Eugenio Montale
(1896-1981)
"Spesso il male di vivere ho incontrato"
(1896-1981)
"Spesso il male di vivere ho incontrato"
Spesso il male di vivere ho incontrato:
era il rivo strozzato che gorgoglia,
era l'incartocciarsi della foglia
riarsa, era il cavallo stramazzato.
5 Bene non seppi, fuori del prodigio
che schiude la divina Indifferenza:
era la statua nella sonnolenza del meriggio,
e la nuvola, e il falco alto levato.
[Συλλογή: Ossi di seppia/Κόκαλα σουπιάς, 1925]
"Τη δυστυχία της ζωής συχνά συνάντησα"
Τη δυστυχία της ζωής συχνά συνάντησα:
το ποταμάκι που κελάρυζε στραγγαλισμένο,
το φύλλο χωρίς χυμούς που μαραινόταν,
το σωριασμένο άλογο.
Το καλό μού ήταν άγνωστο , εκτός από το θαύμα
που φανερώνει τη θεία Αδιαφορία,
ήταν το άγαλμα μέσα στη χαύνωση
του μεσημεριού, και το σύννεφο , και το γεράκι να πετά στα ύψη.
Τη δυστυχία της ζωής συχνά συνάντησα:
το ποταμάκι που κελάρυζε στραγγαλισμένο,
το φύλλο χωρίς χυμούς που μαραινόταν,
το σωριασμένο άλογο.
Το καλό μού ήταν άγνωστο , εκτός από το θαύμα
που φανερώνει τη θεία Αδιαφορία,
ήταν το άγαλμα μέσα στη χαύνωση
του μεσημεριού, και το σύννεφο , και το γεράκι να πετά στα ύψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου