανικών συνδικάτων), αλλά γιατί είναι από τις λίγες που αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν το ελληνικό ζήτημα τα γερμανικά ΜΜΕ. Στην Ελλάδα, για να καταφέρουν να επιβάλλουν τις πολιτικές λιτότητας και κοινωνικής καταστροφής, τις βάφτισαν μονόδρομο και «διάσωση». Στη Γερμανία, για να τις εξηγήσουν στο εσωτερικό της χώρας, βάφτισαν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες τεμπέληδες, διεφθαρμένους (όλους) και ανίκανους (επίσης όλους). Οι φωνές που εκφράζουν το αντίθετο ελάχιστα ακούγονται, το επίπεδο της ενημέρωσης τα τελευταία χρόνια είναι πραγματικά αξιολύπητο. Γενικά επικρατεί η εντύπωση ότι κρίση στην Ελλάδα σημαίνει πως η χώρα δεν πληρώνει, ως όφειλε, τα δάνεια και ζει έτσι εις βάρος των γερμανών φορολογούμενων, οι οποίοι (οι ίδιοι αυτοπροσώπως) ξοδεύονται για να τα τρώμε εμείς.

Οι εικόνες της κοινωνικής αποσάθρωσης, της ανεργίας, της αστεγίας, των κλειστών καταστημάτων δεν έχουν περάσει στη γερμανική κοινή γνώμη. Ακόμη και άνθρωποι αριστεροί, που είναι, λες, πιο ευαισθητοποιημένοι, δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει επιφέρει η κρίση στην Ελλάδα, και σε κοιτάζουν με γουρλωμένα μάτια όταν τους τα διηγείσαι — για να μην αναφέρω πόσο σοκάρονται αν τύχει και βρεθούν εδώ και τα δουν. Επομένως, ο λεγόμενος «μέσος» άνθρωπος στη Γερμανία θεωρεί ότι η Ελλάδα, η μικρή αυτή χώρα των διακοπών του, έχει οικονομικά προβλήματα, τα οποία η Ευρώπη κοιτάει να διευθετήσει. Οι κοινωνικές επιπτώσεις είναι γι’ αυτόν αόρατες. Οπότε, γιατί να κάτσει να σκάσει; Αρκείται να εκνευρίζεται που δήθεν πληρώνει με τους φόρους του κάτι ρεμπεσκέδες στο Νότο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τον τελευταίο καιρό οι τίτλοι των μεγαλύτερων εφημερίδων και πόρταλς περιέχουν πάντοτε επίθετα με υποκειμενικούς χαρακτηρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ και των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης. Η τακτική αυτή είναι πάγια και περνάει σχεδόν απαρατήρητη, έχει όμως μεγάλη επίδραση στον κόσμο — και δεν αναφέρομαι μόνο σε αντιδραστικές εφημερίδες όπως η Welt, ούτε σε φυλλάδες όπως η Bild, αλλά σε μέσα απου θεωρούνται έγκυρα, όπως ο Spiegel. Για να πάρουμε μια μικρή γεύση: ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, είναι κόμμα «ευρωεχθρικό», «λαϊκίστικο», «εχθρικό προς την οικονομία», «εχθρικό προς μεταρρυθμίσεις», «ακροαριστερό». Και μερικοί τίτλοι από την προηγούμενη εβδομάδα, όλοι από τον Spiegel: «Στις αντιπαραθέσεις για το ελληνικό χρέος, η Ευρώπη στέκεται ενωμένη απέναντι στους προβοκάτορες», «Η τακτική του Βαρουφάκη είναι να διχάσει την Ευρωζώνη», «Η Ευρώπη ενωμένη απέναντι στους ταραξίες διπλωμάτες».

Γι’ αυτό έχει μια ιδιαίτερη αξία η παραπάνω έκκληση, γιατί επισημαίνει το χαμηλό επίπεδο και την απροκάλυπτη μεροληψία των γερμανικών ΜΜΕ, που συσκοτίζουν την αλήθεια και φωτίζουν μόνο την πλευρά που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.