Ο κ. Ιωάννης Ν. Παπανικολάου γράφει
για τη σημερινή κατάσταση της χώρας:
"Από το 1941 μέχρι το 1949 αγωνιστήκαμε να διώξουμε
από την Ελλάδα τον ντόπιο και ξένο κατακτητή και το μόνο που καταφέραμε είναι να αλληλοεξοντωθούμε, να χάσουμε μια ευκαιρία οικονομικής ανόρθωσης, να μαζευτεί στην Αθήνα ο αγροτικός πληθυσμός και , το χειρότερο, να διχαστεί ο λαός μας.
Με τις άστοχες πολιτικές μας αρχίζουμε έναν αγώνα για να φύγουν οι βάσεις των συμμάχων από την ελληνική Κύπρο, ενώ παράλληλα οικειοθελώς παραχωρούμε άλλες στην Ελλάδα.Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας συνεχώς οξύνεται, χωρίς η πολιτεία να παίρνει μέτρα, παράλληλα εισρέουν σχεδόν τρία εκατομμύρια αλλοδαποί από τις χώρες που άλλοτε θαυμάζαμε το
πολιτικό τους σύστημα, με αποτέλεσμα την εξαγωγή συναλλάγματος, την αύξηση της εγκληματικότητας και άγνωστες μελλοντικές επιπτώσεις για το μέλλον της πατρίδας μας.
Μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ με την ελπίδα ότι θα έχουμε προστασία και οικονομική ευημερία και , αντί γι΄αυτό, με την άρση των προστατευτικών δασμών διαλύθηκε η ελληνική βιομηχανία, χάσαμε τη μισή Κύπρο και φθάσαμε στο σημείο οι Σλαύοι να διεκδικούν τη Μακεδονία με τις ευλογίες
μερικών "συμμάχων" μας, ενώ εμείς προσπαθούμε να
μερικών "συμμάχων" μας, ενώ εμείς προσπαθούμε να
αποδείξουμε τα αυτονόητα.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, σήμερα κλονίζεται η πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας με απρόβλεπτες εξελίξεις...."
"Τα Νέα" (24/25 Σεπτεμβρίου), από τη στήλη
"Οι αναγνώστες γράφουν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου