ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ

Αποστολή εξετελέσθη

 Εις μνήμην του άντρα μου

Βαγγέλη Αποστολόπουλου

Τραπεζικοί και τα τσιράκια τους

τηλέφωνα κουδούνιζαν

Κάθετες εφορμήσεις συνέχεια

Ο ήχος βάναυσος

Μην καθυστερείτε

Τακτοποιείστε τις εκκρεμότητές σας

ακόμη και στον ύπνο σας

Μην κοιμάστε

Κοιμάστε;

Πώς ησυχάσατε για σήμερα

Σπεύσατε στην Τράπεζα

διά υπόθεσίν σας

Τολμάτε να τρώτε

Φακές; Ούτε αυτές

Πρώτα στην Τράπεζα

Και η σκέψη σας δική μας

......

Απεβίωσε

Μόλις τα καταφέρατε

τσιράκια

Από τα σύννεφα σας χαιρετά

Στυμφαλίδες όρνιθες

τραπεζικοί τσιράκια

Χτυπάτε και φεύγετε

αφού τα πάρετε όλα

ακόμα και τη ζωή

ακόμα και τα όνειρα

Κατά τα άλλα

συνεχίζει να κυλά η Νέδα

οι ελιές ασημίζουν τις πλαγιές

Τα φοινικόδεντρα αργοσαλεύουν

τα κλαριά τους

Η θάλασσα γλυκά λικνίζεται

κι ο ήλιος ξεψυχά ρόδινος

στα νερά της

Τα ζάρια χτυπάν στο τάβλι

οι φίλοι γκρινιάζουν

Ο καπνός στο βάθος· η θυσία

ολοκληρώθηκε

και το σώμα σφραγισμένο

στα μάρμαρα

Ο Λαπίθας αντίκρυ

και τα μάτια σου λαίμαργα

θα προσπαθούν να διαπεράσουν

τα σκοτάδια

Μαρία Καρδάτου, Ποιήματα που τώρα γράφονται, Η Κυριακάτικη Αυγή, 17-01-12