Lebensraum(*)
— Περνάει ὁ στρατός, ὁ στρατός, ὁ στρατός.
— Περνάει ὁ στρατὸς καὶ ποῦ πηγαίνει;
— Στὸν πόλεμο πηγαίνει ὁ στρατός. Ὁ στρατὸς
στὸν πόλεμο πηγαίνει νὰ νικήσει.
— Ποιούς πρέπει νὰ νικήσει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
τοὺς ἄλλους ὅλους πρέπει νὰ νικήσει.
— Κι ἂν τοὺς νικήσει τί θὰ κάνει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
καινούρια σύνορα θὰ δώσει στὴ φυλή του.
Ἄνθρακες, θησαυροὺς καὶ ἀνοχύρωτες
πόλεις ποὺ οὔτε γνωρίζει τ’ ὄνομά τους.
— Καὶ τοὺς μεγαλοστεϊκοὺς καὶ ὅσους νικήθηκαν
κι αὐτοὺς ποὺ δὲν ἀξίζουν νὰ ὑπάρχουν
ποῦ θὰ τοὺς ὁδηγήσει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
σὲ ἄλλα τοπία θὰ τοὺς ὁδηγήσει⋅
στὸ Μπίρκεναου, στὴν Τρεμπλίνκα
καὶ στὸ Χέουμνο καὶ στὸ Γκουαντανάμο
καὶ στὸ Μπέλσεν.
— Καὶ ὅταν τοὺς ὁδηγήσει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
σὲ νέο πόλεμο θὰ πάει νὰ νικήσει.
Γιατὶ εἶναι ὁ πόλεμος πατρίδα
τοῦ στρατοῦ. Κι ὁ στρατὸς
δὲν ἔχει ἄλλη πατρίδα νὰ γυρίσει.
Ἀράδα ἀράδα κόβουν τὸ χορτάρι
γιὰ νὰ πλαγιάσουν κάτω ἀπὸ τὴ γῆ,
χιλιάδες λεῦγες μακριὰ γιὰ νὰ πλαγιάσουν
κάτω ἀπ’ τὶς φτέρες καὶ τὰ σταχτοβότανα.
— Μάταιο, μάταιο, εἶπε ἡ φωνή.
Ὅπως τόσες φορὲς ποὺ ἔχει γίνει,
τόσες φορὲς ποὺ ἔχει ξεχαστεῖ.
Μάταιο, ὅπως τὸ κορίτσι ποὺ ὀνειρεύεται⋅
ὅπως ἕνα κορίτσι ποὺ ὀνειρεύεται
πὼς βάζει ἀπ’ τὶς πληγές τους κοκκινάδι.
Νέοι κι ἐγκόσμιοι ὅσο κρατοῦσε ἡ νύχτα,
γράφοντας λέξεις βιαστικές,
κρύβοντας μὲς στὴ χούφτα τους τὴν κάφτρα,
μὲς στὸ σκοτάδι αὐτὸ τὰ πρόσωπά τους,
κοιτώντας στὴ μεριὰ ποὺ θὰ φανοῦν.
— Θὰ ἔρθουν. Θά ’ρθουν τώρα οἱ νεκροί. Οἱ νεκροὶ
σὲ φάλαγγα κατ’ ἄνδρα στοιχημένοι.
— Ποιούς πρέπει νὰ νικήσουν οἱ νεκροί; — Οἱ νεκροὶ
τοὺς πεθαμένους πρέπει νὰ νικήσουν.
— Κι ἂν τοὺς νικήσουν τί θὰ κάνουν οἱ νεκροί; — Οἱ νεκροὶ
καινούρια μνήματα θὰ δώσουν στὴ φυλή τους.
Καινούριο τόπο στοὺς νεκρούς⋅ στοὺς νεκροὺς
μιὰ νέα χώρα, νὰ χωρέσουν ὅλοι.
Σταύρος Ζαφειρίου
Ο Σταύρος Ζαφειρίου γεννήθηκε το 1958 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Ποιητής και πεζογράφος, μέχρι σήμερα έχει εκδώσει έντεκα ποιητικές συλλογές, τρία παραμύθια και μία νουβέλα. Ποιήματά του υπάρχουν δημοσιευμένα σε ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, σε ανθολογίες, καθώς και στο διαδίκτυο. Υπάρχουν επίσης, μεταφρασμένα και δημοσιευμένα σε ξένα περιοδικά και ανθολογίες στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά και σε βαλκανικές γλώσσες.
Το τελευταίο βιβλίο του (Προς τα πού, Νεφέλη 2012) τιμήθηκε με το βραβείο ποίησης από το περιοδικό Ο αναγνώστης (πρώην βραβείο Διαβάζω).(Πηγή:Ο Χρόνος)
— Περνάει ὁ στρατὸς καὶ ποῦ πηγαίνει;
— Στὸν πόλεμο πηγαίνει ὁ στρατός. Ὁ στρατὸς
στὸν πόλεμο πηγαίνει νὰ νικήσει.
— Ποιούς πρέπει νὰ νικήσει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
τοὺς ἄλλους ὅλους πρέπει νὰ νικήσει.
— Κι ἂν τοὺς νικήσει τί θὰ κάνει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
καινούρια σύνορα θὰ δώσει στὴ φυλή του.
Ἄνθρακες, θησαυροὺς καὶ ἀνοχύρωτες
πόλεις ποὺ οὔτε γνωρίζει τ’ ὄνομά τους.
— Καὶ τοὺς μεγαλοστεϊκοὺς καὶ ὅσους νικήθηκαν
κι αὐτοὺς ποὺ δὲν ἀξίζουν νὰ ὑπάρχουν
ποῦ θὰ τοὺς ὁδηγήσει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
σὲ ἄλλα τοπία θὰ τοὺς ὁδηγήσει⋅
στὸ Μπίρκεναου, στὴν Τρεμπλίνκα
καὶ στὸ Χέουμνο καὶ στὸ Γκουαντανάμο
καὶ στὸ Μπέλσεν.
— Καὶ ὅταν τοὺς ὁδηγήσει ὁ στρατός; — Ὁ στρατὸς
σὲ νέο πόλεμο θὰ πάει νὰ νικήσει.
Γιατὶ εἶναι ὁ πόλεμος πατρίδα
τοῦ στρατοῦ. Κι ὁ στρατὸς
δὲν ἔχει ἄλλη πατρίδα νὰ γυρίσει.
Ἀράδα ἀράδα κόβουν τὸ χορτάρι
γιὰ νὰ πλαγιάσουν κάτω ἀπὸ τὴ γῆ,
χιλιάδες λεῦγες μακριὰ γιὰ νὰ πλαγιάσουν
κάτω ἀπ’ τὶς φτέρες καὶ τὰ σταχτοβότανα.
— Μάταιο, μάταιο, εἶπε ἡ φωνή.
Ὅπως τόσες φορὲς ποὺ ἔχει γίνει,
τόσες φορὲς ποὺ ἔχει ξεχαστεῖ.
Μάταιο, ὅπως τὸ κορίτσι ποὺ ὀνειρεύεται⋅
ὅπως ἕνα κορίτσι ποὺ ὀνειρεύεται
πὼς βάζει ἀπ’ τὶς πληγές τους κοκκινάδι.
Νέοι κι ἐγκόσμιοι ὅσο κρατοῦσε ἡ νύχτα,
γράφοντας λέξεις βιαστικές,
κρύβοντας μὲς στὴ χούφτα τους τὴν κάφτρα,
μὲς στὸ σκοτάδι αὐτὸ τὰ πρόσωπά τους,
κοιτώντας στὴ μεριὰ ποὺ θὰ φανοῦν.
— Θὰ ἔρθουν. Θά ’ρθουν τώρα οἱ νεκροί. Οἱ νεκροὶ
σὲ φάλαγγα κατ’ ἄνδρα στοιχημένοι.
— Ποιούς πρέπει νὰ νικήσουν οἱ νεκροί; — Οἱ νεκροὶ
τοὺς πεθαμένους πρέπει νὰ νικήσουν.
— Κι ἂν τοὺς νικήσουν τί θὰ κάνουν οἱ νεκροί; — Οἱ νεκροὶ
καινούρια μνήματα θὰ δώσουν στὴ φυλή τους.
Καινούριο τόπο στοὺς νεκρούς⋅ στοὺς νεκροὺς
μιὰ νέα χώρα, νὰ χωρέσουν ὅλοι.
*Lebensraum(*)=ζωτικός χώρος
Σταύρος Ζαφειρίου
Ο Σταύρος Ζαφειρίου γεννήθηκε το 1958 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Ποιητής και πεζογράφος, μέχρι σήμερα έχει εκδώσει έντεκα ποιητικές συλλογές, τρία παραμύθια και μία νουβέλα. Ποιήματά του υπάρχουν δημοσιευμένα σε ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά, σε ανθολογίες, καθώς και στο διαδίκτυο. Υπάρχουν επίσης, μεταφρασμένα και δημοσιευμένα σε ξένα περιοδικά και ανθολογίες στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, γερμανικά και σε βαλκανικές γλώσσες.
Το τελευταίο βιβλίο του (Προς τα πού, Νεφέλη 2012) τιμήθηκε με το βραβείο ποίησης από το περιοδικό Ο αναγνώστης (πρώην βραβείο Διαβάζω).(Πηγή:Ο Χρόνος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου