"Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει!'
Τι συμβαίνει με τα νύχια των γυναικών;
Ρέα Βιτάλη
Protagon.gr
Ένα πράσινο, ένα κίτρινο, ένα ροζ, ένα πράσινο, ένα κίτρινο... Πτου! Ατυχία. Να μην έχει έξι δάκτυλα ώστε να βγει τέλεια η εναλλαγή των χρωμάτων. Μεγάλο δράμα να σου περισσεύει ένα ροζ... Καιρό τώρα παρατηρώ τα νύχια των γυναικών. Τι χρώματα! Τι φαντασία! Τι δημιουργικότητα! Τι έμπνευση! Πόση ώρα μπορεί να διαθέτεις για να βάψεις τα νύχια κόκκινα και να προσθέτεις βούλες άσπρες σε κάθε νυχάκι. Ή να απλώνεις μανόν στο μισό του νυχιού πορτοκαλί και στο άλλο μισό, του ίδιου ακριβώς νυχιού, μωβ. Ή να σετάρεις το μπλε της θάλασσας και του ουρανού με το μπλε των νυχιών σου. Τι θέλει να πει η κάθε γυνή μέσω του νυχιού; Και μη μου πείτε ότι το όλον αφορά τα νιάτα. Καλέ... Μεγάλες γυναίκες, όλων των κοινωνικών τάξεων και ανεξαρτήτως οικονομικών δυνατοτήτων.
"Δεν πλένουμε , δεν ξύνουμε, δεν πιάνουμε, δεν ξεφυλλίζουμε.
Λες να ’ναι που στα χρόνια μας οι άνθρωποι τροχίζουν τα νύχια τους για καβγάδες; Λες η οικονομική κρίση που απαγορεύει το ξέσπασμα σε αγορές ρούχων και λοιπών καταναλωτικών, να βρήκε έναν σχετικά ανέξοδο τρόπο για να βγάλει η κάθε μια το άχτι της; Μη βιαστείτε να μιλήσετε για «την κοσμάρα τους». Ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας η γυναίκα. Μητριαρχία είχαμε ανέκαθεν. Αγώνας. Ετοιμοπόλεμη. Να προσαρμοστεί, να δώσει δύναμη και κουράγιο, ν΄ αγκαλιάσει, να παρηγορήσει, να σκαρφιστεί πουγκιά εκτάκτου ανάγκης, να βρει λύσεις... Οι παντρεμένες να ορίσουν νέο τόπο και οικογενειακό στόχο. Οι χωρισμένες να σπάσουν τα μούτρα τους στα ξεμπερδευτικά «αφού σου λέω δεν έχω!» των πρώην. Ακροβασίες σε σχοινιά καθημερινής τρέλας. Συνυπάρξεις που βράζουν λες για να υποδεχτούν μακαρόνια. «Φταις» που φτύνονται στον αέρα. Μετατοπίσεις ευθυνών. Πόνος, αδικίες, κουρέλια αξιοπρέπειες, αχαρτογράφητα αύρια. Έχουν αγώνα οι γυναίκες σε κάθε σπίτι. Το λες και βαρύ σταυρό στους ώμους. Κι ωστόσο... Νύχια. Μισό μπλε ελεκτρίκ και μισό του ίδιου νυχιού πορτοκαλί με ενδιάμεση λεπτή γραμμούλα χρυσή. Γαλλικό στην κορφή, με 8 αποχρώσεις ουράνιου τόξου, στο υπόλοιπο.
Υποκλίνομαι στο παράλληλο σύμπαν των γυναικών. Στον «κόσμο» που περπατάει παράλληλα αλλά και ανεξάρτητα από τον κόσμο. Στις δαιδαλώδεις διαδρομές εγκεφάλου που βρίσκουν εκτόνωση ή στιγμιαία διέξοδα στα αδιέξοδα. Υποκλίνομαι στο απροσδιόριστο που για κάθε μια ξεχωριστά είναι απολύτως προσδιορισμένο. Υποκλίνομαι σε κωδικούς που αν και γυναίκα δεν θα σπάσω ποτέ.
Μπορεί τελικά μ΄ αυτόν τον τρόπο να ακινητοποιούν τα νύχια, να τα συγκρατούν ή ν΄ ακυρώνουν τη χρήση τους... Βάρδα μην τα ελευθερώσουν. Γάτες!
"Να κάναμε και καμιά μαλακία να περνάγαμε την ώρα!..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου