Τείχη
[Κατά τον τρόπον του Καβάφη]
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μας έκτισαν τείχη.
Και καθόμεθα και αγανακτούμεν τώρα εδώ εις την πλατείαν.
Άλλο δεν σκεπτόμεθα, τον νουν μας τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμωμεν είχομεν.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξωμεν.
Aλλά δεν ηκούσαμεν ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως εκλείσθημεν από τον κόσμον έξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου