Ληστές συνταξιούχων και Γκεμπελίσκοι

     Γκεμπελισμοί με τις συντάξεις

Πηγή: Το κύριο άρθρο από την έντυπη έκδοση της Ελευθεροτυπίας, 

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Αν κάτι έχουμε μάθει στο πετσί μας τα τελευταία πολλά χρόνια, είναι ότι οι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια. Πίσω από τη στατιστική και τους μέσους όρους, οι τεχνοκράτες και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι προσπαθούν να κρύψουν ή να αλλοιώσουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι καθημερινοί άνθρωποι. Είναι παράλληλα μια επικοινωνιακή αλχημεία, με την οποία προετοιμάζουν τον κόσμο για τα νέα επώδυνα μέτρα που θα πάρουν και πάλι, ερήμην τους.

Αυτό ακριβώς υποδηλώνουν και τα επίσημα στοιχεία του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση για τους συνταξιούχους. Λίγο πριν από την άφιξη της τρόικας, η αναγγελία ότι η μέση σύνταξη είναι 921,15 ευρώ, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι χαμηλότερη, και ο μέσος μισθός στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, δημιουργεί πολλά και εύλογα ερωτηματικά.

Τη στιγμή που ο κατώτατος μισθός -με τον οποίο αμείβονται ολένα και περισσότεροι εργαζόμενοι- είναι 586 ευρώ μικτά, ο συνειρμός οδηγεί πολλούς να σκεφθούν ότι είναι αδύνατον τόσο χαμηλοί μισθοί να συντηρήσουν για πολύ ακόμη αυτές τις συντάξεις. Το ίδιο και το γεγονός ότι 15% των συνταξιούχων είναι κάτω των 60 ετών ή ότι 600.000 παίρνουν σύνταξη από 1.000 έως 2.000 ευρώ.

Ουδεμία εξήγηση ότι οι παροχές αυτές είναι απολύτως νόμιμες και ότι οι συνταξιούχοι παίρνουν όσα δικαιούνται εκ του νόμου, αφού επί χρόνια η συντριπτική πλειονότητά τους τα έχει πληρώσει αυτά τα λεφτά μήνα μήνα από το μισθό τους.

Είναι προφανές ότι με το επικοινωνιακό αυτό τέχνασμα, η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει ως λογική και αναμενόμενη τη σκέψη-πρόταση για νέες περικοπές στο ασφαλιστικό, που σε συνεννόηση με την τρόικα είναι ήδη προ των πυλών.

Οι αριθμοί, ακόμη και όταν ευημερούσαν, δεν έλεγαν την αλήθεια. Η κατασκευασμένη ευφορία, η πλασματική και αντιπαραγωγική ανάπτυξη μέσω κρατικών προμηθειών και διόγκωσης της διαπλοκής, η αλόγιστη πιστωτική επέκταση και η μείωση των εσόδων λόγω της τεράστιας φοροδιαφυγής, δεν ήταν παρά μια φούσκα, που έσκασε κάτω από το βάρος του δημόσιου χρέους και των υπερβολικών ελλειμμάτων.

Τα σκάγια πήραν όμως μόνο όσους εργάζονταν παραγωγικά, δεν έκρυβαν εισοδήματα και δεν πλούτιζαν με μαύρο, αδήλωτο χρήμα. Οσους δηλαδή δεν είχαν καμία ευθύνη για τη διασπάθιση δημόσιας περιουσίας και την καταλήστευση κρατικών πόρων. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών ήταν και είναι οι μισθωτοί, που σήμερα και αύριο θα είναι συνταξιούχοι.

Η αλήθεια είναι πάντα πολύ ισχυρότερη από τους αριθμούς. Ο κ. Βρούτσης ας το θυμάται αυτό, όταν επιχειρήσει να πετσοκόψει (κι άλλο) ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος στη χώρα. Κι αντί για γκεμπελικής σύλληψης υπόγειες προπαγάνδες, σαν αυτή με τους συνταξιούχους, ας κοιτάξει να υπηρετήσει αυτούς που τον πληρώνουν με το αίμα τους: Τους πολίτες. Και όχι τους σφαγείς τους: Την τρόικα.