ΕΝΟΧΗ
Τρέμω
μην έρθει κάποια μέρα
που μπρος μου θα σταθείς
ανέκφραστος και θα ρωτήσεις:
"Τι το ΄κανες το αίμα μου;"
"Πώς μπόρεσες να με ξεχάσεις;"
Και τότε ΄γω τι ν΄απαντήσω;
Πώς όλ΄αυτά τα χρόνια τη φωνή σου
βαθιά την είχα μέσα μου θαμμένη
πασχίζοντας να επιζήσω.
Τρέμω
μην έρθει κάποια μέρα
που μπρος μου θα σταθείς
ανέκφραστος και θα ρωτήσεις:
"Τι το ΄κανες το αίμα μου;"
"Πώς μπόρεσες να με ξεχάσεις;"
Και τότε ΄γω τι ν΄απαντήσω;
Πώς όλ΄αυτά τα χρόνια τη φωνή σου
βαθιά την είχα μέσα μου θαμμένη
πασχίζοντας να επιζήσω.
Θανάσης Χ. Παπαδόπουλος (1940)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου