ΕΛΕΦΑΝΤΟΪΣΤΟΡΙΕΣ

The Elephant Poem

by John Godfrey Saxe

 (1816-1887)

It was six men of Indostan
To learning much inclined
Who went to see the Elephant
(Though all of them were blind),
That each by observation
Might satisfy his mind

The First approached the Elephant,
And happening to fall
Against his broad and sturdy side,
At once began to bawl:
"God bless me! but the Elephant
Is very like a wall!"

The Second, feeling of the tusk,
Cried, "Ho! what have we here
So very round and smooth and sharp?
To me 'tis mighty clear
This wonder of an Elephant
Is very like a spear!"

The Third apprached the animal,
And happening to take
The squirming trunk within his hands,
Thus boldly up and spake:
"I see," quoth he, "the Elephant
Is very like a snake."

The Fourth reached out an eager hand,
And felt about the knee.
"What most this wondrous beast is like
Is mighty plain," quoth he;
"Tis Clear enough the Elephant
Is very like a tree."

The Fifth, who chanced to touch the ear,
Said: "E'en the blindest man
Can tell what this resembles most;
Deny the fact who can,
This marvel of an Elephant
Is very like a fan!"

The Sixth no sooner had begun
About the beast to grope,
Then seizing on the swinging tail
That fell within his scope,
"I see," quoth he, "the Elephant
Is very like a rope."

And so these men of Indostan
Disputed loud and long.
Each in his own opinion
Exceeding stiff and strong,
Though each was partly in the right,
And all were in the wrong.

*****************************                                              

  ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΑ 

  Έξι άνδρες από το Ινδοστάν, 
που 'χαν  μεγάλη έφεση για   μάθηση ,
τον ελέφαντα πήγανε  να δουν
 (αν και όλοι τους ήταν τυφλοί)
και παρατηρώντας τον 
καθένας τους να ικανοποιηθεί.


Πλησιάζοντας τον ελέφαντα ο πρώτος, 
 του ΄τυχε να πέσει πάνω
στη πλατιά ντούρα  πλευρά του .
Άρχισε  τότε να φωνάζει: 
«Ο Θεός να με προστατεύει,
αλλά ο ελέφαντας μοιάζει πολύ με τοίχο!»

Αγγίζοντας ο δεύτερος  τον χαυλιόδοντα
φώναξε: «Αχά , τι έχουμε εδώ; 
Τόσο στρογγυλό και λείο και κοφτερό;
Ξεκάθαρα νομίζω εγώ πως αυτός ο ελέφαντας 
μοιάζει πολύ με ακόντιο.»

Ο τρίτος πλησίασε το ζώο, 
κι έπιασε στην τύχη με τα χέρια του
την προβοσκίδα που σάλευε.
Αμέσως δίχως καμιά αμφιβολία
είπε: "Κατάλαβα , ο ελέφαντας
μοιάζει  με φίδι ."

 Το χέρι άπλωσε με ζέση ο τέταρτος 
κι ακούμπησε κάπου το γόνατο.
"Είναι ξεκάθαρο, είπε,  με τι μοιάζει
 πιο πολύ  το θαυμαστό τούτο ζώο .
Σαφέστατα  είναι όμοιο  με  δέντρο."


Ο πέμπτος που του ΄τυχε να  ψηλαφίσει το αυτί, 
είπε: "Ακόμη και ο πιο στραβούλιακας
μπορεί να πει με τι μοιάζει περισσότερο.
Ας το αρνηθεί όποιος μπορεί,
αλλά αυτό το ελεφαντίσιο θαύμα
όμοιο είναι με βεντάλια.

Ο έκτος  αρχίζοντας
 να ψαχουλεύει το ζωντανό
έπιασε την  κινούμενη ουρά του,
 που έτυχε να ΄ναι κοντά του.
"Κατάλαβα, είπε, ο ελέφαντας
 μοιάζει πολύ με σκοινί."

Έτσι οι άντρες εκείνοι από το Ινδοστάν, 
μάλωναν μεγαλόφωνα ώρα πολλή,
για να υπερισχύσει του καθενός η γνώμη
 με απόλυτο  και  δυναμικό τρόπο, 
αν κι ο  καθένας τους είχε ένα μέρος δίκιου,
όλοι τους έκαναν λάθος .

[Απόδοση :Gerontakos]

                                             John G. Saxe  (John Godfrey Saxe - Wikipedia)