Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 24, 2010

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Corrado Govoni
(1884-1965)

Le cose che fanno la domenica
L’odore caldo del pane che si cuoce dentro il forno.
Il canto del gallo nel pollaio.
Il gorgheggio dei canarini alle finestre.
L’urto dei secchi contro il pozzo e il cigolìo della puleggia.
La biancheria distesa nel prato.
Il sole sulle soglie.
La tovaglia nuova nella tavola.
Gli specchi nelle camere.
I fiori nei bicchieri.
Il girovago che fa piangere la sua armonica.
Il grido dello spazzacamino.
L’elemosina.
La neve.
Il canale gelato.
Il suono delle campane.
Le donne vestite di nero.
Le comunicanti.
Il suono bianco e nero del pianoforte.
Le suore bianche bendate come ferite.
I preti neri.
I ricoverati grigi.
L’azzurro del cielo sereno.
Le passeggiate degli amanti.
Le passeggiate dei malati.
Lo stormire degli alberi.
I gatti bianchi contro i vetri.
Il prillare delle rosse ventarole.
Lo sbattere delle finestre e delle porte.
Le bucce d’oro degli aranci sul selciato.
I bambini che giuocano nei viali al cerchio.
Le fontane aperte nei giardini.
Gli aquiloni librati sulle case.
I soldati che fanno la manovra azzurra.
I cavalli che scalpitano sulle pietre.
Le fanciulle che vendono le viole.
Il pavone che apre la ruota sopra la scalèa rossa.
Le colombe che tubano sul tetto.
I mandorli fioriti nel convento.
Gli oleandri rosei nei vestibuli.
Le tendine bianche che si muovono al vento.


Corrado Govoni, Poesie (1903-1058); Mondadori, Milano;


 ****************
 ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ 
ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Η μυρωδιά του ζεστού ψωμιού που ψήνεται στο φούρνο.
Το λάλημα  του κόκορα στο κοτέτσι.
Το τερέτισμα  των καναρινιών στα παράθυρα.
Ο χτύπος των κάδων στο πηγάδι  και το τρίξιμο του μαγγανιού.
Τ΄ ασπρόρουχα απλωμένα  στο χορτάρι.
Ο ήλιος στα  κατώφλια.
Το καινούριο  τραπεζομάντιλο στα τραπέζι.
Οι καθρέφτες  στα δωμάτια.
Τα λουλούδια στα ποτήρια.
Ο πλανόδιος  με τη φυσαρμόνικά του που κλαίει.
Η φωνή του καπνοδοχοκαθαριστή.
Η ελεημοσύνη.
Το χιόνι.
Το παγωμένο  κανάλι.
Οι καμπανοκρουσίες.
Οι μαυροντυμένες γυναίκες.
Οι γυναίκες που λαμβάνουν τη Θεία Κοινωνία.
Ο ασπρόμαυρος ήχος του πιάνου.
Οι ασπροντυμένες καλόγριες  μπανταρισμένες σαν τους πληγωμένους.
Οι μαύροι ιερείς.
Οι γκρίζοι ασθενείς.
 Το γαλάζιο του γαλήνιου ουρανού.
Οι περίπατοι των ερωτευμένων.
 Οι περίπατοι των αρρώστων.
Το θρόισμα των δέντρων.
Οι άσπροι γάτοι στα παραθύρια.
Το στριφογύρισμα των κόκκινων ριπιδίων.
Το χτύπημα απ΄ τα πορτοπαράθυρα.
Οι χρυσαφένιες πορτοκαλόφλουδες στο λιθόστρωτο
Τα παιδιά που παίζουν τσέρκι στις αλέες
Οι δημόσιες κρήνες στους κήπους.
Οι χαρταετοί που ζυγιάζονται πάνω από τα σπίτια.
Οι στρατιώτες που κάνουν ελιγμούς.
Τα πέταλα των αλόγων που ηχούν πάνω στις πέτρες.
Τα κοριτσάκια που πουλάνε βιολέτες.
Το παγώνι που φουσκώνει πάνω στο κεφαλόσκαλο.
Τα περιστέρια που γουργουρίζουν στη στέγη.
Οι ανθισμένες αμυγδαλιές στο μοναστήρι.
Οι ροζ πικροδάφνες στους προθαλάμους.
Οι άσπρες κουρτίνες που σαλεύουν στον αέρα.
-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Armand Guillaumin (1841-1927) - Της μεγάλης των Γάλλων ιμπρεσιονιστών σχολής

Αρμάν Γκιγιομέν(1841-1927) ****************************************   Μορέ – Αρμάν Γκιγιομέν Κατερίνα Βασιλείου ...