"Κανέναν
άνεργο δεν ενδιαφέρει ο αδυσώπητος αγώνας για την εξουσία, αν δεν βλέπει κάτι
να αλλάζει στη ζωή του. Χορτάσαμε από αδιέξοδες διαδηλώσεις, συγκρούσεις,
αιματηρές συμπλοκές. Αγανακτήσαμε, επενδύσαμε στον πιο ακραίο λαϊκισμό,
εκτονωθήκαμε απαιτώντας να καεί το μπ... η Βουλή, αποδιαρθρώσαμε το σάπιο και
διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε πώς θα ανασυντάξουμε
αυτό το διαλυμένο κράτος, πώς θα δημιουργήσουμε μια αίσθηση ελπίδας για το
αύριο; Δεν γίνεται ο αρχηγός της αντιπολίτευσης να τρέχει από τη μία στον
Σόιμπλε για να συζητήσει και από την άλλη στην Ουάσιγκτον για να ανοίξει πόρτες
και να μην μπορεί να συζητήσει επί της ουσίας και με τους εγχώριους πολιτικούς
αντιπάλους του για μερικά πράγματα που έτσι κι αλλιώς πρέπει να αλλάξουν σε
αυτή την ταλαίπωρη χώρα...
Δημοκρατία
σημαίνει διάλογος, σημαίνει συμβιβασμούς και όχι μόνο κραυγές, καταγγελίες και
λαϊκές κινητοποιήσεις. Και από την κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση. Το
οφείλουν στους εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, στις δεκάδες χιλιάδες
υποαπασχολούμενους, στη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που είδαν τα εισοδήματά
τους να συρρικνώνονται και τη ζωή τους να ανατρέπεται."
Απόσπασμα από το κείμενο του Σήφη Πολυμίλη στο Βήμα (13/1/2013),
με τον τίτλο "Μάχες οπισθοφυλακών"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου